دیوید گیست، نویسنده این مطالعه از دانشگاه دانمارک، گفت: در حالی که نشان داده شده است که استاتینها خطر سکته مغزی ناشی از لختههای خون را کاهش میدهند، تحقیقات متناقضی در مورد اینکه آیا استفاده از استاتینها باعث افزایش یا کاهش خطر ابتلاء به اولین خونریزی داخل مغزی در فرد میشود، وجود دارد.
وی در ادامه افزود: ما در این مطالعه به بررسی نواحی لوب و غیر لوب مغز پرداختیم تا ببینیم آیا این نواحی، عاملی برای استفاده از استاتین و خطر اولین خونریزی داخل مغزی است یا خیر. ما متوجه شدیم افرادی که از استاتین استفاده میکنند، کمتر در معرض خطر ابتلاء به این نوع سکته مغزی خونریزی دهنده در هر دو ناحیه مغز هستند. خطر با استفاده طولانی مدت از استاتین حتی کمتر بود.
ناحیه لوب مغز شامل قسمت اعظم مغز از جمله لوبهای فرونتال، جداری، تمپورال و پس سری است. ناحیه غیر لوب عمدتاً شامل عقدههای قاعدهای، تالاموس، مخچه و ساقه مغز است.
برای این مطالعه، محققان سوابق سلامتی در دانمارک را بررسی کردند و ۹۸۹ نفر با میانگین سنی ۷۶ سال را شناسایی کردند که خونریزی داخل مغزی در ناحیه لوب مغز داشتند. آنها با ۳۹۵۰۰ نفر مقایسه شدند که این نوع سکته را نداشتند و از نظر سن، جنسیت و عوامل دیگر مشابه بودند.
آنها همچنین ۱۱۷۵ نفر با میانگین سنی ۷۵ سال را که خونریزی داخل مغزی در قسمتهای غیر لوب مغزی داشتند، بررسی کردند. این افراد با ۴۶۷۵۵ نفر مقایسه شدند که این نوع سکته را نداشتند و از نظر سن، جنسیت و عوامل دیگر مشابه بودند.
از مجموع شرکت کنندگان، ۶.۸٪ که سکته مغزی داشتند، به مدت پنج سال یا بیشتر از استاتین استفاده میکردند.
محققان دریافتند افرادی که در حال حاضر از استاتین استفاده میکنند، ۱۷ درصد کمتر در معرض خطر سکته مغزی در نواحی لوب مغز و ۱۶ درصد کمتر در معرض خطر سکته مغزی در نواحی غیر لوب مغز هستند.
استفاده طولانیتر از استاتینها با کاهش خطر سکته مغزی در هر دو ناحیه مغز همراه بود. با استفاده از استاتینها برای بیش از پنج سال، خطر سکته مغزی در ناحیه لوب مغز در افراد ۳۳ درصد و در ناحیه غیر لوب مغز ۳۸ درصد کمتر بود.
به گفته محققان، خبر اطمینانبخش برای افرادی که استاتین مصرف میکنند، این است که به نظر میرسد این داروها خطر سکته مغزی ناشی از خونریزی و همچنین خطر سکته مغزی ناشی از لخته شدن خون را کاهش میدهند.