جمعیت گله غربی درنا‌های سفید سیبری که به ایران و تالاب‌های سرخرود و فریدونکنار مهاجرت می‌کردند در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به دو قطعه رسید.

این دو قطعه درنا را " امید" و " آرزو" نامگذاری کردند تا اینگونه تصور شود که این دو پرنده یک جفت درنای نر و ماده هستند، یکی از این درنا‌ها که در ایران به نام " آرزو" شهرت یافت، ۱۱ اسفند ۱۳۸۷، در مسیر بازگشت به روسیه در حاشیه سفید رود در استان گیلان زمین گیر و تلف شد و " امید" تنها ماند.

اطلاق نام " امید" به تک درنای سفید در ۱۵ سال گذشته سبب شد تا اهالی بومی منطقه و بسیاری از فعالان رسانه‌ای و محیط زیستی، این تصور را داشته باشند که جنسیت آخرین بازمانده درنا‌های سیبری " نر" است اما حالا به نظر می‌رسد شاید اینگونه نباشد.

یک منبع آگاه در محیط زیست در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان مازندران گفت: جنسیت درنای امید هنوز مشخص نیست و ممکن است نر باشد یا ماده!

او با بیان اینکه کسی نمی‌داند به طور قطع بگوید که درنای امید نر است، ادامه داد: از ابتدا هم گفته شد که امکان دارد امید نر باشد یا ماده، اما همه با تصور نام امید فکر می کردند این پرنده نر است.

این منبع آگاه ادامه داد: علت انتخاب نام " امید " برای این درنای سفید نه به خاطر جنسیت آن، بلکه به خاطر ریشه لغوی این کلمه در قبال کلمه " نا امیدی" بخاطر ترس از حذف و انقراض نسل آن بوده است.

یک ابهام و دو سوال 
حالا که مشخص شده درنای " امید " امکان دارد نر نباشد دو سوال مهم مطرح می‌شود آیا درنایی که " آرزو " نام گذاری شده بود و سال ۸۷ از بین رفت هم ممکن است ماده نبوده باشد و ما ۱۵ سال به اشتباه تصور می‌کردیم آن‌ها یک جفت هستند؟

"امید" آخرین بازمانده جمعیت غربی درنا‌های سفید سیبری است و با مرگ او نسل این پرنده نیز منقرض می‌شود، ولی بر اساس برنامه‌ای که محیط زیست چند روز قبل رسانه‌ای کرد قرار است یک قطعه درنای ماده از بلژیک به ایران منتقل شود، اما اگر درنای امید ماده باشد چه خواهد شد؟