اتم‌ها ممکن است جوری ساخته شده باشند که با استفاده از نور یکدیگر را جذب کنند. از لحاظ تئوری این تاثیر مدت‌هاست پیش بینی شده است، اما مرکز علوم و فناوری کوانتوم وین (VCQ) در دانشگاه فناوری وین با همکاری دانشگاه «اینزبروک» برای اولین بار این پیوند عجیب اتمی را مورد سنجش قرار دادند.

این کنش متقابل (تراکنش) برای دستکاری در اتم‌هایی که بسیار سرد هستند قابل استفاده است و این تاثیر همچنین ممکن است در چگونگی تشکیل مولکول‌ها در فضا نقش داشته باشد. این یافته‌ها به تازگی در نشریه Physical Review X منتشر شده است.

پروفسور «فیلیپ هاسلینگر» در توضیح این مساله گفت: یک هسته (nucleus) اتمی با بار مثبت با الکترون‌های با بار منفی در یک اتم بار خنثی احاطه می‌شود. اکنون اگر یک میدان الکتریکی خارجی را روشن کنید، این توزیع بار اندکی تغییر می‌کند.

وی افزود: بار (شارژ) مثبت اندکی به یک سمت تغییر می‌کند و بار منفی اندکی در مسیر دیگر تغییر خواهد کرد و اتم ناگهان یک طرف مثبت و منفی خواهد داشت و قطبی می‌شود.

از آنجا که نور صرفا یک میدان الکترومغناطیسی است که بسیار سریع تغییر می‌کند. این تاثیر قطبی شدن (پولاریزاسیون) ممکن است با نور لیزر هم حاصل شود. وقتی اتم‌های زیادی در نزدیک هم باشند، نور لیزر همه آن‌ها را دقیقا به همان شکل قطبی می‌کند.

«میرا مایووگر» از دانشگاه فناوری وین گفت: این یک نیروی جاذبه‌ای بسیار ضعیف است و برای سنجش آن باید آزمایش با دقت بالا انجام شود.

این نیروی جاذبه‌ای یک ابزار بیشتر برای کنترل اتم‌های سرد است، اما ممکن است همچنین در فیزیک نجومی هم دارای اهمیت باشد؛ چرا که به گفته دانشمندان، در فضا نیز نیرو‌های کوچک می‌توانند نقش مهمی ایفا کنند.