نزدیک سه ماه است که جامعه ایرانی درگیر التهابات و فتنههایی است که دامنگیر مردم بیگناه کشور شده است. عدهای از سر جهل یا عنادِ قلبی با سلاح سرد و گرم به جان مردم و حافظان امنیت افتادهاند و خون جوانانی را بیجهت هدر دادند. در این بین طبیعی است که نوع مواجهه قضایی در قبال این قبیل جرایم از سر قوه قاهره و حتی سالب حیات مجرم باشد.
بیشتربخوانید
تعجبی نیست در این بین پیادهنظام غرب و سعودی با اشک تمساح ریختن، مرحله جدیدی از فتنه را آغاز کنند، مرحلهای که «جای جلاد و شهید» در آن عوض شده و باید بهحال قاتلینی گریه کرد که با جنایت خود آرامش اجتماعی را از کشور سلب کردند. اما جالبی ماجرا این جای قضیه است که بار دیگر سکولاریسم حوزوی و دینی با آوردن برخی نظرات شاذ چنین القا میکنند که اجرای احکام اسلامی در عصر غیبت تعطیل است و تنها امام معصوم است که حق اجرای حدود و قوانین الهی را دارد. گویی علمای شیعه طی این قرون با پیش کشیدن بحثهایی در مورد ابواب حدود، قصاص، جهاد و... وقت و قلم خود را تلف کردهاند، چون اگر اجرای احکلم مختص امام معصوم باشد، چه دلیلی دارد در عصر غیبت در مورد آن صحبت و بحث بشود؟
سکولاریسم شیعی و تفکر انجمن حجتیه بار دیگر در ائتلاف نانوشته با مخالفان نظام اسلامی با وجهه شرعی به مخالفت با اجرای احکام اسلامی در عصر غیبت پرداخته و تشویش و شبهاتی را در اذهان قشر متدین و مذهبی ایجاد کرده است. درمورد این قضیه آیتالله جوادی آملی در کتاب موجود موعود گفته است: برخی اثبات ولایت عصر غیبت را برای فقها و نائبان عام امام عصر (عج) برنمیتابند و بر این گماناند که حکومت تنها از آن معصوم علیه السلام است و جز او گرچه فقیهی عادل و وارسته باشد، واجد ولایت و شایسته حکومت نیست. مسلما این دسته از افراد هدف معصومان (ع) از حکومت را، کشورگشایی مشئوم یا تسلط و قدرت نادرست نمیدانند بلکه حاکمیت ائمه علیهم السلام را اجرای احکام الهی و تنفیذ و تبلیغ تعالیم الهی ارزیابی میکنند.»
او در ادامه میافزاید: «ناگفته پیداست که عدم استمرار چنین حاکمیتی در عصر غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه توقف و تعطیل اجرای احکام و تعالیم در بسیاری از موارد و مقاطع را در پی دارد (همانطور که رخ داده است)، زیرا بسیاری از احکام حدود، دیات، مبانی حقوقی و مانند آن، بی حکومت اسلامی اجراپذیر نیست و چنین حکومتی نیز جز با سرپرستی امام معصوم (ع) یا نائبان خاص یا عام حضرتش (عج) شکل نخواهد گرفت و از سوی دیگر از هیچ حکومت غیردینی نیز انتظار نمیرود، به اجرای احکام دینی قصاص و حدود اقدام کند. بنابر آنچه گذشت یا باید به تعطیلی بسیاری از احکام الهی فتوا دهیم یا بپذیریم که در عصر غیبت، زمام ولایت امور در دست نائبان عام، ولی عصر علیه السلام، فقهای عدالت پیشه و وارسته است و آنان امور مسلمانان را براساس احکام الهی تمشیت کنند.»
آیتالله جوادی آملی اشاره دارد: «صلاحیت دین اسلام برای بقاء و دوام تا قیامت، مطلبی قطعی و روشن است که هرگز بطلان، ضعف و کاستی در آن راه ندارد: «لَا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ» و تعطیل احکام حیات بخش آن در عصر غیبت و عدم اجرای حدود الهی، بستن راه خدا و مخالفت با ابدیت اسلام در همه شئون عقاید، اخلاق و اعال است، بنابراین، هرگز نمیتوان در دوران غیبت زعامت دینی عصر غیبت را نفی و حدود الهی را تعطیل کرد.»
آیتاللّه خویی درباره جواز اجرای حدود مینویسد: «یجوز للحاکم الجامع للشرایط اقامة الحدود علی الاظهر، یعنی اظهر آن است که اقامه حدود برای حاکم جامع الشرایط جایز میباشد.»
امام خمینی در کتاب تحریر الوسیله مینویسد: لیس لاحد تکفل الامور السیاسیة کاجراء الحدود و القضائیة و المالیة کاخذ الخراجات و المالیات الشرعیة الا امام المسلمین و من نصبه لذلک؛ «برای هیچ کس جایز نیست که امور سیاسی، مانند اجرای حدود و امور قضایی و مالی، مانند اخذ خراج و مالیات شرعی را به عهده بگیرد مگر امام مسلمین (ع) و کسی که از سوی امام برای این کار نصب شده است.»
منبع: فارس