علی نیکزاد نائب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت:میراث‌فرهنگی شناسنامه هویتی ایران عزیز است و از این سمت ما در یک دوراهی قرار داریم، از یک طرف این هویت باید حفظ شود و از طرفی مشکلاتی وجود دارد که کار را سخت می‌کند، بنابراین وظیفه خودم می‌دانم از تلاش‌های شما برای صیانت از آثار تاریخی و شناسنامه هویتی تشکر کنم.

او افزود: در آیات قرآن به سیر و سفر اشاره شده است، اما این سیر و سفر باید همراه با عبرت گرفتن و هدفمند باشد، سرنوشت افراد و حکومت‌های ظالم را باید ببینیم که ماندگار نیستند بلکه شرافت،  جوانمردی و عدالت ماندگار است، میراث فرهنگی فقط بنا نیست بلکه میراث‌فرهنگی بیانگر هنرمندی،  طبیعت دوستی،  علم و آگاهی ایرانیان است.

به گفته نائب رئیس مجلس شورای اسلامی، بنا‌های نوین که با علم نوین ساخته شده‌اند در زمین لرزه گاهی از بین می‌روند، اما بسیاری از بنا‌ها تا زمانی که ما دخالت غیر مسئولانه نداشتیم ماندگار بودند، ساخت بنای خنک و مطبوع در دل کویر نیز هنر مهندسی ایرانیان است.

نیکزاد در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: «من در دوره‌ای وزیر مسکن و شهرسازی بودم و بنا‌های زیادی ساختم، اما واقعیت این است که ساختمان‌سازی که ما انجام می‌دهیم به تعبیر یکی از دوستان مانند این است که مردم را وارد قفس کردیم، برای همین به دنبال این بودیم که هرجایی که امکان داشت ویلایی می‌ساختیم، اما ما هنوز نتوانستیم شهری مانند شهر‌های تاریخی بسازیم که مسجدمحور و محله‌محور باشد، وقتی به شهر‌های قدیمی نگاه می‌کنیم شاهد سنت‌ها و رفتار‌های بسیار خوبی در بین مردم در آن شهر‌ها هستیم.

وی افزود: آثار میراث‌فرهنگی و تاریخی ما معناشناسانه و عبرت‌آموز است و این بخش مهمتر از کالبدشناسی آثار است که در کنار هم دارای اهمیت است،  این کالبد به علم مهندسی امروز طعنه می‌زند، من با پوست،  گوشت و استخوان کار‌های مربوط به حوزه میراث‌فرهنگی را دیده‌ام و لمس کرده‌ام.

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: صیانت از آثار تاریخی اهمیت دارد و این صیانت نیازمند بودجه است، لایحه‌ای از سوی دولت به مجلس ارائه می‌شود، اما با توجه به این که نباید بیشتر از ۱۰ درصد بودجه برابر قانون تغییر کند دست مجلس در این باره بسته است، با این حال مجلس با توجه به اهمیت حوزه میراث‌فرهنگی به دنبال این است تا بودجه میراث‌فرهنگی را افزایش دهد.

او همچنین به اشیای تاریخی و موزه‌ها اشاره کرد و افزود: وقتی یک شیء از موزه‌های تاریخی ایران به سرقت می‌رود و در کشور‌های بیگانه ممکن است نشان داده شود همه ما غصه می‌خوریم، اشیای نفیس در مخزن وجود دارد، اما برای نگهداری آن‌ها مشکل داریم، نگهداری آن‌ها نیازمند بودجه است و این موضوع با آگاهی‌سازی امکان‌پذیر است،  برای برون رفت از این موضوع دولت باید از بخش خصوصی استفاده کند.