علی اسماعیلی تنظیم کننده موسیقی پاپ در خصوص قوانین کپی رایت گفت: یک اثر هنری یا قطعه موسیقی دارای حقوق مادی و معنوی است که این حقوق شامل یک یا چند نفر می‌شود و ممکن است که تمام بخش‌های یک موسیقی از جمله ترانه، ساخت ملودی، تنظیم آهنگ و خواندن آن را یک نفر یا تعدادی از افراد به عهده گرفته باشند.

به گفته اسماعیلی، در بعضی مواقع به اشتباه عموم مردم خواننده را مقصر می‌دانند که فلان موزیک را کپی کرده است، اما در خصوص این موضوع باید به جزئیات دقت کرد.

او می‌گوید: در یک اثر موسیقی که کپی شده است نمی‌توان فقط خواننده را مقصر دانست بلکه باید دید در این موزیک دقیقا چه چیزی کپی شده است، ملودی، تنظیم، یا کل مجموعه در پروژه دیگر منتقل شده و فقط ترانه اش ایرانی شده است.

وی افزود: گاهی آهنگسازی یک ملودی را از موزیک‌های سایر کشور‌ها  گوش می‌دهد و به سبب علاقمندی به آن همان را دقیقا کاور می‌کند و، چون در آن تایم زمانی کمتر کسی اصل موسیقی را نشنیده از آن استفاده کرده کار را به نام خود ثبت می‌کند. چون که خواننده‌های بسیاری آهنگ‌هایی را خوانده‌اند و سال‌ها بعد متوجه شدیم که این موزیک کاور بوده است.

این تنظیم کننده موسیقی گفت: خواننده‌ای که با علم بر کپی بودن موسیقی آن را می‌خواند کارش اشتباه بوده و در نهایت آن تیم است که زیر سوال می‌روند، رفتار حرفه‌ای ایجاب می‌کند که اگر کاری کپی شده گروهی که آن را اجرا می‌کنند موضوع کاور شدن از موسیقی دیگری را مطرح و منشا آن را ذکر کنند.

وی افزود: کپی برداری بزرگترین مشکل است و این رعایت نکردن متاسفانه در موسیقی ما وجود دارد در قانون جهانی اگر هنرمند و یا گروه موسیقی در صورت استفاده از موسیقی هنرمند دیگر باید از آن شخص اجازه بگیرند که متاسفانه در ایران این موضوع اصلا رعایت نمی‌شود و بر روی بحث کپی رایت ناظری نداریم.

اسماعیلی گفت: از آن جایی که ایران جزو هیچ کنوانسیون بین‌المللی نیست هنرمندان از این مسئله آسیب می‌بینند، به طور مثال بار‌ها در پیج‌های هنرمندان خارج از ایران دیده شده که از کپی برداری آثارشان توسط هنرمندان ایرانی شکایت دارند که البته بر عکس این موضوع نیز صدق می‌کند که عدم عضویت ایران در کنوانسیون بین المللی باعث می‌شود که این شکایت‌ها در هر دو حالت قابل پیگیری نباشد.

به گفته اسماعیلی، موسیقی بر اساس خلاقیت است می‌توان سبک، ژانر  را درنظر گرفت و ادامه داد، سبک‌های مختلف موسیقی وجود دارند و بسیاری از افراد در موقعیت‌های گوناگون قطعه‌ای را اجرا می‌کنند و می‌گویند برگرفته از فلان موسیقی است یا همانگونه که هنوز ما قطعات کلاسیک قدیمی را اجرا می‌کنیم.

او می‌گوید: در قانون جهانی مسئله‌ای وجود دارد که اگر از عمر قطعه‌ای ۵۰ سال گذشته باشد می‌توان آن قطعه را بدون هیچ هزینه‌ای اجرا یا بازخوانی کرد و نیاز اجازه از وراث یا خود شخص نیست.

اسماعیلی گفت: موسیقی تماما خلاقیت است و با کپی برداری خلاقیت از بین رفته و در واقع هیچ آثار هنری توسط آن فرد تولید نشده است، همچنین با اعلام نکردن منبع اولیه به مخاطب توهین شده و به نوعی مخاطب در این شرایط درنظر گرفته نمی‌شود.

وی افزود: با توجه به عدم عضویت ایران در کنواسیون بین المللی ما می‌توانستیم در کشور پلتفرم‌هایی را به صورت ربات  داشته باشیم تا آثاری که کپی هستند را تشخیص دهد، تنها ثبت در وزارت ارشاد برای نشر یک موسیقی کافی نیست

 او می گوید: اگر همانند کشور‌های دیگر دارای پلتفرم‌هایی باشیم که از هنرمند درخواست ارائه مدارک را می‌کند و با آنالیز کردن موسیقی متوجه کپی بودن و یا کپی نبودن آن می‌شوند که اگر ما مجهز به این پلتفرم‌ها باشیم خیلی مشکلات در زمینه کپی حل می‌شود و این مسئله به نوعی برای هنرمندان ایجاد امنیت شغلی می‌کند.

اسماعیلی گفت: با عضو بودن در پلتفرم‌های معروف جهانی و انتشار آهنگ در آن سبب درآمد زایی، ایجاد اعتبار برای هنرمند و اثری که تولید کرده است می‌شود به نوعی که آنقدر از اعتبار بالایی برخوردار است که اجازه‌ی انتشار آن موزیک بدون مجوز هنرمند و سازنده‌ی آهنگ را ندارد.

به گفته اسماعیلی، ما در زمینه موسیقی بسیار غنی هستیم و نیاز به کپی سبک خاصی در زمینه موسیقی از کشور‌های دیگر را نداریم و می‌توانیم آثار خوبی را به هنرمندان مستعدمان تولید کنیم.

اسماعیلی گفت: آسیب بزرگ کپی برداری از بین رفتن تازگی در موسیقی است، کپی برداری حرکت قطار موسیقی را کند می‌کند و کپی برداری‌های پی در پی از کشور‌های مختلف طبیعتا باعث پیشرفت موسیقی کشور ما نخواهد شد، زیرا با کپی کردن خلاقیت به صفر می‌رسد و نمی‌توانیم اثری را تولید کنیم که تمام دنیا آن را بشنوند، زیرا کاری تازه برای ارائه به مخاطب نداریم.

او می‌گوید: کشور ما باید به کنوانسیون کپی رایت و موسیقی دنیا بپیوندد تا امنیتی برای هنرمندان خود ایجاد کند و باعث کاهش کپی رایت در کشور شود و بازار موسیقی از نظر کیفی و کمی ارتقا یابد، از آن جایی که آثار تولید شده در زمینه موسیقی بیشمار است و هیچ نهادی نمی‌تواند تمام آثار تولید شده در سطح جهان را از لحاظ کپی بودن بررسی کند ساخت پلتفرم‌های ایرانی برای تشخیص کپی بودن آثار از جمله راهکار‌هایی است که از بروز این مسئله جلوگیری می‌کند.