رئیس شورای اسلامی شهرستان قصرقند و عضو هیات رئیسه شورایعالی کشور گفت: مردم ۲۶ روستای کاجو قصرقند بیش از ۳۷ سال در انتظار تکمیل و آسفالت ۲۰ کیلومتر راه خاکی هستند و تاکنون فقط در گردنه روستای جنگل در مسیر رودخانه بیش از ۱۵ نفر در اثر واژگونی خودرو فوت و ۲۰ نفر زخمی شده اند؛ لذا نیاز است مسوولان هر چه سریعتر این محور را آسفالت و مشکلات مردم را مرتفع کنند.

محمدکریم عزیزی گفت: برای برون رفت از مشکلات بایستی در بازگشایی و ساخت راه دسترسی و آسفالت راه روستا‌های بالا دست کاجو (بخش مرکزی) با جمعیتی افزون هفت هزار نفر تسریع شود، ساخت این جاده از قصرقند تا آخرین روستای کاجو براساس اعلام وزارت راه و شهرسازی بیش از ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.

وی با اشاره به اینکه دولت نباید پیمانکار ضعیف در پروژه مهم راه کاجو انتخاب کند و اعتبار قطره چکانی بدهد و نتوان کار را بعد از گذشت سال‌ها نیمه تمام کرد، گفت: همیشه شدت بارندگی‌ها و جاری شدن سیلاب در بالادست رودخانه فصلی کاجو موجب طغیان چندین باره این رودخانه می‌شود و دسترسی به روستا‌ها را فقط با ماشین آلات سنگین و یا خودور‌های کمک دار و یا امدادرسانی هوایی امکانپذیر می‌کند.

وی گفت: در زمان بارندگی‌ها بیماران و زنان باردار منطقه قصرقند و کاجو و دهستان حمیری با لودر و کامیون جابجا می‌شوند و این وضعیت همچنان به دلیل کمبود اعتبار در ساخت پل و ابنیه فنی و آسفالت راه‌ها و استانداردسازی راه حوزه قصرقند ادامه دارد.

وی ادامه داد: ساخت مدرسه شبانه روزی در منطقه کاجو از ترک تحصیل دانش آموزان جلوگیری می‌کند و سبب می‌شود تربیت نیروی انسانی مجرب منجر به توسعه و آبادانی منطقه محروم قصرقند و منطقه کوهستانی کاجو و آهوران شود.

در زمان بارندگی راه ۴۰ روستای قصرقند با ۱۲ هزار نفر جمعیت مسدود می‌شود

رئیس شورای اسلامی شهرستان قصرقند و عضو هیات رئیسه شورایعالی کشور گفت: شهرستان قصرقند حدود ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد و اکثر روستا‌های آن در محدوده کاجو راه در مسیر رودخانه است و در پایین دست چندوکان و محدوده حمیری مردم در زمان بارندگی به دلیل نبود پل بر روی رودخانه کاجو در پشت سیل هستند.

انتظار چندین ساله مردم ۲۶ روستای کاجو قصرقند برای تکمیل ۲۰ کیلومتر راه

وی افزود: در مجموع ۴۰ روستای قصرقند با جمعیت حدود ۱۲ هزار نفر در بخش‌های ساربوک و مرکزی در زمان بارندگی و جاری شدن سیلاب در محاصره سیل قرار می‌گیرند و هیچ راه دسترسی زمینی برای امداد رسانی به آنان وجود ندارد.

نماینده استان سیستان و بلوچستان در شورایعالی کشور ادامه داد: همچنین راه ارتباطی ۱۰ روستای بخش ساربوک از دپ تا عزیزآباد و ۳۰ روستای حوزه کاجو تا فروکش کردن آب همچنان بسته می‌شود.

وی تصریح کرد: روستا‌های محدوده رودخانه کاجو راه دسترسی مناسبی ندارند و مسیر جاده آن‌ها از بستر رودخانه می‌گذرد و با کمترین بارندگی و جاری شدن سیلاب این جاده بسته می‌شود و خدمات رسانی تنها از طریق هوایی امکان‌پذیر است.

عزیزی گفت: متاسفانه برای ساخت بیمارستان قصرقند ۲ بار زمین واگذار شده است، ولی اقدامات ساخت بیمارستان عملی نمی‌شود.

وی تاکید کرد: بیماران قصرقند و آهوران تا کی به سایر شهر‌ها مراجعه کنند و هزینه‌ها متحمل شوند.

رئیس شورای اسلامی شهرستان قصرقند گفت: در چهار ماه گذشته پیمانکار برای ساخت بیمارستان تجهیز کارگاه نموده و بعد از مدت کوتاهی با تمام تجهیزات شهرستان را ترک کرده است و مردم همچنان بدون بیمارستان هستند.

وی بر ارتقای درمانگاه دمبیگان شهر قصرقند به درمان بستر تاکید و در تا قبل از ساخت بیمارستان قصرقند مورد استفاده قرار گیرد.

نماینده استان سیستان و بلوچستان در شورایعالی کشور از کندی کار ساخت پل حمیری در بخش ساربوک انتقاد کرد و افزود: چرا مسایل و مشکلات قصرقند پیگیری نمی‌شود ما بعنوان نماینده مردم از نامه نگاری و مکاتبه و پیگیری حضوری و تلفنی با مسوولان محلی، استانی و کشوری خسته شدیم، ولی مشکلات همچنان سرجای خودش است.

عزیزی از عدم استقرار ادارات مستقل در شهرستان قصرقند انتقاد کرد و افزود: معنی شهرستان شدن قصرقند چیست که همچنان مردم برای انجام کوچکترین کاری باید به شهرستان نیکشهر بروند و روزانه ۱۲۰ کیلومتر راه رفت و برگشت را بپیمایند و هزینه‌های زیادی متحمل شوند.

وی بر تخصیص اعتبار برای آبرسانی حداقل ۵۰ روستا با جمعیت بالا، اجرای طرح هادی در ۷۵ روستا، ساخت زمین چمن مصنوعی در ۴۵ روستا و آسفالت حداقل ۲۰۰ کیلومتر راه خاکی و رودخانه و مالرو و شنی حوزه شهرستان قصرقند تاکید کرد.

رئیس شورای اسلامی شهرستان قصرقند ادامه داد: ۱۰ سال است که مردم بخش تلنگ با جمعیت حدود ۲۰ هزار نفر برای رسیدن به مرکز شهرستان یعنی قصرقند باید ۳۰۰ کیلومتر راه را پیموده و از سه شهرستان چابهار، کنارک و نیکشهر عبور کنند این در حالی است که راه تلنگ به قصرقند همچنان نیمه تمام بدلیل نبود اعتبار رها شده است.