استرس نه تنها بر ذهن، بلکه بدن نیز تاثیر می‌گذارد. به گفته پژوهشگران کالج پزشکی جورجیا، بدن ما به طور کلی می‌تواند در مقابل این شرایط مقاومت کند، اما استرس مزمن خطرات زیادی به همراه دارد و می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را در طول زمان افزایش دهد.

به نقل از اس اف،دکتر "جاستین خاویر مور" (Justin Xavier Moore)، همه‌گیرشناس کالج پزشکی سرطان جورجیا گفت: در پاسخ به عوامل استرس زا خارجی، بدن شما هورمون استرسی به نام کورتیزول ترشح می‌کند و پس از پایان استرس، این سطوح باید پایین بیایند. با این حال، اگر استرس‌های روانی-اجتماعی مزمن و مداوم دارید که هرگز به شما اجازه نمی‌دهند آرام شوید، در اینصورت این امر می‌تواند باعث فرسودگی بدن شما در سطح بیولوژیکی شود.

در این پژوهش، مور و گروهش، این اثرات بالقوه مضر را با انجام یک تحلیل روی یک پژوهش که در گذشته انجام شده بود و شامل اطلاعات بیش از ۴۱ هزار نفر بود، مورد ارزیابی قرار دادند. این پژوهش شامل داده‌های ۴۱ هزار نفر بود که بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۹ جمع‌آوری شده بود.

فشار خون دیاستولیک و سیستولیک، کلسترول تام (مجموع کلسترول‌های موجود در خون)، هموگلوبین A ۱ C (یک نشانگر مهم دیابت)، آلبومین و کراتینین (معیار‌های ارزشمند عملکرد کلیه) و پروتئین واکنشی C (یک نشانگر اصلی التهابی)، از مواردی بود که مورد بررسی قرار گرفته بودند. بررسی این مقادیر به پژوهشگران کمک کرد تا بار آلوستاتیک بدن یا فرسودگی را تعیین کنند.

بار آلوستاتیک (Allostatic load)، فرسودگی بدن است که وقتی فرد در معرض استرس مکرر یا مزمن قرار می‌گیرد، جمع می‌شود. این اصطلاح در سال ۱۹۹۳ توسط "بروس مک ایون" و "ستلار" ابداع شد و نشان‌دهنده اثرات فیزیولوژیکی پیامد‌های مواجهه مزمن با نوسان یا افزایش عصبی یا غددی عصبی است که در پاسخ به قرارگیری مزمن یا طولانی‌مدت در معرض استرس است.

شرکت‌کنندگانی که نمره سه یا بالاتر را داشتند، وارد دسته بار آلوستاتیک بالا می‌شدند. پژوهشگران، داده‌های شرکت‌کنندگان را با داده‌های شرکت‌کنندگان مرکز شاخص ملی مرگ که توسط مرکز ملی آمار بهداشت و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تنظیم می‌شود، مقایسه کردند تا مشخص کنند چه افرادی در اثر سرطان جان خود را از دست داده‌اند و چه زمانی این اتفاق افتاده است.

پژوهشگران دریافتند که حتی بدون تعدیل متغیر‌های مخدوش‌کننده مانند سن و نژاد، افرادی که بار آلوستاتیک بالایی دارند، ۲.۴ برابر بیشتر از افرادی که بار آلوستاتیک پایینی دارند، در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند.

پس از کنترل سن، پژوهشگران دریافتند افرادی که بار آلوستاتیک بالایی دارند، همچنان ۲۸ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند. این بدان معناست که اگر یکی از دو جوان ۲۰ ساله، بار آلوستاتیک بالایی داشته باشد، احتمال مرگ آن فرد در اثر سرطان، بسیار بیشتر از دوستش خواهد بود.

یافته‌های این پژوهش در مجله SSM Population Health منتشر شده است.