جشنواره های فیلم با مخاطب تعریف می‌شوند؛ به تعبیر بهتر و دقیق‌تر، میان مخاطبان یک جشنواره فیلم و وزن و جایگاه آن جشنواره درمیان کارشناسان و اهالی هنر، ارتباطی مستقیم وجود دارد. اما نباید از این نکته نیز غافل شد که بخش مهمی از اقبال مخاطبان به آثاریک جشنواره به شرایطی بستگی دارد که از سوی برگزارکنندگان آن رویداد برای تماشای آثار جشنواره، پیشِ روی مخاطبان قرار میگیرد. برای نمونه در اغلب ادوار جشنواره فیلم فجر، وقتی شرایط تماشای آثار جشنواره از سوی برگزارکنندگان برای مخاطبان تسهیلمی‌شد؛ شاهد سرازیر شدن مخاطبان به سینماهای مردمی برای تماشای آثار جشنواره بودیم و بسیاری از آثار به سانس‌های فوق‌العادهمی‌رسیدند.

بر همین اساس، یکی از معیارهای مهم برای رشد هر جشنواره‌ای در میان مخاطبان و گسترده‌تر شدن دامنه اثرگذاری جشنواره، فراهمکردن فرصت تماشای تعداد بیشتری از آثار برای تعداد بیشتری از مخاطبان است. حالا که قرار است تا کمتر از یک ماه دیگر،قدیمی‌ترین جشنواره فیلم کشور، دوره پنجاه و دومش را آغاز کند؛ باید به این نکته توجه کرد که شرط رشد واقعی جشنواره فیلم «رشد»،توجه به این اصل مهم است که محصولات جشنواره را باید به دست مخاطبانش رساند.

هر چند متولیان برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم «رشد» در ادوار گذشته این رویداد، برنامه‌های گسترده‌ای برای به نمایش گذاشتن آثاراین جشنواره برای مخاطبانش یعنی معلمان و دانش‌آموزان ریختند و بسیاری از آثار نیز به دست مخاطبان رسید؛ ولی به نظر می رسدامسال باید تلاش گسترده تری در این زمینه داشته باشند.

گذشته از بازه زمانی برگزاری جشنواره که با حضور فرهنگیان و دانش آموزان، نمایش آثار در محل سینما فلسطین تهران و تعدادی ازسینماهای استان های دیگر انجام می‌پذیرد؛ باید از ظرفیت نمایش این آثار در مدارس سراسر کشور نیز بهره برد. چرا که رسالتجشنواره فیلم رشد خلق موقعیت‌هایی برای یادگیری باکیفیت و عمیق است. جشنواره‌ای که از همان ابتدا با هدف بهره‌مندی از ظرفیت‌ها وامکانات موجود در دنیای فیلم و تصویر برای کمک به افزایش بهره‌وری آموزشی و تربیتی در نظام تعلیم و تربیت کشور راه‌اندازی شد.

جشنواره فیلم رشد با تعلیم و تربیت گره خورده است و به تعبیر بهتر در واقع این جشنواره به بخشی از فرآیند تعلیم و تربیت در کشورتبدیل شده است که ضریب اثرگذاری آن در این حوزه، ارتباط مستقیمی با دیده شدن آثارش توسط مخاطبانش دارد.

البته نمی شود از لزوم نمایش آثار جشنواره فیلم رشد در مدارس و در میان دانش آموزان و معلمان سخن گفت اما به موضوع زیرساختهای لازم برای این حوزه اشاره نکرد. اولین زیرساخت‌های مورد نیاز، فضای مناسب و تجهیزات استاندارد نمایش تصویر و صدا  هستند. در این حوزه، هر مدرسه نیازمند یک سالن آمفی تئاتر است که بتوان از آن برای نمایش فیلم و یا جلسات نقد و بررسی فیلم ها باحضور مخاطبان استفاده کرد. جلساتی که چه بسا هر کدام از چند جلسه سرکلاس نشستن، بیشتر و بهتر بتوانند مفاهیم عمیق آموزشیو تربیتی را به دانش‌آموزان بیاموزند.

زیرساخت دیگری که در این زمینه نیاز است، منابع انسانی شاغل در مدارس هستند که با مفاهیمی مثل فیلم و سینما و شیوه‌هایاصولی به کارگیری آن برای فرآیندهای آموزشی آشنا باشند. البته که پیش نیاز این موضوع آن است که فرآیندهای حاکم بر نظام تعلیم وتربیت، تولید محتوا و فعالیت‌های فوق برنامه را به شکلی جدی‌تر به رسمیت بشناسد.