تحقیق جدیدی که در The Lancet Psychiatry منتشر شده است، جامعترین نگاه را به اثرات طولانیمدت عصبی COVID-۱۹ منتشر شده تا به امروز ارائه داده است و بیش از یک میلیون نفر را تا دو سال ردیابی کرده است.
یافتهها نشان داد که افزایش خطر ابتلا به اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب، به دنبال عفونت SARS-CoV-۲، پس از چند ماه به حالت عادی باز میگردد، اما افزایش نرخ زوال عقل تا ۲۴ ماه پس از بیماری حاد همچنان در افراد مسن مشاهده میشود.
یک سال پیش، تیمی از محققان دانشگاه آکسفورد مطالعهای را منتشر کردند که نشان میداد علائم طولانی کووید، تا ۱۲ ماه پس از عفونت اولیه SARS-CoV-۲ قابل تشخیص است. اکنون، همان تیم پیگیری کامل تری از بیماران کووید را تا دو سال پس از ابتلای اولیه آنها ارائه کرده است.
این مطالعه ۱.۲۸ میلیون بیمار کووید را مورد بررسی قرار داد و آنها را با گروه کنترلی از بیماران مبتلا به هر نوع عفونت تنفسی ویروسی دیگری مطابقت داد. هدف
اصلی این بود که متوجه شوند کووید-۱۹ چه اثراتی بر خطر ۱۴ بیماری عصبی و روانپزشکی در مقایسه با سایر عفونتهای ویروسی دارد.
خبر خوب این است که به نظر میرسد هر گونه افزایش خطر اختلالات خلقی پس از کووید، مانند اضطراب یا افسردگی، ظرف چند ماه پس از بیماری حاد به حالت اولیه باز میگردد. به ویژه در کودکان، محققان هیچ تفاوتی در میزان افسردگی یا اضطراب ناشی از COVID در مقایسه با سایر عفونتهای تنفسی پیدا نکردند.
اما در بزرگسالان علائمی از مشکلات عصبی طولانی مدت تا دو سال پس از کووید وجود داشت.بزرگسالان زیر ۶۵ سال میزان بیشتری از مه مغزی پس از کووید را در مقایسه با سایر عفونتهای تنفسی نشان دادند.
به نظر میرسد بزرگسالان بالای ۶۵ سال مهمترین مشکلات عصبی طولانیمدت را نشان میدهند، با افزایش میزان مه مغزی، زوال عقل و اختلالات روانپریشی را نشان دادند.پل هریسون، سرپرست این مطالعه جدید گفت: این خبر خوبی است که تشخیص افسردگی و اضطراب بیش از حد، پس از COVID-۱۹ کوتاه مدت است و در کودکان مشاهده نمیشود.
با این حال، نگرانکننده است که برخی از اختلالات دیگر، مانند زوال عقل و تشنج، پس از COVID-۱۹، حتی دو سال بعد، به احتمال زیاد تشخیص داده میشوند.همچنین به نظر میرسد که omicron، اگرچه در بیماری حاد شدت کمتری دارد، با نرخهای قابل مقایسهای از این تشخیصها دنبال میشود.
نگرانیها درباره اثرات SARS-CoV-۲ بر بیماریهای عصبی از زمان شروع همهگیری در سال ۲۰۲۰ مطرح شده است.
در سالهای پس از همهگیری آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸، پزشکان شاهد افزایش شدید نرخ بیماری پارکینسون بودند و برخی از ویروسها بودند.عفونتها ممکن است پیشرفت بیماریهای عصبی از قبل موجود را، تسریع کنند.
تحقیقاتی که چند ماه پیش ارائه شد نشان داد ممکن است نشانههایی از افزایش نرخ آلزایمر، پارکینسون و سکته مغزی در بازماندگان مسنتر کووید وجود داشته باشد.
مکس تاکوت، یکی از نویسندگان این مطالعه جدید، گفت: مهم است توجه داشته باشیم که افزایش مطلق خطر زوال عقل ناشی از کووید هنوز نسبتاً زیاد است.
نقطه قوت این مطالعه در گروه کنترل قوی آن است که اجازه میدهد بینش بیشتری نسبت به خطر جدید ناشی از SARS-CoV-۲، در مقابل هرگونه افزایش خطر عمومی ناشی از سایر انواع عفونتهای تنفسی، داشته باشد.در این مورد، مطالعه نشان میدهد که کووید ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد، اما دقیقاً چگونگی وقوع آن هنوز نامشخص است.
برخی از محققان شروع به بررسی این موضوع کردهاند که چگونه این کروناویروس جدید میتواند بر بیماریهای عصبی تأثیر بگذارد، مانند مطالعهای که اخیراً شباهتهایی بین آلزایمر و کووید طولانی پیدا کرده است.اما برای درک واقعی اثرات بلندمدت کووید، به کار بیشتری نیاز است.
جاناتان راجرز و گلین لوئیس، محققان دانشگاه کالج لندن در توضیحی درباره این تحقیق جدید مینویسند: زوال عقل شروعی موذی دارد و گروه احتمالاً دارای برخی از شرکت کنندگان با موارد تشخیص داده نشده یا تحت بالینی در ابتدا بوده است.اگرچه نگرانکننده است، اما یافتههای مربوط به روانپریشی و زوال عقل نیاز به تکرار در گروهی دارد که در آن بررسی دقیقتری انجام شود.
مطالعه جدید در The Lancet Psychiatry منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه آکسفورد