به گفته آژانس فضایی سرنشین‌دار چین، عملیات انتقال در مدار ماژول آزمایشگاهی ایستگاه فضایی ونتیان چین در ساعت ۱۲:۴۴ بعد از ظهر جمعه(روز گذشته) به وقت محلی با موفقیت انجام شد.

به نقل از چاینادیلی، آژانس فضایی سرنشین‌دار چین گفت: این اولین باری است که چین با استفاده از تسهیلات انتقال، عملیات جابجایی یک کابین فضاپیما در مقیاس بزرگ را در مدار تکمیل می‌کند.

در طول انتقال، ماژول آزمایشگاهی ونتیان ابتدا پیکربندی ساختار خود را تکمیل کرد و از ماژول اصلی ایستگاه فضایی تیانه جدا شد. در ادامه، ونتیان عملیات جابجایی را انجام داد و سپس به درگاه کناری کابین گره(node cabin) ایستگاه فضایی چین متصل شد.

"وی ژی"(Wei Zhi) مهندس آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای گفت که ونتیان به همان ماژول اصلی منتقل شد تا اطمینان حاصل شود که مسیر مرکز سنگینی سراسری آن نیز در همان صفحه باقی می‌ماند، بنابراین اختلالات احتمالی در ترکیب ایستگاه فضایی کاهش می‌یابد.

مرکز سنگینی سراسری(Barycenter) مرکز جرم دو یا چند جسم آسمانی در حال چرخش به دور یکدیگر و نقطه‌ای‌ است که این اجرام به دور آن می‌گردند.

این آژانس گفت که این عملیات که حدود یک ساعت به طول انجامید و موفقیت عملیات نتیجه همکاری بین فضانوردان در فضا و متخصصان روی زمین بود.

از طریق جابجایی، ترکیب ایستگاه فضایی چین به L شکل تغییر کرده است. پس از ورود ماژول آزمایشگاهی منگتیان، به شکل T تغییر داده می شود. ماژول منگتیان قرار است در اکتبر سال جاری پرتاب شود.

چین طی ماه‌های گذشته اولین آزمایشگاه تحقیقاتی خود موسوم به ونتیان(Wentian) را به فضا ارسال کرد. ونتیان که اولین ماژول آزمایشگاهی ایستگاه تیانگونگ است، در ۲۴ ژوئیه توسط موشک سنگین باربری لانگ مارچ ۵ بی از مرکز پرتاب ونچانگ پرتاب شد. این فضاپیمای ۲۳ تنی بزرگترین و سنگین‌ترین فضاپیمای چینی است که تا به حال در مدار زمین مستقر شده است و از سه بخش اصلی که شامل یک محفظه کار خدمه، یک کابین هوابند و یک ماژول خدمات بدون فشار است، تشکیل شده است.

پنل‌های خورشیدی منعطف این آزمایشگاه بزرگ‌ترین پنل در نوع خود در چین هستند. زمانی که به طور کامل باز شوند، بیش از ۵۵ متر طول دارند و مساحت آنها نزدیک به ۲۸۰ متر مربع است.

طراح این ماژول گفته است که این ماژول همچنین دارای سه اتاق خواب مجزا و یک بخش مستقل برای بهداشت شخصی است. ونتیان همچنین دارای یک بازوی رباتیک پنج متری است که می‌توان از آن برای جابجایی تجهیزات کوچک و متوسط ​​استفاده کرد.

تیانگونگ اکنون دارای چهار بخش است: ماژول اصلی تیانه، آزمایشگاه ونتیان، فضاپیمای باری تیانژو۴ و فضاپیمای شنژو۱۴. در حال حاضر سه فضانورد فضاپیمای شنژو۱۴ که در اوایل ماه ژوئن وارد تیانگونگ شدند، در فضا مستقر هستند.

وزن ماژول تحقیقاتی ونتیان ۲۳ تن و معادل شش فیل بالغ آسیایی است و طول آن نیز ۵۵ متر و قطر آن ۴.۲ متر است. این ماژول دارای هشت کابین علمی است که می‌توان به کابین زیست اکولوژی، کابین زیست فناوری، کابین گرانش متغیر، کابین دستکش(glove cabinet)، کابین ذخیره دمای پایین و سه کابین ذخیره اشاره کرد.
از برنامه‌های تحقیقاتی که قرار است فضانوردان در این ماژول انجام دهند می‌توان به آزمایش حیوانات(مگس میوه و گورخرماهی) و رشد گیاهانی مانند رشادی اشاره کرد.
هم اکنون سه فضانورد در ایستگاه فضایی تیانگونگ حضور دارند. چین در حال حاضر برای پرتاب ماژول منگتیان(Mengtian) که سومین و آخرین ماژول تیانگونگ است، آماده می‌شود. این ماژول ۵۸.۷ فوتی(۱۷.۹ متر)، تقریبا ۲۲ تن وزن دارد و قرار است در ماه اکتبر پرتاب شود. این ماموریت سومین پرتاب ماژول چین در کمتر از ۱۸ ماه خواهد بود و ایستگاه فضایی T شکل تیانگونگ را تکمیل خواهد کرد. اندازه ایستگاه فضایی تکمیل‌شده تیانگونگ، به همراه فضاپیماهایی که به آن متصل خواهند شد حدود ۲۰ درصد ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد بود.