محمدحسن طالبیان معاون سابق میراث‌فرهنگی کشور گفت: «کنوانسیون پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس که در سال ۲۰۰۳ میلادی توسط مجمع عمومی یونسکو به تصویب رسیده‌ است با هدف ارتقای دوستی و صلح بین جوامع، ملت‌ها و با تاکید بر تقویت تنوعات و مشترکات فرهنگی اقوام مختلف در فضای جهانی‌سازی تدوین شده است.

معاون سابق میراث‌فرهنگی کشور افزود: بانیان و مجریان این کنوانسیون تلاش دارند با ثبت عناصر فرهنگی ناملموس از اقصی نقاط کره خاکی، به شناسایی، معرفی و ترویج این عناصر در شرایطی که همسان‌سازی و یکنواخت‌سازی جامعه، فرهنگ معاصر را آسیب زا کرده، برهاند.

او تصریح کرد: این کنوانسیون از اساس بدنبال تقویت تنوعات فرهنگی و تشویق ملت‌ها به پاسداری تفاوت‌های بین فرهنگی هرچند کم، اما هویت‌بخش است.

مشاور وزیر میراث‌فرهنگی بیان کرد: کشتی پهلوانی و آیین‌های زورخانه‌ای، رسمی دیرین در جغرافیای فرهنگی ایران است، این سنت دیرین در مناطق مختلف فرهنگی این جغرافیا و مناطق مجاور آن، دارای تنوعات شکلی و شیوه‌ای اما مبتنی بر اصل و ریشه پهلوانی است، برای مثال کشتی چوخه در خراسان، کشتی گیله‌مردی در گیلان، کشتی لوچو در مازندران یا کشتی گولش در آذربایجان از این دست است.

او ادامه داد: در فضای همسان‌سازی دنیای معاصر، پاسداران میراث‌فرهنگی ناملموس را بر آن می‌دارد که با احترام به این تنوعات فرهنگی نسبت به ثبت و معرفی این عناصر اقدام کنند. بدیهی است این امر دستاوردی بسیار مهم در هویت بخشی به اقوام و جوامع محلی و حاملان و مجریان این نوع از میراث دارد.

طالبیان گفت: یونسکو و ۱۸۰ کشور عضو کنوانسیون ۲۰۰۳، با پذیرش این امر که یکی از بهترین ظرفیت‌ها در راستای پاسداری از عناصر فرهنگی ناملموس خود، ثبت آن‌ها در فهرست یونسکو و معرفی بیشتر آن در مقیاس جهانی است، تاکنون تعداد قابل توجهی از میراث‌فرهنگی کشورهای عضو را در فهارس مختلف ثبت کرده و تلاش می‌کند، کشورهای مختلف را به پاسداری این نوع از میراث که گاه به صورت ملی و گاه به صورت چند ملیتی ارائه می‌شود تشویق و ترغیب کند.

معاون سابق میراث‌فرهنگی کشور تصریح کرد: بر همه فرض است تا با احترام به تنوعات فرهنگی اقوام و جوامع مختلف در صورت ثبت یک عنصر بعضا با ریشه و فرهنگ ایرانی کشورهای واقع در جغرافیای فرهنگی ایران استقبال کنند و بر تقویت دوستی‌ها و ارتقای صلح بین‌الملل منطقه تاکید کنیم.

او افزود: خوشبختانه در سال‌های اخیر کارشناسان ایرانی تلاش زیادی کرده‌اند تا با تهیه پرونده‌های متعدد مشترک به گفت‌وگو و تعاملات فرهنگی همچنین تقویت دوستی‌ها در جهان ایرانی بپردازند.

طالبیان تأکید کرد: ثبت بزرگترین پرونده چند ملیتی نوروز با ۱۲ کشور جهان ایرانی، پخت نان لواش بین پنج کشور، هنر ساختن و نواختن کمانچه، هنر مینیاتور و زیارت کلیسای تادئوس بصورت مشترک و کار بزرگی که اخیرا با ثبت چهار عنصر مهم، یلدا/چله با کشور افغانستان، ساختن و نواختن عود با سوریه، هنر سوزن‌دوزی ترکمن بین ایران و ترکمنستان و پرورش کرم ابریشم مشترک ایران، افغانستان، جمهموری آذربایجان، ترکیه، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان انجام شد، نمونه‌ای از این رویکرد دوستی و نوع نگاه متفاوت ایران در تعامل فرهنگی با کشورهای جهان ایرانی است که شایسته قدردانی ویژه است.

مشاور وزیر میراث‌فرهنگی گفت: این رویکرد علی‌رغم غیر رقابتی بودن کنوانسیون ۲۰۰۳ بارها به کمیته میراث ناملموس جهانی تاکید کرده تا در راستای صلح و دوستی بین فرهنگی، برای تهیه و ثبت پرونده‌های چند ملیتی تلاش دوچندان کنند. امیدوارم که این مهم بین کشورهای منطقه بویژه حوزه ایران فرهنگی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.