به نقل از آرت نیوز پیپر، هنر همیشه برای انسان الهام بخش خواهد بود، اما گاهی اوقات هم میتواند گیجکننده باشد. برای شروع سال نو، به برخی از نمونههای سبکتر دنیای وارونه نگاه میکنیم که حتی برخی از مجربترین موزهداران نیز کاملاً متوجه آن نشدهاند.
در ادامه تعدادی از آثار مشهوری را مشاهده میکنید که به طور ناخواسته برعکس روی دیوار موزهها نصب شدهاند.
تصویر سمت چپ نحوه نصب اشتباه هر تابلو را نشان میدهد و تصویر سمت راست جهت درست نقاشیها هستند.
«شهر نیویورک ۱» اثر پیت موندریان (۱۹۴۱)
موزه هنری «نوردراین ـ وستفالن» دوسلدورف
سال گذشته، متصدیان موزه موزه هنری «نوردراین ـ وستفالن» دوسلدورف در آستانه افتتاح نمایشگاه «موندریان: تکامل» (تا ۱۲ فوریه) بودند که در مورد یکی از آثار خود، «شهر نیویورک ۱» (۱۹۴۱) تحقیق کردند.
آنها عکسی از آن را در سال ۱۹۴۴ پیدا کردند که در استودیوی موندریان با خطوط دوتایی آبی در بالا نصب شده بود، که نشان میدهد برای چندین دهه آن را اشتباه آویزان کرده بودند، اما از آن جایی که شکنندگی نوارهای چسب رنگی چرخاندن کار را بسیار مخاطره آمیز میکند، در نمایشگاه کنونی آنها وارونه باقی میماند.
«دهکده برتون زیر برف» اثر اثر پل گوگن (۱۸۹۴)
موزه «اورسی» پاریس
این نقاشی پس از مرگ گوگن در سال ۱۹۰۳ در حراجی تاهیتی فروخته شد. به گفته ویکتور سگالن، یکی از دوستان این هنرمند که در این فروش حضور داشت، حراجگذار نقاشی را وارونه ارائه کرد و آن را «آبشار نیاگارا» نامید.
سگالن آن را به مبلغی معادل چند پنی خرید و آن را به سمت بالا چرخاند و نشان داد که این تابلو به جای سرازیر شدن آب، کلبههای بریتنی را به تصویر میکشد.
اثر «دهکده برتون زیر برف» بعداً توسط موزه اورسی در پاریس خریداری شد.
«سیاه روی زرشکی» اثر مارک روتکو (۱۹۵۸)
مؤسسه «تیت» لندن
مؤسسه تیت در سال ۱۹۷۰ دو نقاشی روتکو را خریداری و آنها را بر اساس نحوه امضای این هنرمند به صورت افقی نصب کرد، اما ۹ سال بعد، پس از نمایش مجدد، متصدیان نظر خود را تغییر دادند و هر دو نسخه «مشکی روی زرشکی» را به صورت عمودی آویزان کردند. در سال ۱۹۸۷ آنها به حالت افقی برگشتند، اما سپس دوباره به حالت عمودی نصب شدند. اگرچه دو اثر روتکو به تازگی وارد فروشگاه شدهاند، اما وبسایت تیت همچنان حالت عمودی این آثار را حفظ کرده است.
«چهار همسر ماهیگیر کاداک» اثر سالوادور دالی (۱۹۲۸)
موزه «مرکز هنر ملی رینا سوفیا» مادرید
اثر «چهار همسر ماهیگیر کاداک» سالوادور دالی در نمایشگاهی در سال ۱۹۹۴ در گالری هیوارد لندن به صورت وارونه نصب شده بود. نشانهای در تصویر بود که نشان میداد این اثر دالی به صورت وارونه به نمایش گذاشته شده است و منتقدان هنری لندن متوجه این موضوع نشده بودند.
تیم هیلتون از ایندیپندنت، نقاشی وارونه سوررئالیستی را بهعنوان «نقطه برجسته نمایشگاه» توصیف کرد. همچنین از آنتونی پیتکسوت، یکی از نزدیکترین دوستان دالی پرسیده شد که گفت هنرمند به او گفته است که سه شکل خرچنگ مانند قرمز با دستان برافراشته نشاندهنده زنانی است که تورهای شوهرشان را تعمیر میکنند.
با این حال، این یک راز باقی مانده است که چرا نام این اثر به طور گیجکنندهای عدد «چهار» را مشخص میکند.
«چمنهای بلند و پروانهها» اثر ون گوگ (۱۸۹۰)
گالری ملی لندن
یک دختر دانشآموز ۱۵ ساله که در سال ۱۹۶۵ از گالری ملی لندن بازدید میکرد، متوجه شد که تابلوی «چمنهای بلند و پروانهها» وارونه به نظر میرسد. پس از هشدار به کارکنان، مشخص شد که نقاشی به طور موقت برای عکاسی برده شده و در بازگشت، به اشتباه نصب شده است. خوشبختانه این اثر فقط ۱۵ دقیقه وارونه بود.