حمیدرضا کرمی به ثبت جهانی این اثر ارزشمند و تعدادی از آثار تاریخی اطراف آن اشاره کرد و گفت : در زمانهای گذشته محوطه بیستون فضای بسیار وسیعی را در بر میگرفته است، اما آنچه را که امروز ما میبینیم، بخش کوچکی از آن است که پل خسرو، شهر ابو ایوب، گوردخمه اسحاق وند و ... خارج از محوطه قرار گرفته اند.
به گفته یکی از فعالین گردشگری کرمانشاه برای جذب گردشگر اولین الزام داشتن زیرساختهای مناسب است، درحالی که در محوطه جهانی بیستون ضعیفترین زیرساختها را داریم، بگونهای که در این محوطه حتی یک موزه هم وجود ندارد که شرح ماوقع این کتیبه را برای گردشگران بگوید و آنها را مدت زمان بیشتری در بیستون ماندگار کند، بنابراین نقطهای برای توقف گردشگران که بخواهند علمی سفر کنند وجود ندارد.
از طرفی باتوجه به جهانی بودن بیستون، گردشگر خارجی میآید که آن را از نزدیک ببیند، اما متاسفانه امکانات لازم برای دسترسی به آن وجود ندارد.
بسیاری از آثار تاریخی که در داخل محوطه بیستون قرار دارند، در دل کوه حجاری شده اند و دسترسی به آنها سخت است و باید برای این مسئله چاره اندیشی شود. از جمله اینکه میتوان ماکت هرکدام از این آثار را بویژه کتیبه بیستون را در ابعاد واقعی و با تمام جزئیات ساخت تا گردشگر از نزدیک آن را لمس کند.
به عنوان یک راهنمای گردشگر زمانی که گردشگران داخلی و خارجی برای دیدن کتیبه بیستون میآیند، به سختی میتوانیم عظمت بیستون را برای آنها شرح دهیم، چراکه با فاصله بسیار زیاد از اثر مجبوریم تنها با ایماء و اشاره همه چیز را برای گردشگران شرح دهیم.
از طرفی حتی یک تابلو راهنما که در آن توضیحات کاملی در مورد اثر و محوطه باستانی بدهد نداریم که این مسائل گاها اعتراض گردشگران بویژه گردشگران خارجی را به همراه دارد.
اگر امکان بازدید گردشگران از کتیبه فراهم نیست و یا نمیتوان ماکت آنها را ساخت، حداقل میتوان از تجهیزات و ابزار بروز برای نمایش اثر از نزدیک برای گردشگران استفاده کرد.
متاسفانه در محوطه تاریخی بیستون حتی فضایی برای توقف و استراحت گردشگران و لذت بردن از محیط آن وجود ندارد که در این رابطه باید مسئولان چاره اندیشی کنند.
از طرفی وضعیت شهر بیستون که در جوار این اثر باستانی شکل گرفته، بگونهای است که نمیتواند به گردشگران داخلی هم خدمات استانداردی بدهد چه برسد به گردشگران خارجی و این درحالی است که این شهر در مسیر تزانزیت قرار دارد، اما امکانات آن در حد یک روستای بزرگ هم نیست و همین باعث شده تا بیشتر یک مسیر گذری باشد تا محلی برای توقف گردشگران در آن.
این مشکلات سبب شده تا گردشگران کمتر به سراغ آثار تاریخی دیگری همچون پل خسرو، قلعه سرماج، گوردخمه اسحاق وند که با محوطه بیستون قرابت دارند، اما اکنون خارج از آن قرار گرفته اند، بروند.
اینکه محوطهای که باید استانداردهای جهانی را داشته باشد، به محل تردد احشام و ورود و خروج آنها تبدیل شود، چندان زیبنده آن نیست.
در کنار محوطه باستانی یک پارک جنگلی وجود دارد که یک مجتمع تفریحی رفاهی برای گردشگران در آن احداث کرده اند که امیدواریم برای یک بار هم شده یکی از مسئولین متولی در حوزه گردشگری استان سری به آن بزند و ببیند که وضعیت آن چگونه است.
جایی که میتواند یک فضای توریستی مناسب در کنار کوه بیستون باشد، تبدیل به فضایی با بدترین خدمات و امکانات شده که هیج قرابت تاریخی و فرهنگی با محیطی که در آن قرار گرفته، ندارد.
هرچندکه عظمت بیستون با ثبت جهانی آن به اثبات رسیده، اما برای اینکه بتوانیم این اثر را به همه جهانیان معرفی کنیم، باید در کنار آن رویدادسازیها و فستیوالهایی باشد، همانند اتفاقی که سالهای گذشته افتاد و چند دوره رقابتهای جهانی سنگنوردی را در آن برگزار کردند و میتوان گفت فرصت بسیار خوبی برای معرفی بیستون بود .