آسم یک بیماری فوق‌العاده شایع است که معمولاً با درمان علائم آن کنترل می‌شود. اما تحقیقات جدید راه بالقوه‌ای را برای هدف قرار دادن علت اصلی بیماری نشان می‌دهد، با مولکولی که از تغییرات ساختاری در راه‌های هوایی موش‌های مبتلا به آسم جلوگیری می‌کند و علائم آن‌ها را در عرض چند هفته از بین می‌برد.

در طی واکنش به آلرژن‌ها، سلول‌های بنیادی معروف به پریسیت به سطح راه‌های هوایی حرکت می‌کنند، جایی که تغییر را شروع می‌کنند و به سلول‌های دیگر تبدیل می‌شوند، که به مرور زمان راه‌های هوایی را ضخیم‌تر می‌کنند.این امر تنفس فرد را بیشتر محدود می‌کند و می‌تواند منجر به علائم مزمن مانند تنگی نفس و خس خس سینه شود.

در واقع پری سیت‌ها،  سلول‌های ماتریکس خارج سلول هستند و با پیش بینی‌های انقباضی خود همه مویرگ‌ها را احاطه می‌کنند. در یک عملکرد عمده، آن‌ها اتساع و انقباض مویرگ‌ها را انجام می‌دهند مویرگی اندوتلیا فاقد سلول‌های عضلانی است و به کنترل خارجی لومن آن‌ها اعتماد می‌کند. علاوه بر این، pericytes عملکرد‌های مهمی در تکثیر سلول‌های اندوتلیال در تشکیل سلول‌های جدید انجام می‌دهد.

در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه استون و امپریال کالج لندن مولکولی را نشان دادند که ممکن است از بازسازی این راه هوایی جلوگیری کند.این مولکول که با نام LIT-۹۲۷ شناخته می‌شود، با مسدود کردن سیگنال پروتئینی به نام CXCL۱۲ کار می‌کند، که همان چیزی است که پری سیت‌ها را تحریک می‌کند تا به دیواره‌های راه هوایی مهاجرت کنند.

در آزمایش‌هایی که روی موش‌های مبتلا به آسم انجام شد، محققان دریافتند که علائم حیوانات اساساً پس از دو هفته درمان با LIT-۹۲۷ ناپدید شدند.
دیواره‌های راه هوایی آن‌ها نیز بسیار نازک‌تر از موش‌های درمان نشده بود.همانطور که این پیشرفت امیدوارکننده به نظر می‌رسد، هنوز کار‌های زیادی برای انجام دادن قبل از آزمایش آن در انسان وجود دارد.

در مرحله بعد، تیم قصد دارد بررسی کند که چه مقدار از دارو باید تجویز شود و در چه مرحله‌ای از پیشرفت بیماری، بهتر عمل می‌کند.

دکتر جیل جانسون، سرپرست تیم تحقیق، گفت: "با هدف قرار دادن مستقیم تغییرات در راه هوایی، ما امیدواریم که این رویکرد بتواند در نهایت درمان دائمی و موثرتری نسبت به درمان‌های موجود ارائه دهد، به ویژه برای بیماران مبتلا به آسم شدید که به استروئید‌ها پاسخ نمی‌دهند.با این حال، کار ما هنوز در مرحله اولیه است و قبل از اینکه بتوانیم آزمایش آن را در افراد شروع کنیم، تحقیقات بیشتری لازم است.

منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه استون