آربی مهاد قاسم، ساکن روستایی در سومالی است که به تازگی دو فرزند خود را بر اثر قحطی و خشکسالی شدید از دست داده و هم اکنون نگران است سومین فرزندش را که به علت سوءتغذیه در بیمارستانی در موگادیشو بستری است از دست بدهد. بیمارستانی که به کانون بحران گرسنگی در سراسر سومالی در پی خشکسالی بی سابقه در منطقه شاخ آفریقا تبدیل شده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از موگادیشو، پس از آنکه بارش کم، محصولات کشاورزی را از بین برد و موجب تلف شدن احشام شد، ساکنان کل روستا‌ها مجبور به ترک خانه هایشان شدند. ماه گذشته که برای چهارمین فصل پیاپی باران نبارید، نهاد‌های کمک رسانی سازمان ملل و کارشناسان هواشناسی درباره بروز قحطی در سومالی، کنیا و اتیوپی هشدار دادند. اما برای بسیاری از مردم سومالی همچون قاسم که چند ماه گذشته را با کمک‌های دولت گذرانده اند، بلا وارد شده است.

بیمارستان بنادیر در موگادیشو مملو از والدینی است که به شدت نگران جان فرزندانشان هستند. بعضی هایشان برای رساندن فرزندشان به بیمارستان چند روز در راه بودند. بسیاری از آن‌ها گفتند تاکنون هرگز متحمل چنین بحرانی با این دامنه وسیع نشده بودند؛ امری که بازتاب هشدار‌های دانشمندانی است که می‌گویند این خشکسالی بی سابقه و بدترین خشکسالی در چهار دهه اخیر است.

کارکنان درمانی در بیمارستان بنادیر به شدت تحت فشار هستند، به طوری که یکی از پزشکان این مرکز درمانی به خبرگزاری فرانسه گفت: تعداد بیمارانی که به علت سوءتغذیه به این مرکز مراجعه می‌کنند از زمان شروع خشکسالی سه برابر شده و باعث شده است بعضی روز‌ها با کمبود تخت برای بستری کردن بیماران رو به رو شویم.

بشار عثمان حسین، از سازمان غیر انتفاعی «کانسِرن وُرلدواید» که از سال ۲۰۱۷ از بیمارستان بنادیر حمایت کرده است، گفت: بیمارانی که به ما مراجعه می‌کنند، کودکان مبتلا به بیماری‌های دیگر همچون سرخک و کودکان دیگری هستند که به علت سوءتغذیه شدید به کما می‌روند.

او با اینکه وضعیت به نقطه بحرانی رسیده گفت: از ژانویه تا ژوئن امسال تعداد کودکانی که به علت سوءتغذیه شدید یا بیماری‌های دیگر در بیمارستان بنادیر پذیرش شدند از ۱۲۰ نفر در ماه به ۲۳۰ نفر در ماه رسیده است.

کارشناسان هواشناسی هشدار داده اند احتمالاً بارش‌های فصلی اکتبر-نوامبر را نیز نخواهیم داشت و این منطقه دچار وضعیت آشفته تری خواهد شد.

با توجه به فعالیت‌های شورشی در سومالی که دسترسی به کمک‌های بشردوستانه را در بخش‌هایی از این کشور محدود می‌کند، سومالی شرایط مناسب برای مقابله با بحران قحطی و خشکسالی را ندارد. این در حالی است که هزاران کیلومتر دورتر از سومالی، جنگ اوکراین نیز با افزایش قیمت مواد غذایی و کمبود کمک ها، تاثیر ویرانگری بر جان مردم سومالی داشته است.

سازمان ملل این هفته اعلام کرد حدود هفت میلیون و صد هزار سومالیایی – معادل حدود نیمی از جمعیت این کشور- با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند، و بیش از ۲۰۰ هزار سومالیایی در آستانه مرگ بر اثر گرسنگی هستند.

این در حالی است که درخواست‌ها برای کمک تا حد زیادی نادیده گرفته شده است و نهاد‌های بشردوستانه تنها کمتر از ۲۰ درصد وجوه لازم برای جلوگیری از تکرار قحطی سال ۲۰۱۱ را جمع آوری کرده اند؛ قحطی که ۲۶۰ هزار کشته بر جا گذاشت. نیمی از این تلفات، کودکان زیر شش سال بودند.

ابعاد خشکسالی سومالی کشور‌های همسایه مانند اتیوپی و کنیا را هم تحت تاثیر قرار داده است و این حجم از ۴۰ سال پیش در این کشور بی سابقه است.