این رویداد با هدف ثبت (کار-آیین کج چینی) در فهرست آثار میراث ناملموس ملی - بین المللی و معرفی زنجیره ابریشم و صنایع تبدیلی صنعت نوغانداری و پتانسل‌های بالقوه نوغانداری درشهرستان لنگرود و همچنین توسعه گردشگری کشاورزی شهرستان لنگرود با رویکرد صنعت نوغانداری و بررسی راهکار‌های توسعه صنایع دستی وابسته به ابریشم و تعریف و تثبیت بسته‌های حمایتی لازم جهت احیاء و توسعه نوغانداری به همت مدیرعامل و اعضای شرکت تعاونی نوغانداران و ابریشم بافان لنگرود برگزارشد.

۴۵ روز کافی است تا تخم‌های کوچک و سیاه رنگ نوغان ثمر داده و به پیله‌های ارزشمند ابریشم بدل شود و به عنوان فعالیت اقتصادی جانبی در کنار کشاورزی و باغداری در فصل بهار، رونق بخش سفره هزاران خانواده باشد.

بی نیازی از سرمایه‌گذاری فراوان، مزیت نسبی و فرصت انجام نوغانداری در اغلب مناطق کشور در کنار سنتی بودن آن و قدمت طولانی آن در فرهنگ باستانی ایران از ویژگی‌های خاص این حرفه است.

نوغانداری به دلیل ویژگی‌هایی از جمله جنبی بودن و تکمیلی بودن بخش کشاورزی، در کنار سایر مشاغل می‌تواند موجب ایجاد اشتغال و تأمین درآمد برای خانوار‌های روستایی و کشاورزان شود.

در حوزه صادرات، محصول نهایی ابریشم یعنی دستبافته‌هایی از جمله فرش ابریشمی مورد استقبال و اقبال بیشتری است و بیش از ۹۵ درصد ابریشم تولیدی کشور در حوزه فرش دستباف استفاده می‌شود بنابراین فرش ابریشمی از کالا‌های نفیس و ارزشمند صادراتی است که در جهان نیز یگانه، منحصربه فرد و بسیار مورد علاقه است.

ارزش افزوده در حوزه تولید ابریشم در محصولات نهایی نهفته است و خام فروشی در این زمینه به هیچ وجه معنا ندارد.

از میان تمامی تار‌های منسوجات، ابریشم به دلیل ویژگی خاص خود از جمله نرم و سبک بودن، مقاومت در نوسانات گرمایی، رنگ پذیری، جاذب رطوبت بودن، عایق پذیری الکتریکی و به طور کلی لطافت، ظرافت و دوام، جایگاه ویژه و ممتاز دارد.

به همین دلیل ابریشم را ملکه منسوجات می‌نامند و از آن به عنوان ماده اولیه در تولید محصولاتی مانند فرش، پارچه، پیراهن، شال گردن، آویز‌های دیواری و تزئینات داخلی منزل استفاده می‌شود.