احسان حدادی پرتابگر دیسک کشورمان در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره شرایطش اظهار کرد: تنها هدفی که در سال جاری دنبال میکردم موفقیت در بازیهای آسیایی هانگژو بود و هیچ برنامه دیگری نداشتم. با وجودی که از ناحیه کمر مصدوم بودم در المپیک ۵۸ متر پرتاب کردم، اما تمام هدفم این بود تا در چین بهترین نتیجهام را بگیرم. البته در این چند ماه اخیر هم در فکر درمان کمر دردم بودم و هم خیلی هم تمرینات سنگین انجام نمیدادم تا رفته رفته به آمادگی نسبی برای حضور در هانگژو برسم.
او افزود: ورزشکاران برای اینکه به پیک و فرم ایدهآل برسند بعد از دوران بدنسازیشان که از اول مهر تا آخر فروردین ماه است، باید ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ پرتاب داشته باشند تا هم به سطح خوبی از آمادگی برسند و هم رکوردهای آنان به ۶۲ یا ۶۳ متر در مسابقات برسد. من سال گذشته تا مرحله اول قهرمانی کشور ۴۰۰ پرتاب کرده بودم و به ۷۰۰ پرتاب تا شهریور نرسیده بودم.
حدادی ادامه داد:با وجود مصدومیت کمر درد برنامهریزی من این بود تا پیش از هانگژو تعداد پرتابهایم را به مرز ۱۵۰۰ برسانم. به هر حال اگر نزدیک به ۱۴۰۰ یا ۱۵۰۰ پرتاب کنم این امکان فراهم است که به رکورد ۶۱ متر برسم. با اینکه طبق برنامه پیش میرفتیم به یک باره خبر آمد که بازیهای آسیایی به دلیل گستردگی ویروس کرونا با وقفه یک سال مواجه شده است.
پرتابگر دیسک کشورمان بیان کرد: سال عجیب و غریبی برای من بود. مگر چقدر امکانات در اختیارم قرار دادهاند که از من توقع بالای رکورد ۶۵ متر را دارند؟ در گذشته رکوردهای بالای ۶۶ یا ۶۷ متر زمانی بود که ۸ ماه از طول سال در اردو و مسابقات بودم و ثمرهاش این میشد که رکوردهای بالایی به ثبت برسانم.
او ادامه داد: سال گذشته دچار مصدومیت بودم و به جای اینکه دوستان به من انگیزه بدهند بیشتر پیگیر این بودند تا از ورزش کنارهگیری کنم. کارشناسان دو و میدانی با وجودی که شرایط دو و میدانی چندان مساعد نیست، اما اذعان داشتهاند مدال من در هانگژو تضمین شده است، اگر چه رنگ مدال تفاوت دارد، اما بدون شک ما نمیخواهیم مدال به دست بیاوریم بلکه میخواهیم در این بازیها بهترین نتیجه را کسب کنیم. به احتمال زیاد نسبت به سایر رشتهها و با این شرایط در بازیهای آسیایی شاید ضعیفترین نتیجه را بگیریم.
دارنده مدال طلای بازیهای آسیایی جاکارتا تصریح کرد: کسی که ۲۰ سال در ورزش حرفهای حضور دارد، به واسطه تجربه ۴ المپیک، مسابقاتی از جمله قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی و. تجربیات زیادی را به دست میآورد. اگر هم صحبتی مطرح میکنم تنها از روی دلسوزی است. من نسبت به فدراسیون دو و میدانی هیچ گاردی ندارم، اما حمایت این شکلی نیست و این موضوع به خیلی مسائل دیگر از جمله حضور پیدا کردن در اردوها و انگیزه دادن به ورزشکاران بستگی دارد.
دارنده مدال برنز قهرمانی جهان بیان کرد: تاکنون سابقه نداشته کسی در تاریخ ورزش ایران به ۵ طلای بازیهای آسیایی برسد. آیا ارزش ندارد تا برای چنین ورزشکاری امکانات اولیه خوبی فراهم شود؟ به هر حال داشتن مربی، ماساژور، فیزیوتراپ و روانشناس امری عادی و طبیعی در بین تمام ورزشکاران دنیاست. من با ۳۷ سال و با اختلاف بهترین در کشور و حتی در آسیا هستم. اگر بحث اردوها، اعزام به مسابقات برون مرزی و از همه مهمتر بحث حضور مربی در کنار فراهم باشد چرا نتوانم به مدال طلا برسم؟
حدادی عنوان کرد: داشتن انگیزه در ورزش قهرمانی خیلی مهم است. یک ورزشکار شاید در ۲۵ سالگی انگیزه خود و یک ورزشکار دیگر در ۴۰ سالگی انگیزهاش را از دست بدهد. کسی مانند "ویرجیلیوس آلکنا" لیتوانیایی در سن ۴۰ سالگی ۷۰ متر دیسک پرتاب کرد، یا حتی پرتابگری مانند "گرد کانتر" توانست در سن ۳۷ سالگی رکورد ۶۶ یا ۶۷ متر را بر جای بگذارد. به نظرم انگیزه باعث شده که قهرمانان دنیا رکوردهای بالایی بر جای بگذارند وگرنه سن در دو و میدانی چندان مطرح نیست. ورزشکاری وجود داشته حتی در سن ۴۰ سالگی به مدال طلای پرتاب چکش المپیک رسیده، زیرا او انگیزه برای ورزش کردن را داشته است. این انگیزه در من هم وجود دارد تا بخواهم تمرین کنم و تنها نیازمند حمایت هستم.
پرتابگر دیسک کشورمان گفت: اکثر فدراسیونهای ورزشی راه اصولی فدراسیون کشتی را در پیش بگیرند. به نظرم خیلی خوب میشد خیلی از فدراسیونهای ما مانند کشتی با نظم، با برنامه باشند و بدانند که اگر واقعأ برای یک ورزشکار هزینه کنند و امکانات هم در اختیارش قرار بدهند در ازای آن ورزشکار میداند، باید نتیجه بگیرد. این موضوع نیست که فدراسیون تنها هزینه کند و این همه امکانات بدهد، همه چیز در حد خودش بهترین باشد، اما در عوض ورزشکار نتیجه نگیرد، دیگر دلیلی ندارد آن فدراسیون برای ورزشکار هزینه کند. رئیس یک فدراسیون باید در مسائل فرهنگی و اخلاقی ورزشکار ورود و در کنار آن با ورزشکار و مربیاش هم صحبت کند تا ورزشکار در مسابقاتش نتیجه بگیرد.
او ادامه داد: در سال گذشته فقط امین منتظری پیش من بوده است وگرنه نه مربی داشتم و نه کسی کنارم بود و تنها ۲ نفری در اردوها بودیم. این موضوع باید برای کسی که بخواهد ۶۵ متر پرتاب کند فرقی وجود دارد.
حدادی گفت: طی سالیان گذشته جز یک یا ۲ فدراسیون سایر فدراسیونها دارای برنامهریزی خوبی نبودهاند و یکی از آنها فدراسیون دو و میدانی است که از مربیام درخواست نکرده که برنامهات را بده تا آن را مشاهده کنیم تا حدادی در اردیبهشت ماه چقدر پرتاب میکند. باید فدراسیون برنامه داشته باشد تا به ورزشکار بگوید در یک ماه چقدر پرتاب میکند و به چه اوج آمادگی برای مسابقات میرسد. حقیقت تلخی است که هیچ کدام از فدراسیونها برنامهریزی درستی ندارند و در این مسیر نیاز است تا شخص وزیر در تصمیمات کلان ورزش کشور دخالت داشته باشد. اگر در این چند سال اخیر به نتایج خوبی نرسیدهام تنها دلیلش اینکه کنترل درستی روی من نشده است. به نظرم اگر برایم بستر از نظر مربی و ... فراهم باشد چرا نتوانم به نتیجه دلخواهی که میخواهم برسم. با ۲ ماه حضور در کیش نمیتوان که رفت و در مسابقات معجزه کرد.
پرتابگر دیسک کشورمان اظهار کرد: زمانی امکانات به ورزشکاران بدهید، آنها هم پیشرفت میکنند و هم بهترین نتایج را میگیرند؛ دقیقا مشابه اتفاقی که اکنون برای کشتی آزاد در بلگراد رخ داد. هنگامی که رئیس بهترین امکانات را برای ما فراهم میکند پیش خودم میگویم در بیرون از بدنه ورزش هیچ خبری نیست و در رشتهای که قرار دارم بیشترین احترام را دارا هستم. اما بر عکس دغدغه خود من و سایر دو و میدانیکاران این است که وقتی برای ما امکانات فراهم نیست باید روی به شغل دیگری از جمله اسنپ، پیک موتوری و ... بیاوریم. حتی وقتی سایرین این اتفاقات را مشاهده میکنند پیش خودشان میگویند اصلأ برای چه باید به رشتهای که خود ورزشکاران آنها احترام ندارند ورود کنیم.
ملیپوش دو و میدانی در پایان درباره هدفش برای حضور در بازیهای آسیایی هانگژو گفت: در چند روز گذشته و در گوشه کنار تصمیم سختی گرفتم که آیا به ورزش حرفهای ادامه بدهم یا که نمانم. پس از بررسی و مشورتهای زیاد به این نتیجه رسیدم که همچنان به فعالیت در ورزش حرفهای با وجود مشکلات عدیده از جمله گرما، سرما، مصدومیت و ... ادامه دهم. به هر حال وزیر ورزش و جوانان در مراسم معارفه رئیس جدید کمیته ملی المپیک مقابل دوربینهای تلویزیونی به این نکته اشاره کرد که ما روی طلای احسان حدادی حساب ویژه باز کردهایم. مطالبه خود مردم هم از من کسب پنجمین مدال طلایم در بازیهای آسیایی است. به همین دلیل تمام تلاشم این است تا تجربیات ۲۰ سالام را در این دوازده ماه اخیر به کار بگیرم تا بتوانم در آخرین حضورم در بازیهای آسیایی یک مدال خوش رنگ دیگر را برای کشور عزیزم به دست بیاورم و برای دستیابی به این هدف هم از هیچ تلاشی دریغ نمیکنم.