احسان مصطفوی در مورد آخرین وضعیت آبله میمون در جهان گفت: تاکنون بیش از ۷۵۰۰ مورد آبله میمون در بیش از ۵۰ کشور که این بیماری در آن‌ها بومی نبوده، گزارش شده است و بیش از ۱۳۰۰ مورد مربوط به کشور انگلستان بوده است.

رییس مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران گفت: واقعیت  این است که سیاست کشور‌های جهان در برابر واکسیناسیون آبله میمون متفاوت است، اما هنوز برنامه واکسیناسیون عمومی در هیچ کشوری دنبال نشده است.

او گفت: اتحادیه اروپا اخیرا بیش از ۱۰۰ هزار واکسن آبله میمون را خریداری کرده  و کمیته مشورتی واکسن آلمان اخیرا توصیه کرده است که افراد ۱۸ سال به بالا که در معرض عفونت آبله میمون قرار گرفته‌اند یا خطر ابتلا به این عفونت در آن‌ها بیشتر است، واکسن آبله میمون را تزریق کنند.

به گفته مصطفوی، این کمیته اعلام کرده است که خطر ابتلا به آبله میمون در مردانی که چند شریک جنسی مرد دارند و همچنین کارکنان آزمایشگاه بیماری‌های عفونی، بیشتر است. کشور‌هایی از جمله کانادا، انگلستان و آمریکا یک استراتژی به نام "واکسیناسیون حلقه‌ای" را برای جلوگیری از شیوع آبله میمون آغاز کرده اند. این روش شامل تزریق واکسن آبله در افرادی است که از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده در معرض آبله میمون قرار گرفته‌اند.

این عضو هیئت علمی انستیتو پاستور گفت:این رویکرد واکسیناسیون به ردیابی تماس دقیق نیاز دارد. دولت آمریکا هم اخیرا دو و نیم میلیون دوز از واکسن آبله میمون را سفارش داده است.

به گفته عضو هیئت علمی انستیتو پاستور همانگونه که مشخص است در دنیا هنوز در بحث واکسیناسیون آبله میمون رویه یکسانی دنبال نمی‌ شود و هر کشوری با توجه به ابعاد اپیدمیولوژیک بیماری، اهمیت آن ، امکانات و توانمندی ها رویه متفاوتی را دنبال کرده است.

 مصطفوی گفت: در دنیا و سیاست‌های سازمان جهانی بهداشت بحث واکسیناسیون عمومی در برابر آبله میمونی توصیه نشده و خیلی بعید است این موضوع اتفاق بیفتد. سیاست فعلی کشور و دنیا هم رصد کردن روند گزارش موارد بیماری، شدت و بیماری زایی آن است. اگر سیاست جامعه جهانی به سمت واکسیناسیون گسترده در برابر آبله میمون برود این موضوع در سطح وزارت بهداشت نیز بررسی شده و اقدامات لازم در این رابطه به عمل خواهد آمد.

او گفت:سیاستگزاری در رابطه با خرید یا تولید این واکسن هم بستگی به تصمیمات مقامات مربوط در وزارت بهداشت دارد، ولی اصولا تهیه کردن زیرساخت تولید این واکسن در صورت نیاز کشور در آینده، پیچیده و سخت نیست. از روز‌های اول تاسیس انستیتو پاستور ایران در سال ۱۲۹۹، یکی از رسالت‌های اصلی این انستیتو تولید واکسن آبله انسانی بوده است که این واکسن به خارج از کشور هم صادر شده است.