تحقیقات گذشته شواهدی را نشان داده اند که دارو‌های استاتین ممکن است خطر ابتلاء به آب مروارید را افزایش دهند. در این مطالعه، محققان بررسی کرده اند که آیا ژن‌های خاصی که فعالیت استاتین‌ها را تقلید می‌کنند، ممکن است به طور مستقل خطر ابتلاء به آب مروارید را افزایش دهند یا خیر.

دارو‌های استاتین با مهار آنزیمی به نام HMGCR سطح کلسترول LDL را کاهش می‌دهند. تلاش‌های تحقیقاتی قبلی تایید کرده‌اند که انواع مختلف در ناحیه ژن HMGCR ژنوم انسان بر نحوه متابولیسم کلسترول افراد تاثیر می‌گذارند.

جوناس گهاوس، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کپنهاگ دانمارک، گفت: ما توانستیم بین انواع ژنتیکی که مهار HMGCR و ایجاد آب مروارید را تقلید می‌کنند، ارتباط برقرار کنیم.

محققان این مطالعه، داده‌های ژنتیکی بیش از ۴۰۲۰۰۰ نفر را تجزیه و تحلیل کرده اند. آن‌ها بر روی پنج نوع ژنتیکی رایج که سطح کلسترول LDL را کاهش می‌دهند، تمرکز کردند. سپس امتیازات ژنتیکی را بر اساس تاثیر هر گونه که قبلاً شناسایی شده بود بر کلسترول LDL محاسبه کردند.

گهاوس گفت: وقتی ما حامل یک جهش از دست دادن عملکرد هستیم، ژن کمتر عمل می‌کند. اگر آن ژن عمل نکند، بدن نمی‌تواند آن پروتئین را تولید کند. به زبان ساده، جهش از دست دادن عملکرد در ژن HMGCR برابر با مصرف یک داروی استاتین است.

ارزیابی بیشتر این ارتباط در کارآزمایی‌های بالینی بیشتر برای تایید این یافته‌ها مورد نیاز است.

منبع:ساینس دیلی