لقب «مشهدی» از حدود ۴۰۰ سال پیش و بنا به فرمان شاه عباس صفوی رواج یافت، او اجازه داد که زائران حرم رضوی مانند کربلایی‌ها و حاجی‌ها به «مشهدی» ملقب شوند و این پیشوند را در اسم شان به‌کار برند و در مکاتبات و اسناد از این لقب استفاده کنند، البته فقط همین نبود و شاه عباس برپایی مراسم آیینی برای بدرقه و استقبال از زائران حرم رضوی را تشویق و ترویج کرد و معلوم است خودش برای بهسازی راه‌ها و ساخت کاروانسرا‌ها و همچنین بازسازی و تزیین حرم رضوی اقدام کرد.

باز هم فقط ماجرای شاه عباس و حرم رضوی این بود: «اگرچه اغلب شاهان صفوی به زیارت آرامگاه امام رضا (ع) می‌رفتند، اما بیشتر سفر‌های زیارتی به مشهد در زمان شاه‌عباس اول صورت گرفت و معروف‌ترین سفر او به‌دنبال نذری که داشت رفتن با پای پیاده به مشهد بود، مسافت بین اصفهان تا مشهد در مدت ۲۸ روز طی شد و شاه‌عباس روز چهاردهم جمادی‌الثانی سال ۱۰۱۰ قمری به مشهد رسید و ماه‌های رجب، شعبان و رمضان را در آنجا عبادت کرد. وی روز‌ها به آستانه رضوی می‌رفت و مانند خادمی به خدمت مشغول می‌شد».