محمدرضا کریمی گفت: برقراری حق عائله مندی برای کلیه زنان شاغل و افزایش مبلغ آن برای زنان شاغل با توجه به تورم موجود در جامعه و لزوم افزایش جمعیت کشور از جمله درخواست‌های این گروه است.

 تقاضای برقراری حق عائله مندی از سوی دختران شاغل در دستگاه‌های اجرایی استان مطرح شده است، چون براساس بند چهار ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری کارمندان زن شاغل و بازنشسته و وظیفه بگیر مشمول این قانون که دارای همسر نبوده یا از کارافتاده کلی می‌باشند یا خود به تنهایی متکفل مخارج فرزندان هستند از مزایای کمک هزینه عائله مندی موضوع این بند بهره مند می‌شوند.

 تاسیس مهدکودک ارزان قیمت و نزدیک محل کار بانوان شاغل ذیل حمایت دولت از دیگر درخواست‌های زنان شاغل در دستگاه‌های اجرایی استان است، چرا که زنان برای حضور در محل کار خود فرزندان را به افراد غیر یا مهد کودک‌هایی با فاصله زیاد از محل کار خود بسپارند که هم از لحاظ عاطفی و هم مالی هزینه‌های زیادی را به دنبال دارد.

 برقراری حق مهدکودک در حکم کارگزینی، جلوگیری از تعدیل نیروی کار دارای سه فرزند یا چهار فرزند به ویژه بانوان شاغل در بخش‌های خصوصی و کارگری، اتخاذ تدبیر جهت برقراری مرخصی زایمان ۱۲ ماه کامل برای مادران باردار دارای فرزند دوقلو، اعطای دورکاری به مادران باردار حداقل به مدت چهارماه طبق ماده ۱۷۰ قانون حمایت از خانواده و جمعیت از دیگر درخواست‌ها بوده است.

 اختیاری بودن شیفت شب برای مادران باردار و دارای فرزند شیرخوار تا دوسال در بخش‌های غیردولتی، تامین فضای مناسب جهت رفع نیاز کودک و مادر باردار جهت استراحت، شیردهی یا تامین مهد کودک، تعیین بازنشستگی پیش از موعد برای مادران به مدت یکسال به ازای تولد هرفرزند، برقراری حق بیمه ویژه بانوان شاغل بالای ۳۰ سال جهت معاینه سالانه سلامت جسمی، اعطای وام‌های قرض الحسنه کم بهره، تقلیل ساعات کاری کلیه بانوان شاغل از ۴۴ ساعت به ۳۶ ساعت، به کارگیری نکردن بانوان در روز‌های تعطیل و غیرساعات اداری در بخش‌های خصوصی از دیگر این درخواست‌ها می‌باشد.

 وجود تعارض بین کار و زندگی، دلواپسی بابت نقش‌های خانگی، اجرا نشدن قوانین مرتبط برای بانوان دارای فرزند زیر ۶ سال، نداشتن سواد فرزند پروری و سایر مهارت‌های زندگی به میزان لازم از جمله این چالش‌ها به شمار می‌رود.

کریمی در خصوص عمده مشکلات، مخاطرات و آسیب‌ها در محیط کار بانوان کارگر نیز گفت: انتظار جهت انجام حجم کاری زیاد و فراتر از نقش توسط رییس و همکاران، استرس‌های شغلی، مواجهه با بی عدالتی به لحاظ محدودیت فرصت‌ها و حیطه‌های شغلی به ویژه در رده‌های بالای شرکت و احساس سرخوردگی، نگرانی‌های مستمر در خصوص همسر و فرزندان، حقوق پایین، خستگی مفرط، بی انگیزگی، نداشتن سواد مهارت‌های ارتباطی، نبود فضای مهد کودک در محیط کار، مشکلات ارگنومی، نداشتن فرصت کافی برای ورزش‌های روزانه، نداشتن فرصت برای رسیدن به علایق شخصی خود، ساعت طولانی کار، نداشتن وقت کافی برای امر خانه داری و رسیدگی به شرایط جسمی و روحی از جمله این مشکلات است که باید با همکاری و هم افزایی دستگاه‌های اجرایی برای حل آن‌ها اقدام شود.