مهدی پیرجهان دونده دوی ۴۰۰ متر با مانع کشورمان در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران درباره اعزام نشدن به مسابقات جهانی آمریکا گفت: هر کسی جای من باشد ناراحت میشود چرا که رویداد بزرگی را از دست دادم. حضور در مسابقات جهانی آرزوی هر ورزشکاری است، چون آن ورزشکار سالها تلاش میکند تا ورودی این مسابقات را به دست آورد. یکسری اتفاقات رخ میدهد که ورزشکار مقصر نیست و همین موضوع باعث میشود که او عذاب بکشد و افت روحی پیدا کند و این مسئله برای من هم اتفاق افتاد. من سالها رویای حضور در مسابقات جهانی و المپیک داشتم و هنوز هم دارم و امیدوارم این اتفاق ناگوار برای نسلهای آینده رخ ندهد.
دونده دوی ۴۰۰ متر با مانع کشورمان درباره اینکه تعلل فدراسیون دو و میدانی در اعزام نشدنش به مسابقات جهانی تاثیر داشت، گفت: یک مقدار بی برنامگی میتواند در این مورد دخیل باشد، اما موضوع اصلی کارشکنی آمریکا بود که من و عوامل فدراسیون نتوانستیم روادید بگیریم.
پیرجهان درباره برنامه آینده اش گفت: تقریبا ۱۸، ۱۹ روز دیگر مسابقات کشورهای اسلامی را پیش رو داریم و همه تلاش خود را میکنم تا خوش رنگترین مدال را برای ایران به ارمغان بیاورم.
پیرجهان گفت: در قدیم هر کسی ورودی جهان را میگرفت از او تجلیل میشد، اما متاسفانه شانس من است که با کسب ورودی جهان هم تجلیلی از من صورت نگرفت. حداقل جایزه برای ورزشکاری که کسب سهمیه جهانی میکند در نظر میگیرند، اما از جایزه خبری نبود. در رشته دو و میدانی با این همه مواد مختلف فقط ۲ نفر کسب سهمیه جهانی کردند که یکی از سهمیهها هم افتخاری بود. در صورتی که این موضوع راحت باشد باید حداقل ۱۰ نفر ورودی کسب میکردند. به هر حال هر چقدر به این موضوع بی توجهی شود به طور حتم نسلهای آینده آسیب میبینند.
دونده کشورمان درباره اینکه با کفش پاره سهمیه جهانی را کسب کرده است، گفت، بله، من با کفشهای پاره در مسابقات قزاقستان شرکت کردم و به فدراسیون دو و میدانی هم این موضوع را اطلاع دادم. سفارش کفش مدتی میگذرد تا به دستمان برسد و کفش من بدموقعی پاره شد و فدراسیون هم در این مورد مقصر نبود. این کفش قابلیت پاره شدن ندارد، اما بدشانسی آوردم و یک روز قبل از مسابقات قزاقستان کفشم پاره شد. ورزشکار حرفهای باید ۲، ۳ جفت از این کفشها داشته باشد، اما متاسفانه قیمت کفش آن قدر بالا است که وضعیت مالی ام نمیرسد که چند جفت کفش تهیه کنم. فدراسیون دو و میدانی هم زیاد در این زمینه همکاری نکرد، اما در نهایت مسئولان فدراسیون قبول کردند که یک کفش برای من بگیرند.
پیرجهان درباره ناراحتی اش از بدقولی تیم پلیمر خلیج فارس گفت: ما به به عنوان تیم پلیمر خلیج فارس وارد مسابقات داخل سالن استانبول شدیم، اما ما را در آنجا رها کردند و فقط یک سوم از مبلغ حمایتی را به ۳ نفرمان دادند و این موضوع باعث شد که خیلی اذیت شویم و شرایط بدی را گذراندیم تا مسابقات را سپری کنیم. حتی بلیت برگشت هم نداشتیم. در مسابقات لیگ هم ۲ بار رکورد باشگاهی را زدم، اما پاداش دلاری را نصف کردند. تیمی که به عنوان تیم پلیمر خلیج فارس وارد مسابقات میشود باید رفتارش هم حرفهای باشد. وجهه و شخصیت مدیرعامل باشگاه را خراب کردند.
دونده کشورمان درباره لیگ دو و میدانی گفت: من در تیم ذوب آهن اصفهان هستم. لیگ دو و میدانی از لحاظ کیفی و رکوردی جالب نیست، اما در برخی از مادهها لژیونر آوردند و این موضوع کمک میکند تا ورزشکاران ما رقابت خوبی داشته باشند. امیدوار بودم که یک لژیونر در ماده ۴۰۰ متر با مانع باشد تا با او رقابت کنم که متاسفانه ورزشکار خارجی در این ماده نیست.
بیشتر بخوانید