در بسیاری از منابع اهل سنت، بصورت گسترده، پشیمانی خلیفه اول از حمله به منزل حضرت زهرا سلام الله علی‌ها ذکر و ثبت شده است. ماجرا از این قرار است که بعد از ماجرای سقیفه ابوبکر خلیفه دوم را با عده‌ای به در خانه حضرت فاطمه علیهاالسلام فرستاد تا از امیرالمومنین علیه‌السلام و اصحابی که در خانه حضرت نشسته بودند؛ بیعت بگیرند. در این هجوم وقایع تلخی رخ داد و در نهایت منجر به شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام شد.

در منابع شیعه و سنی ذکر شده که ابوبکر در اواخر عمر خود از این واقعه پشیمان شد که به برخی از آن‌ها در منابع اهل تسنن اشاره می‌کنیم.

طبری در تاریخ الامم و الملوک:

طبری در کتاب تاریخ الامم خود در بیان حوادث سال ۱۳ هجری اینگونه آورده است:

«قال ابوبکر رضی الله عنه: أَجَلْ إِنِّی لا آسَى علی شَی‌ءٍ مِنَ الدُّنْیَا إِلا عَلَى ثَلاثٍ فَعَلْتُهُنَّ وَوَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ، وَثَلاثٍ تَرَکْتُهُنَّ وَوَدِدْتُ أَنِّی فَعَلْتُهُنَّ، وَثَلاثٍ وَدِدتُ أَنِّی سَأَلْتُ عَنْهُنَّ رسول‌الله (ص)، أَمَّا اللاتِی وَدِدْتُ أَنِّی تَرَکْتُهُنَّ، فَوَدِدْتُ أَنِّی لَم اکشف بَیْتَ فَاطِمَةَ علی شَیْءٍ، وَإِنْ کَانُوا غلقوه عَلَى الْحَرْبِ...»؛ ابوبکر روز‌های آخر عمرش می‌گفت: من بر هیچ چیز از این دنیا حسرت نمی‌خورم مگر بر سه کار که دوست داشتم‌ای کاش آن‌ها را انجام نداده بودم و سه کار که ترک کردم‌ای کاش انجام می‌دادم و سه سوال که‌ای کاش از رسول الله صلی الله علیه و آله می‌پرسیدم. اما سه کاری که‌ای کاش ترک می‌کردم،‌ای کاش درب خانه فاطمه را باز نمی‌کردم... (تاریخ الأمم و الملوک، طبری، ج ۳، ص ۴۳۰)

مسعودی در کتاب مروج الذهب:

مسعودی در کتابش نقل می‌کند: کلام له: «و لما احْتُضِرَ قال: ما آسَى على شی‏ء إلا على ثلاث فعلت‌ها وددت أنی ترکتها، و ثلاث ترکت‌ها وددت أنی فعلتها، و ثلاث وددت أنی سألت رسول الله (ص) عنها، فأما الثلاث التی فعلت‌ها و وددت أنی ترکتها، فوددت أنی لم أکن فتشت بیت فاطمة، و ذکر فی ذلک کلاماً کثیراً...»؛ یکی از صحبت‌های ابوبکر هنگام احتضار این بود که گفت بر هیچ چیز غمگین نیستم مگر به خاطر سه کاری که انجام داده‌ام در حالی که دوست می‌د‌اشتم که انجام نداده بودم و نیز به خاطر سه کاری که ترک کرده‌ام در حالی که دوست می‌داشتم انجام داده بودم و نیز به خاطر سه موضوعی که دوست می‌داشتم آن‌ها را از رسول خدا صلی الله علیه و آله بپرسم. اما آن سه کاری که دوست می‌داشتم انجام نداده بودم یکی این بود که کاش درب خانه فاطمه سلام الله علی‌ها را باز نمی‌کردم و در این باره سخنان زیادی گفت. (مروج الذهب، المسعودی، علی بن الحسین، ج ۲، ص ۳۰۱)

متقی هندی در کنز العمال:

متقی هندی در کتابش ذکر کرده: «عن عبدالرحمن بن عوف اَنّ ابابکر الصدیق قال له فی مرض موته: انی لا آسی علی شیء الا علی ثلاث فعلتهن وددت انی لم افعلهن وثلاث لم افعلهن وددت انی فعلتهن وثلاث وددت انّی ساَلتُ رسول الله عنهن فاما اللاتی فعلت‌ها وددت انّی لم افعل‌ها فوددت انی لم اکن اکشف بیت فاطمه وترکته و ان کانوا غلقوه علی الحرب...».

ابوبکر روز‌های آخر عمرش به عبدالرحمن بن عوف گفت: من بر هیچ چیز از این دنیا حسرت نمی‌خورم مگر بر سه کار که انجام دادم و‌ای کاش آن‌ها را انجام نداده بودم و سه کار که انجام ندادم و‌ای کاش انجام می‌دادم و سه سؤال که‌ای کاش از رسول الله می‌پرسیدم. اما سه کاری که انجام دادم و‌ای کاش انجام نداده بودم،‌ای کاش بازکننده درب خانه فاطمه نمی‌بودم و ترک می‌کردم این کار را اگرچه علیه من پیمان جنگ بسته بودند. (کنزالعمال، ج ۵، ص ۶۳۱)

یکی از صحبت‌های ابوبکر هنگام احتضار این بود که گفت بر هیچ چیز غمگین نیستم مگر به خاطر سه کاری که انجام داده‌ام در حالی که دوست می‌د‌اشتم که انجام نداده بودم

این اظهار پشیمانی در بسیاری دیگر از منابع اهل سنت نیز مانند: المعجم الکبیر (الطبرانی، ج ۱، ص ۶۲)، العقد الفرید (ج ۵، ص ۲۱)، مختصر تاریخ دمشق (لابن عساکر، ج ۱۳، ص ۱۲۲)، شرح نهج البلاغة (ابن أبی الحدید، ج ۲۰، ص ۲۴)، تاریخ الاسلام (ووفیات المشاهیر والاعلام، الذهبی، ج ۳، ص ۱۱۷)، مجمع الزوائد (الهیثمی، ج ۵، ص ۲۰۳)، لسان المیزان (ابن حجر العسقلانی، ج ۴، ص ۱۸۹) و ... نیز ثبت شده است.

نکته قابل توجه در این سخن خلیفه اول این است که خود اعتراف می‌کند به خانه حضرت فاطمه و امیرالمومنین علیهماالسلام هجوم برده و از این کرده خود پشیمان است. حال چگونه گروهی با این همه سند این واقعیت را رد می‌کنند؟

شیعیان حضرت زهرا سلام الله علی‌ها را اولین مدافع حریم امامت و ولایت می‌دانند و این باور راستین، امری است که حتی منابع مخالفین عقیدتی آن‌ها نیز به آن گواهی می‌دهند. برای همین با زبان استدلال با مخالفان سخن می‌گویند و با کسی جنگ و ستیز و تکفیر ندارند. اما با حساسیت‌های علمی که دارند، هیچگونه تحریف و انکار را نیز برنمی‌تابند.

منبع : تبیان