رئیس جمهور آمریکا در حالی با امضای قانونی جدید، سقف مجاز بدهی‌های ملی دولت آمریکا را افزایش داده است که تورم ناشی از چاپ بی ضابطه پول از سوی آمریکا و کشور‌های غربی دیگر در دوارن کرونا نه تنها این کشورها، بلکه کشور‌های دیگر دنیا را نیز با مشکل تورم دست به گریبان کرده است.

شبکه تلویزیونی راشا تودی در این باره گفت: درباره رقم‌های بزرگ صحبت کنیمپ. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا قانونی را امضا کرده که سقف بدهی‌های این کشور را دو و نیم تریلیون دلار رسانده است؛ اولین نکول (ناتوانی برای پرداخت دیون مالی) برای دولت آمریکا به باور کارشناسان احتمالی بسیار واقعی به شمار می‌آید.

کریستوفر امس، یک گزاشگر تلویزیونی در این خصوص گفت: در اوایل دهه نود که پایان جنگ سرد بود، آمریکا قدرت منحصر به فرد جهانی به شمار می‌آید و از نظر مالی، هر آنچه که بخواهد انجام می‌دهد و از نظر مالی نیز ثروتمندترین کشور روی زمین به شمار می‌آید. اما بدهی‌های این کشور به صورت تدریجی و مداوم افزایش یافت.

 امس در ادامه گفت: در واقع نمی‌توان دیگر به این تدریجی گفت بلکه به صورتی تصاعدی رو به افزایش است و همزمان با اینکه آمریکا خود را یگانه قدرت دنیا می‌بیند، مشکل در اینجاست که این میزان بدهی، تصور بر این است که روی پای خود ایستاده اید و با دنیا هر آنچه که بخواهید انجام می‌دهید، ولی این مساله درباره هیچ امپراتوری در تاریخ دنیا صدق نکرده است. در نهایت این خانه پوشالی فرو می‌ریزد و با این میزان بدهی که جمع می‌شود، وضعیت دیگر قابل دوام نیست.

این گزارشگر درباره تورم در آمریکا نیز گفت: طی سال ۲۰۲۲ تورم آمریکا حد نصاب را شکست. در واقع تورم نیز بخشی از همین بدهی به شمار می‌آید. تورم زمانی به وجود می‌آید که بهای چیزی به مراتب از ارزش واقعی آن بیشتر می‌شود و در بسیاری از کشور‌های غربی، در واقع همه آن‌ها این را شاهدیم که با سرکردگی آمریکا، تصمیم گرفتند در دوارن کووید پول بیشتری چاپ کنند تا بتوانند کسری بودجه خود را در زمان ایستا بودن اقتصاد، جبران کنند، زیرا (در زمان همه گیری کرونا) کسی کار نمی‌کرد و شرکتی هم پولی در نمی‌آورد، در واقع سودی که در می‌آوردند بسیار کمتر از قبل شده بود.

کریستوفر امس افزود: از این رو، غربی‌ها تصمیم گرفتند این پول‌ها را چاپ و روانه بازار‌های جهانی کنند. در این وضعیت چه روی می‌دهد؟ در این صورت ارزش دلار یا هر واحد پول دیگری که استفاده می‌کنید، با افزایش چاپ پول کمتر می‌شود که اقتصاددان‌ها آن را «ابر تورم» می‌خوانند. وقتی این اتفاق می‌افتد، مثلا شما نانی را که در حالت عادی یک دلار می‌خردید، ده درصد، بیست درصد یا بسته به میزان تورمی که دارید خریداری می‌کنید.

امس بر تاثیر تورم غرب بر دیگر کشورها پرداخته و گفت: در آفریقا، بیشترین بدهی در برابر تولید ناخالص داخلی در این قاره است؛ در سودان این میزان صد و هشتاد و دو درصد، اریتره صد و هفتادو یک درصد، ساحل عاج صد و هفتادو پنج درصد است، این دیوانه وار است و در واقع می‌توان گفت میزان بدهی در این کشور‌ها تقریبا برابر با تولید ناخالص داخلی این کشورهاست و این وضعیت قطعا قابل دوام نخواهد بود.

او برای توضیح بیشتر در این خصوص گفت: اگربخواهیم یک کشور را مثال بیاوریم، غنا را مثال می‌آوریم که در دو هزار و شش، میزان بدهی به تولید ناخالص داخلی بیست و پنج درصد بود و این کشور از اعتبار‌های در واقع نامحدود صندوق بین المللی پول استفاده می‌کرد، این میزان در دو هزار و بیست و سه به هشتادو یک درصد رسیده است؛ یعنی میزان بدهی و وام‌هایی که این کشور گرفته است به اندازه‌ای رسیده است که دیگر توان بازپرداخت آن را ندارد و اکنون تورم در این کشور بالای پنجاه درصد و سرانه تولید ناخالص داخلی برای هر شهروند به دو هزار دلار رسیده است.

کریستوفر امس در پایان نیز تاکید کرد این اتفاق بسیار وحشتناک است به شکلی که در دو هزار و بیست و سه، این میزان به هشتاد و یک درصد رسید و این کشور در حالی که بدهی فعلی را دارد، باز به استقراض روی می‌آورد.