سیاره‌ای با نام TOI ۷۰۰ e احتمالا یک سیاره سنگی یا صخره‌ای است و به اندازه ۹۵ درصد از اندازه کره زمین است.

این جرم فلکی چهارمین سیاره کشف شده‌ای است که در مداری به دور ستاره TOI ۷۰۰ می‌چرخد. همه این سیارات فراخورشیدی توسط «ماهواره عبوری رصد سیارات فراخورشیدی» رصد و شناسایی شده‌اند.

یکی دیگر از سیارات این منظومه فراخورشیدی که در سال ۲۰۲۰ کشف شده بود، TOI ۷۰۰ d نام گرفت که آن سیاره هم به اندازه زمین است.

هر دوی این سیارات در محدوده قابل سکونت در حول ستاره خود قرار دارند؛ یعنی در فاصله‌ای که به طور بالقوه ممکن است آب مایع بر روی سطح این سیارات وجود داشته باشد.

امکان بالقوه برای وجود آب مایع به معنی این است که خود این سیارات ممکن است میزبان حیات باشند یا ممکن است زمانی میزبان حیات بوده باشند. کشف چهارمین (دومین مورد قابل سکونت احتمالی) سیاره این منظومه روز سه‌شنبه در نشست «انجمن فضانوردی آمریکا» در «سیاتل» اعلام شد.

امیلی گیلبرت، از کارشناسان آزمایشگاه پیشران جت در کالیفرنیا در این خصوص گفت: این یکی از معدود منظومه‌هایی با سیارات متعدد کوچک واقع در محدوده قابل میزبانی احتمالی از حیات است که ما می‌شناسیم. این موجب می‌شود که منظومه TOI ۷۰۰ دورنمای هیجان‌انگیزی برای تحقیقات بیشتر در آینده باشد. سیاره کشف شده «ای» (e) در حدود ۱۰ درصد کوچکتر از سیاره «دی» (d) است؛ از این رو این منظومه همچنین نشان می‌دهد که مشاهدات بیشتر ماهواره «تس» (TESS) به ما در یافتن سیارات کوچکتر کمک خواهد کرد.

ستارگان کوچکی مانند TOI ۷۰۰ در کیهان بسیار متداول هستند و در سال‌های اخیر مشخص شده است که بسیاری از آن‌ها میزبان سیارات فراخورشیدی هستند که تلکسوپ فضایی «جیمز وب» آن‌ها را رصد خواهد کرد.

نزدیکترین سیارات به ستاره یادشده TOI ۷۰۰ b است که ۹۰ درصد اندازه زمین را دارد و در مدتی برابر با ۱۰ روز رویِ زمین، یک بار دور آن ستاره می‌چرخد. سیاره C هم ۲.۵ برابر بزرگتر از زمین است و هر ۱۶ روز یک بار به دور ستاره آن منظومه می‌چرخد. این سیارات احتمالا قفل شده هستند؛ به این معنی که همواره یک سمت آن‌ها به سمت ستاره منظومه قرار دارد. مانند کره ماه که همواره یک سمت آن به سمت زمین است. دو سیاره d و e که در محدوده قابل سکونت احتمالی هستند، مدار‌های طولانی‌تری دارند و در مدت ۳۷ و ۲۸ روز (در مقیاس روز روی زمین) به دور ستاره خود می‌چرخند.

ماموریت TESS در سال ۲۰۱۸ شروع شده است و ستارگان درخشان‌تر آسمان شب و تغییرات میزان روشنایی آن‌ها را رصد و بررسی می‌کند. کم و زیاد شدن نور این ستارگان به معنی وجود سیاراتی به دور آن‌ها است که هنگام عبور از جلوی ستاره موجب تغییر در نور آن‌ها می‌شوند.