تابستان فصل پا به توپ شدن بچهها بود، فصل داغ رقابت تورنمنتهای زمین خاکی یا کاشتن دو آجر به اسم دروازه و دویدن بچهها دنبال توپ پلاستیکی در کوچه پس کوچههای شهر، به عشق ستارهها و بزرگان فوتبال، از آن زمان، سالهای زیادی گذشته و اکنون همه چیز شیک و مدرن شده، زمین خاکی دیگر موجودی خیالی است! جای آنها ساختمانهای چندطبقه و مجتمعهای تجاری در شهرهای مختلف کشور ساخته شده، کودکان و نوجوانان امروزی حتی نمیتوانند پابرهنه دویدن به دنبال توپ روی آسفالت داغ خیابان را تصور کنند، اکنون دوستداران فوتبال همگی به سمت مدارس فوتبال میروند و روی چمن طبیعی یا مصنوعی فوتبال بازی میکنند و رختکن و مربی دارند و شهریههای گران و ...
بیشتربخوانید
در چنین شرایطی باید فوتبالیستهای با کیفیت تری را کشف کنیم و پرورش بدهیم، اما در کمال تعجب شاهدیم که فرسنگها از تولد ستارهها در زمین خاکی فاصله گرفته ایم. دیگر استعدادهای خارق العاده ای، چون علی پروین، ناصرحجازی، مرتضی کرمانی مقدم، فرشاد پیوس و مجید نامجو مطلق و... کمتر در فوتبال مان ظهور میکنند. در حالیکه بچهها در مدارس شیک و روی چمن فوتبال یاد میگیرند و باید هر سال حداقل ۲۰ فوق ستاره در اندازههای ملی کشف کنیم.
خیلی از کارشناسان میگویند دلیل این نزول کشف و رشد استعدادها در فوتبال فقط به خاطر شرایط اقتصادی است. در گذشته هر علاقمند به فوتبالی حتی با کفش کهنه و حتی پاره به دنبال توپ میدوید و بهترینها و عاشقترینهای فوتبال، به سطح بالاتر میرسیدند، اما این روزها برای ثبت نام در یک مدرسه فوتبال باید چندین میلیون پول بپردازید. در واقع فیلتر اول همان شهریههای گرانی است که باعث میشود خیلی از نوجوانان و جوانان علاقمند به فوتبال قیدش را بزنند.
داستان، اما زمانی غم انگیزتر میشود که بدانیم در داخل برخی از این مدارس فوتبال نیز برخی مربی نماها استعدادهای آینده تیمها را از روی خودرو پدر بچه شناسایی میکنند و هر بازیکنی که پدر پولدارتری دارد قطعا نسبت به بازیکنی که استعداد بیشتری دارد در اولویت قرار میگیرد! همین وضعیت باعث حذف استعدادهای فوتبال کشورمان میشود. با این وضعیت هدف و موجودیت این مدارس فوتبال زیر سوال است، اینکه این مدارس قرار است واقعا فوتبالیست کشف کنند و پرورش بدهند یا فقط چند ماه بهار و تابستان ایجاد میشوند تا مالکان این مدارس با گرفتن شهریههای چند صدهزار تا چندین میلیون تومانی از خانوادهها جیبشان را پر کنند؟
به عقیده بسیاری از کارشناسان، مدارس فوتبال کنونی بیشتر شبیه دکانهای دونبش پولسازی است تا کارخانه یا مدرسهای برای فوتبالیست سازی! آکادمی برخی باشگاهها هم اغلب همین شرایط را دارند، استفاده ابزاری از چهرههای مطرح فوتبالی برای مثلا آموزش فوتبال در سه ماه تابستان در حالیکه برخی از این چهرههای فوتبالی حتی در طول فصل شاید ۶ مرتبه هم به این مدارس و آکادمیها سرنزنند! در بین باشگاههای لیگ برتری هستند باشگاههایی مثل فولاد خوزستان، ذوب آهن، سپاهان اصفهان و نساجی مازندران که در واقع هدف اولشان رشد و پروش استعدادهای فوتبالی است و فقط به جنبه درآمدزایی و اقتصادی اش توجهی ندارند.
کاش مسئولان فدراسیون فوتبال بعد از فراغت از ماجراهای پر پیچ و خم مجمع و انتخاب رئیس جدید فدراسیون فوتبال سر و سامانی به این وضع مدارس فوتبال بدهند تا زودتر مدارس و آکادمیهای فوتبال ما قانونمند و هدفمند شوند که در آنصورت میتوان مهدی طارمیهای بسیاری را به فوتبال ایران و جهان معرفی کرد. در چهره همین کودکان و نوجوانانی که اکنون عاشقانه دنبال توپ در مدارس فوتبال میدوند میتوان ذوق علی دایی شدن، طارمی شدن، جهانبخش شدن و... را دید این اشتیاق و علاقه را با مدیریت درست به تبدیل به واقعیت کنیم تا فوتبال مان رشد و توسعه بهتر و کیفی تری داشته باشد.
متاسفانه در سالهای اخیر برخی افراد فعال در مدارس فوتبال فاجعههای اخلاقی و جنسی در این مدارس ایجاد کردند که مدیران فوتبال با این متخلفان اخلاقی برخوردی قاطع و قانونی انجام داده اند با این حال یک مجری تلویزیون مدعی شده در برخی مدارس غیرمجاز برخی مربیان از بازیکنان نوجوان به قصد اخاذی از خانوادهها فیلمبردرای کرده اند و... به نظر میرسد باید نظارتی جدیتر از همیشه بر روی مدارس فوتبال کشور هم از نظر فنی و هم از نظر اخلاقی و اقتصادی انجام شود تا شاهد کمتر شدن تخلفات مدارس فوتبال به ویژه در مدارس فوتبال غیر مجاز باشیم تا این مدارس تبدیل به مکانی امن و مطمئن برای آینده سازان فوتبال کشور شود. برخی از مربیان و اساتید فوتبال در مدارس فوتبال نه تنها باید مدارک لازم مربیگری را کسب کنند که باید از آنها آزمایشهای سلامت روان نیز گرفته شود
منبع: فارس