فقر رشد تصاعدی قیمت هایک کالاها اساسی و ضروری که نیازتغذیه ای می باشد اما سیاست غذا فشل و ابتر و ناقص هست و رویه و روید جامع نگر در بین مسولین بهداشت کشور وجود ندارد. که در مباحث عوامل تعیین گر اجتماعی نقش بینابیتی موثر در عدم استفاده از خدمات healthو سلامت و بهداشت در سطح کلان و خرد می گردد و تحقیقات خود دانشگاههای پزشکی کشور هم این موضوع را به طور مستدل و مستند مطرح نمودند. تغذیه ضعیف نبود بهداشت و سلامت و نظافت کم کاری و عدم احساس مسولیت مدیران بی توجهی به موازین و پروتکل های بهداشت چه در سطح جهانی چه در سطح ملی.نبود مکانیسم رصد بیاری ها و پایش آنها به طور آکادمیک و ساینتفیک.نبود نظارت کافی بر حوزه بهداشت محیط و بهداشت عمومی مدارس و دانشگاهها.تساهل و تسامح مسولین و مدیران در برخورد با موارد بهداشتی.نبود منطق علمی در برخورد باقضایای بهداشتی.نبود فرهنگ بهداشت در میان ادارات و ارگان ها و نهادها چه دولتی چه تعاونی چه خصوصی در کشور.کم توجهی و نادیده گرفتن قشر پرستار و بهداشتکاران.متاسفانه نمایندگی مجلس فقط حقوق خود رادافزایش می دهند و به کادر درمان توجهی ندارند.در بهداشت معابر شهری حتی خودروهایک حمل زباله آلوده و چهره زیبا و بهداشتی ندارد و این زباله ها در حین حمل و انتقال پراکنده و پخش می شود که خود سبب عفونت های حاد و جدی می شود و همه ماها چه مسولین چه شهروند از آن غافل هستیم و جدی نمی گیریم و حتی وضعیت سرویس های بهداشتی پارک ها به هیجان وجه اقناعی نیست و بدآموزی و بی فرهنگی را اشاعه می دهد..ضرورت مکانیسم های روش های بهینه و کارا و موثر مقابله با بهداشت چه در جنبه و حیطه شخصی و فردی چه در ابعادمحیطی-اکولوژیکی-زیستی-اجتماعی بیش از پیش اهمیت و اولویت خودرای نشان میدهد.سرسری و الکی و راحت از این مسایل بهداشتی عبور نکنیم.