جان الیوت، زبان شناس رایانشی در دانشگاه سنت اندروز قصد دارد یک تیم اصلی از محققان بین‌المللی را گرد هم آورد. آن‌ها کار تجزیه و تحلیل سیگنال‌های مرموز و بررسی هر جنبه‌ای از نحوه واکنش ما به ارتباط گرفتن بیگانگان را بر عهده خواهند گرفت.

تا به حال، تمرکز بر جست و جوی سیگنال‌ها بوده است؛ اما در تمام طول این مدت نیاز به دانستن این موضوع وجود داشت که با آن سیگنال چه کنیم؟ برای جواب این سوال به استراتژی‌ها و سناریو‌هایی برای درک نحوه عملکرد و نوع آن نیاز است.

پیشرفت‌های انجام شده در ۳۰ سال گذشته، شور و شوق‌ برای جست‌وجوی موجودات فرازمینی را افزایش داده است. زمانی که اخترشناسان برای اولین بار از سال ۱۹۹۲ وجود سیاره‌ای فراتر از منظومه شمسی را تایید کردند، بیش از ۵ هزار منظومه کشف شد.

الیوت گفت: تصور این که در سیارات دیگر زندگی وجود ندارد کاملا برخلاف جریان نظرات علمی است.

با این حال، فراوانی سیارات و این احتمال که حداقل برخی از آن‌ها قابل سکونت هستند، تنها بخشی از داستان است. تلسکوپ‌های بسیار قوی‌تر اکنون بخش‌های بزرگی از آسمان را برای کنکاش بیشتر اخترشناسان باز می‌کنند.

محققان ستی در حال حاضر دستورالعمل‌هایی در مورد چگونگی رفتار با بیگانگان (درصورت دریافت نشانه یا هر سیگنالی از آن ها) تهیه می‌کنند. بیانیه آکادمی بین المللی فضانوردی در سال ۲۰۱۰ از تشخیص دهندگان سیگنال‌های مرموز می‌خواهد که ابتدا منابع غیر بیگانه و غیرعادی را رد کنند و سیگنال‌های درست را به عموم مردم گزارش دهند.

تماس بیگانگان با زمینیان

در صورت ارتباط گیری با بیگانگان سوال‌هایی پیش می‌آید که پیام را چگونه باید مطالعه کرد؟ آیا قبل از رمزگشایی باید به طور کامل منتشر شوند؟ آیا دولت‌ها این اجازه را می‌دهند؟ آیا بشریت باید پاسخ دهد؟ اگر چنین است، چه کسی تصمیم می‌گیرد که چه چیزی را برگردانیم؟

یکی دیگر از اهداف اصلی مرکز ستی تشویق مشارکت جدی سازمان ملل برای هماهنگ کردن مدیریت زمین و نوع پاسخ به پیام بیگانگان است. فاصله زیاد بین ستاره‌ها به این معنی است که احتمالا مکالمات در طول نسل‌ها انجام شود. الیوت امیدوار است که تمدن‌های پیشرفته هر پیامی را با راهنمای زبان آغاز کنند؛ اما حتی اگر سیگنالی غیرقابل رمزگشایی باشد، محققان می‌توانند اطلاعاتی درباره هوش فرستنده و پیچیدگی ساختار آن به دست آورند.

در میان این همه تلاش برای ارتباط گیری، میچیو کاکو، استاد فیزیک نظری در سیتی کالج نیویورک، گفت که دستیابی به موجودات فضایی بزرگترین اشتباه در تاریخ بشر خواهد بود.

لوئیس دارتنل، اختر زیست شناس و استاد ارتباطات علمی در دانشگاه وست مینستر، گفت که هر موجود بیگانه باهوشی احتمالاً صد‌ها یا هزاران سال نوری از ما فاصله دارد؛ به این معنی که زمان ارتباط در مقیاس چندین قرن خواهد بود. حتی اگر فردا سیگنالی دریافت کنیم؛ تیم بین المللی متشکل از کارشناسان مختلف زمان کافی برای رمزگشایی معنای پیام و بررسی این که زمین چگونه باید پاسخ دهد را خواهند داشت.