روابط غریزه‌ای است که خداوند متعال در انسان آفریده است و انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است. دایره‌های روابط، متعدد و متنوع است که برخی از آن‌ها نزدیک و صمیمی و برخی دیگر دورادور و رسمی است. هر رابطه‌ای پیام‌های متفاوتی دارد و از جمله پیام‌های آن شادی و تمایل به توسعه و لذت بردن است که هر کدام از این روابط نقشی دارد.

در برقراری روابط باید مراقب انتخاب هایمان باشیم و بدانیم که چه کسی با چه موقعیتی را وارد زندگی مان می‌کنیم. روابطی را انتخاب کنیم که شبیه ارزش‌ها و اصول ما باشد و افرادی را که با ما متفاوت هستند، نپذیریم.

مهمترین قانون در روابط، احترام و رعایت حریم خصوصی است و صداقت، سرزندگی، اعتماد آنهاست و درستی از ملزومات هر رابطه است.

برای آنکه در روابط خود روبه پیشرفت باشیم، باید از روابط خسته کنند دوری و برای احساسات خود دایره خاصی ایجاد کنیم که اجازه ندهیم هر کسی وارد آن شود مگر اینکه از صداقت رابطه او و خود او مطمئن شویم تا در مواجهه با ساده‌ترین شرایط شوکه نشویم.

زیبایی یک رابطه به میزان احترام، صداقت، صفا و خلوص آن بستگی دارد و باید موجب راحتی و صمیمیت و پیشرفت ما باشد. یک رابطه خوب باید دوطرفه بوده و در آن علاقه متقابل وجود داشته باشد و به خاطر محبت یا عشقی که در آن جاری است باید مفرح و نشاط آور باشد.

یکی از عوامل و اهداف برقراری رابطه با دیگران میل به توسعه است و باید داوطلبانه و با کمال میل و اراده دو طرف همراه باشد و نه از روی نفرت و اجبار.

اگر کسی را دوست دارید همانگونه که هست بپذیرید و او را تغییر ندهید؛ زیرا عشق است که روابط را ایجاد می‌کند.

منبع: .alyaum.com