اریکا ریس پونیا، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: تحقیقاتی مانند این به دنبال راه‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی بازماندگان سرطان پس از تشخیص هستند.

وی در ادامه افزود: شکستگی‌های لگن و مهره‌ها چیزی بیش از شکستگی استخوان‌ها هستند. آن‌ها جدی و پرهزینه هستند.

محققان داده‌های مربوط به مطالعه پیشگیری سرطان را از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۷ تجزیه و تحلیل کردند. از حدود ۹۲،۴۰۰ شرکت‌کننده که مورد ارزیابی قرار گرفتند، بیش از ۱۲،۹۰۰ نفر شکستگی استخوان مرتبط با شکنندگی داشتند. محققان آن گروه را با افراد بدون سابقه سرطان مقایسه کردند.

بازماندگان سرطان که اخیراً در طول پنج سال به مرحله پیشرفته سرطان دچار شده بودند، در مقایسه با افرادی که سرطان قبلی نداشته‌اند، بالاترین خطر شکستگی را داشتند.

خطر شکستگی‌های مهره و لگن در آن‌ها بالاتر است.

احتمال شکستگی در بازماندگانی که شیمی‌درمانی دریافت کرده‌اند، در مقایسه با بازماندگانی که در گذشته شیمی‌درمانی نداشته‌اند، بیشتر است. محققان دریافتند که این ارتباط در طول پنج سال پس از تشخیص قوی‌تر بود؛ اما حتی پس از گذشت پنج سال همچنان ادامه داشت.

محققان خاطرنشان کردند که فعالیت بدنی ممکن است با کاهش این خطر مرتبط باشد. سیگار کشیدن با خطر بالاتر شکستگی در بین بازماندگان سرطان پنج سال یا بیشتر پس از تشخیص همراه بود.

منبع: هلث دی نیوز