همایون امیری می‌گوید: سرخک یک بیماری ویروسی خطرناک و یکی از مسری‌ترین بیماری‌های عفونی است که بیش از ۹۰ درصد افراد حساس بعد از تماس بیمار، مبتلا می‌شوند. راه انتقال این بیماری از طریق تنفس و تماس با بیمار است و در فضا‌های دربسته حتی تا ۱۵ دقیقه بعد از خروج بیمار از اتاق، امکان انتقال بیماری به فرد دیگر وجود دارد. دوره نهفتگی بیماری نیز به طور متوسط بین ۱۰ تا ۱۴ روز است.

او  گفت: بیماری با علائم اولیه تب، آبریزش بینی، ورم ملتحمه چشم و سرفه آغاز می‌شود و متعاقب آن‌ها بثورات پوستی (دانه‌های ریز قرمزرنگ روی پوست) بروز پیدا می‌کنند. در چند روز این بثورات پوستی در تمام بدن منتشر می‌شود و سپس با کاهش تب بیمار رو به بهبودی می‌رود.

 مدیرگروه بیماری‌های واگیر مرکز بهداشت خوزستان ادامه داد: بیماری سرخک با عوارض جدی نیز همراه است به گونه‌ای که حدود یک تا ۵ درصد موارد می‌تواند سبب مرگ بیمار نیز شود. مهم‌ترین عوارض این بیماری عفونت ریه، عفونت مغز، اسهال و نابینایی و اختلال شنوایی هستند. قبل از استفاده واکسن، بیماری در کلیه جوامع شاید بود و هر سه تا پنج سال به علت تجمع افراد حساس، همه‌گیری ایجاد می‌کرد.

آقای امیری گفت: گرچه با برنامه‌های موفق بهداشتی و مشارکت خوب خانواده‌ها، بهترین پوشش واکسیناسیون در کشور‌های منطقه، در جمهوری اسلامی ایران برقرار است، اما در کشور‌های همسایه مانند عراق، افغانستان و پاکستان به دلیل ضعف نظام بهداشتی و سایر مشکلات، پوشش واکسیناسیون مناسب نیست و همین مساله موجب شده بیماری سرخک همچنان در این کشور‌ها شایع باشد بنابراین توصیه می‌شود مردم قبل از سفر اربعین، از تکمیل بودن سابقه واکسیناسیون خود و کودکان خود مطمئن شوند.

او ادامه داد: زائران در طول سفر از تماس با بیماران احتمالی که علائم ابتلا به این بیماری را دارند، پرهیز کنند. علاوه بر این با توجه به اینکه سرایت‌پذیری بیماری بسیار زیاد است در صورتی که حین و یا بعد از بازگشت از سفر اربعین، علائم بیماری ظاهر شد، باید علاوه بر مراجعه به پزشک، سابقه سفر حتما به پزشک یادآوری شود.