هم زمان با سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع) جای جای شهر مقدس قم به ویژه بارگاه ملکوتی کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها حال و هوای ویژهای به خود گرفته و کبوتر دل را تا بقیع به پرواز در میآورد.
ارادتمندان امروز رهسپار حرم بانوی کرامت شدند و در غم شهادت کریم آل طاها عزاداری کردند و این مصیبت عظیم را به ساحت آن حضرت تسلیت گفتند.
مساجد به ویژه مسجد مقدس جمکران، تکایا و بقاع متبرکه قم سوگوار امام کرامت است و سخنرانان به بیان فضایل امام دوم شیعیان میپردازند.
عده ای از ارادتمندان امروز با پخش نذورات ارادت خود را به ساحت امام حسن مجتبی نشان می دهند.
حجت الاسلام محمدی، کارشناس مذهبی با بیان این که مهمترین واقعه در زندگی امام حسن (ع) جریان صلح معاویه با آن حضرت است، گفت: خود امام صلحش را حجتی بر آیندگان میداند؛ یعنی بر اساس عملکرد حضرت، وظیفه انسان نیز در شرایط مشابه با آن زمان، صلح و مصالحه است.
او ادامه داد:بررسی مقدمات و شرایط و عللی که صلح را ایجاب کرد و دقت در کیفیت وقوع صلح و مواد صلح نامه و موشکافی نتایج شیرین صلح برای جناح حق و ضربههای سهمگین آن بر جناح باطل بهخوبی روشن میکند که صلح آن حضرت در حقیقت انقلاب سبزی بود که زمینه انقلاب سرخ حسینی را فراهم ساخت.
این کارشناس مذهبی افزود:این نرمش قهرمانانه در کنار آن جنبش ظلمستیزانه، پایهریز انقلاب علمی امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در عصر طلایی خلأ انتقال قدرت از بنی یامیه به بنی عباس گشت و به این ترتیب، اسلام ناب محمدی که در تشیع جلوهگر بود، نهال خود را آبیاری نمود و به درخت تنومندی تبدیل کرد.
حجت الاسلام محمدی گفت: تلاش موفق امام حسن (ع) برای بهکرسی نشاندن اهداف صلح باعث شد که معاویه طرح قتل حضرت را پیگیری نماید تا بتواند به خواسته دیرین خود یعنی تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی، جامه عمل بپوشاند. به این ترتیب صدهزار درهم به جعده (همسر امام حسن (ع) فرستاد تا امام را مسموم کند.
او افزود:حضرت پس از مدتی درد و رنج، در روز هفتم صفر سال ۵۰ هجری به شهادت رسیدند، برادرش امام حسین علیه السلام، پیکر ایشان را پس از غسل و نماز برای دفن به سوی مسجد و روضه پیامبر برد و پیکر ایشان در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
حجت الاسلام موسوی، کارشناس مذهبی گفت: همت بلند و طبع عالی امام حسن مجتبی (ع) اجازه نمیداد کسی از در خانه او ناامید برگردد و حتی اگر کمک مستقیم برای ایشان امکان پذیر نبود، به صورت غیر مستقیم در رفع نیازمندیهای افراد کوشش مینمود و با تدابیر خاصی گره از مشکلات گرفتاران میگشود.
او ادامه داد: امام حسن مجتبی (ع) در مسجدالحرام اعتکاف نموده و مشغول طواف خانه کعبه بود که مردی از شیعیان خدمتش آمد و گفت: یا بن رسولالله! من بفلان شخص مقداری بدهکارم، اگر ممکن است شما قرض مرا ادا کنید. فرمود: متاسفانه در حال حاضر پولی در اختیار ندارم. گفت: پس از او بخواهید که به من مهلت بدهد. او مرا تهدید کرده که اگر بدهی خود را نپردازم مرا به زندان بیفکند.
حضرت طواف خود را قطع کرد و همراه آن مرد به راه افتاد تا نزد طلبکارش برود و از او مهلت بگیرد. ابنعباس میگوید: من گفتم یابن رسولالله گویا فراموش کردید که در مسجد قصد اعتکاف کردهاید؟
(چون شخص معتکف، قبل از پایان ایام اعتکاف، حق خروج از مسجد را ندارد) فرمود: فراموش نکردهام، ولی از پدرم شنیدم که پیامبر اسلام فرمود: هرکس حاجت برادر مو من خود را برآورد، چنان است که سالها به عبادت پروردگار و شبزندهداری گذرانده باشد.
این کارشناس مذهبی عنوان کرد:امام حسن مجتبی (ع) نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه بسیار دلسوز بودند و با خرابه نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کمدرآمد همراه و همنشین میشدند هیچ فقیر و مسکینی از در خانه حضرت ناامید برنگشت و حتی خود ایشان به سراغ فقرا میرفتند و آنها را به منزل دعوت میکردند و به آنها غذا و لباس میدادند.
او افزود:امام حسن مجتبی (ع) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار میگرفت و اموال فراوانی در راه خدا میبخشید. مورخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخششهای بیسابقه و انفاقهای بسیار بزرگ و بی نظیری ثبت کرده اند.
حجت الاسلام موسوی گفت:ایشان هر چه را با زحمت بدست میآوردند، در راه خدا انفاق میکردند. چند بار نصف اعمال خودشان را در راه خدا بخشش کردند. در خانه ایشان همیشه باز بود. هر کسی وارد شهر میشد، در خانه امام حسن (ع) را نشان میدادند.
او ادامه داد:امام حسن مجتبی دو بار کل داراییاش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داد؛ امام دوم شیعیان به سبب بخششها و انفاقهای بسیار بزرگ به «کریم اهل بیت» مشهور هستند.