شمسی‌پور صبح امروز در آئین افتتاحیه بیست و هفتمین سمینار شیمی تجزیه انجمن شیمی ایران که در دانشگاه  زنجان برگزار شد، با اشاره به اهمیت این سمینار در رشد شاخه شیمی تجزیه سطح کشور، گفت: طی دو سال أخیر به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا سمینار به صورت مجازی برگزار شد و استقبال پژوهشگران و دانشجویان کاهش یافت؛ اما خرسندیم که امسال با فروکش کردن موج بیماری شاهد حضور پررنگ علاقمندان عرصه شیمی به خصوص شیمی تجزیه در این سمینار هستیم.

او با اشاره به نام‌گذاری سال ۲۰۲۲ به عنوان سال علوم پایه از سوی جامعه جهانی، افزود: در سال‌های گذشته هر سال از سوی جامعه جهانی به یکی از علوم پایه مانند فیزیک، نجوم، پزشکی و ... اختصاص می‌یافت، اما سال ۲۰۲۲ به همه علوم پایه به صورت جامع اختصاص یافته و این فرصت مغتنمی است تا در راستای پیشرفت علوم پایه کشور گام برداریم.

رئیس هیئت مدیره انجمن شیمی ایران ادامه داد: در بسیاری از کشور‌ها و ایران نیز از قدیم‌الایام به زیرشاخه‌های مختلف رشته‌های علوم پایه توجه خاصی معطوف بود و در ایران نیز از قرون اخیر دانشمندان فراوانی در حوزه‌های مختلف نجوم، شیمی، فیزیک، پزشکی، داروسازی و ... افتخارات بسیاری کسب کردند.

 شمسی‌پور با اشاره به سابقه فعالیت انجمن شیمی در ایران،گفت: قبل از انقلاب اسلامی ایران گروه کوچکی تحت عنوان انجمن شیمی ایران تشکیل شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این انجمن پیشرفت وسیعی داشت و گسترش یافت و در سال ۱۳۶۳ این گردهمایی تحت عنوان انجمن شیمی ایران به تصویب رسید و اولین سمینار تحت نظر انجمن شیمی ایران در سال ۱۳۶۵ در استان اصفهان برگزار شد.

او با بیان اینکه استقبال بسیار خوبی از بیست و هفتمین دوره این سمینار شده است، افزود: با وجود شرایط همه‌گیری بیماری کرونا و کمبود تجهیزات و مکان‌های پژوهشی مانند آزمایشگاه‌ها قریب به ۳۵۰ مقاله علمی و پژوهشی برای داوری به این سمینار ارسال شد که این رقم بسیار حائز اهمیت بوده و نمایانگر این موضوع است که پژوهشگران و دانشجویان و علاقه‌مندان عرصه علم و به خصوص شیمی در شرایط سختی مانند شیوع بیماری کرونا از تلاش و کوشش در راه علم و دانش و اعتلای سطح علمی کشور بسیار کوشا هستند.

رئیس هیئت مدیره انجمن شیمی ایران با اشاره به اینکه ذخیره علمی دانشجویان امروز در تاریخ ایران بی‌سابقه است، ادامه داد: در هیچ جای تاریخ ایران این حجم از دانشجویان، محققان و پژوهشگران علمی تربیت نشده و نخواهد شد و این فرصتی طلایی برای پیشرفت ایران است، لذا باید همه ما و مسئولان مربوطه اهتمام ورزند تا از خروج و مهاجرت این گنجینه مفید و سودمند جلوگیری شود، به طوری که مشاهده می‌کنیم هیچ‌کدام از این افراد از ابتدا تصمیم به مهاجرت ندارند، اما به مرور با ایجاد مشکلات متعدد بر سر مسیر پیشرفت‌شان ناچار به مهاجرت می‌شوند، بنابراین این سمینار و گردهمایی‌های مشابه باید فرصتی باشد برای حمایت و پشتیبانی از جامعه علمی و نخبگان ایران در همه عرصه‌های پژوهشی و تحقیقاتی کشور و امیدواریم بتوانیم در راستای تحقق این هدف تاثیرگزار باشیم.