امیر ساعد وکیل کارشناس حقوقی فوتبال درباره لزوم شفافیت و انتشار قرارداد بازیکنان گفت:  موضوع افشای اطلاعات قرارداد‌ها از چند بعد باید بررسی شود. یکی در قالب اسرار تجاری است که آن دسته از اطلاعاتی که دارای ارزش و اهمیت رقابتی است مثلا اگر قیمت قرارداد یک مربی یا بازیکن منتشر شود، این مقدار، مبنایی قرار می‌گیرد برای چانه زنی و مذاکره یک تیم دیگر که می‌خواهد آن مربی یا بازیکن را به استخدام خود دربیاورد. در صورتی که اگر این اطلاعات را نداشت، رقمی بیشتر یا کمتر پیشنهاد می‌دهد. به همین دلیل ما از نگاه حقوق مالکیت فکری، در حوزه اسرار تجاری، آن دسته از اطلاعاتی که دارای اهمیت تجاری هستند را می‌توانیم مشمول اطلاعات محرمانه تجاری بدانیم و این‌ها افشا نشوند. به همین دلیل هم هست که پرسپولیس و استقلال اطلاعات تک تک بازیکنان و مربیان را منتشر نکردند بلکه یک اطلاعات کلی از مبالغ قرارداد‌ها دادند.

نکته دوم این است که، فرمولی که در قراردا‌های ورزشی کشور ما که البته یک فرمول بیماری هم هست، قیمت اصلی مبلغ قرارداد، حدود نصف مبلغی است که در واقعیت به بازیکن پرداخت می‌شود. زیرا در قالب پاداش‌ها و بند‌های مختلف و مبالغی که به مناسبت‌های متفاوت که حتی خارج از قرارداد است، به بازیکن داده می‌شود. به همین دلیل حتی اگر قرارداد منتشر شود، بازهم مبلغی که بازیکن دریافت می‌کند مشخص نیست؛ بنابراین برای افشای اطلاعات قرارداد‌ها دچار مشکل می‌شویم.

نکته سوم این است که بسیاری از باشگاه‌های ما، ظرفیت‌های تبلیغاتی خودشان را عمده فروشی می‌کنند یعنی همه این ظرفیت‌ها را به یک شخصیت حقوقی ثالث می‌دهد و او در ازای بهره برداری از این ظرفیت‌های تبلیغاتی مثل فروش پیراهن هوادارای، تبیلغات روی پیراهن، تبلیغات محیطی و ... یک مبلغی را سالیانه به باشگاه‌ها به خصوص پرسپولیس و استقلال می‌دهد. عملا دیگر هیچ ظرفیتی برای خود باشگاه وجود ندارد.   مشکل این موضوع این است که اگر قرارداد‌های بازیکنان را منتشر کنیم، حقوقی  در رابطه با قراردادی که باشگاه با آن اسپانسر بسته باید رعایت شود. اسپانسر‌ها ترجیح می‌دهند اطلاعات قرارداد بازیکنان افشا نشود و این به سود آنهاست و می‌تواند قیمت بازیکن را به این شکل بالا ببرد.

نکته دیگر این است که، عدم افشای قرارداد بازیکنان و مربیان، در سال‌های گذشته به منبع و منشا بسیاری از فساد‌ها تبدیل شده. زیرا می‌دانیم در بسیاری از این قراردادها، مراوداتی خارج از قرارداد شده. در مقاطی که سازمان لیگ تلاش کرده سقف قرارداد تعیین کند، باشگاه‌ها به شیوه‌های مختلف مثل خرید آپارتمان، مجوز خرید میلگرد و دادن امتیازات دیگر به بازیکنان، شرایطی را ایجاد کردند که بازیکن یا مربی را جذب کنند و هم مبلغی که در قرارداد قید شده از سقف بالا نزند. به این ترتیب افشای جزئیات قرارداد برای جلوگیری از فساد اهمیت دارد.  

همچنین از همه مهمتر، در صورتی که قرارداد‌ها به طور شفاف منتشر نشود، احتمال رخ دادن یک جرم دیگر مثل فرار مالیاتی زیاد است. زیرا واقعیت دریافتی بازیکنان با آنچه که به دست سازمان لیگ می‌رسد متفاوت است؛ بنابراین به دلیل جلوگیری از فرار مالیاتی، افشای قرارداد‌ها ضرورت دارد؛ بنابراین از یک طرف برخی مبانی قانونی ایجاب می‌کند که قرارداد‌ها افشا شوند از طرف دیگر از طرف دیگر برخی الزامان حرفه‌ای ایجاب می‌کند برخی از اطلاعات قرارد‌ها افشا نشود.   جمع این دو موضوع می‌شود این که لازم است، الزاماتی از سوی فدراسیون به باشگاه‌ها ابلاغ شود که در مورد قراردا‌هایی که با اسپانسر یا بازیکنان و مربیان می‌بندند، به گونه‌ای قرارداد‌ها را تنظیم کنند که هم با قوانین مالیاتی تعارض پیدا نکند و هم تعارضی بین تعهدات باشگاه‌ها با اسپانسر و بازیکنان پیدا نشود و همچنین حقوق افرادی که امروز می‌خواهند در بورس وارد شوند و سهام باشگاه‌ها را خریداری کنند، حقشان است که با اطلاعات شفاف و چشم باز، اقدام به این کار کنند و حقوق شهروندان به طور کامل رعایت شود.