افراد کم بینا از جمله افرادی هستند که از بسیاری از فناوری‌های جدید و دستگاه‌های رایج که برای استفاده نیاز به بینایی دارند، محروم هستند.

دستگاه TEXT.ure راه حل ساده‌ای برای این مشکل ارائه می‌دهد، به گونه‌ای که چندین فناوری موجود را در یک طرح واحد ترکیب کرده و می‌تواند تا حد زیادی باعث بهبود کیفیت زندگی افراد نابینا و کم بینا شود.

کاربر یک یادداشت صوتی را روی دستگاه ضبط می‌کند، از تشخیص گفتار و شاید کمی هوش مصنوعی برای ترجمه آن یادداشت به خط بریل استفاده می‌کند. در داخل دستگاه شبکه‌ای از نقاط وجود دارد که می‌توان آن‌ها را بالا یا پایین آورد تا کاراکتر‌های بریل مربوطه را تشکیل دهد کاربر بتواند یادداشت را بعداً به صورت انفرادی بخواند.

این ایده ممکن است ساده به نظر برسد، اما اجرای آن کاملاً شیک است. دستگاه TEXT.ure به صورت یک دستگاه مربع با گوشه‌های گرد و سطوح صاف است و به دو قسمت باز می‌شود و مکانیسم بریل را در داخل آشکار می‌کند. این شکل ما را به یاد شکل کلی نوت بوک‌ها می‌اندازد یا حداقل اینکه افراد نابینا چگونه می‌توانند آن‌ها را با نوک انگشتان خود لمس کنند.

توجه زیادی به حس دستگاه و تجربه لمسی آن شده است، به خصوص که افراد کم بینا به شدت به حس لامسه خود متکی هستند. هدف استفاده از پلاستیک در این دستگاه انتقال احساس سبکی و نرمی است، در حالی که بند حمل سیلیکونی به کاربر اطمینان از انعطاف پذیری و دوام را می‌دهد. پارچه‌ای که لولا را می‌پوشاند، دو نیمه را به هم متصل می‌کند و حس گرما را نیز می‌دهد. تمام کنترلر‌های فیزیکی دستگاه در لبه‌ها قرار گرفته‌اند و به وضوح مشخص شده‌اند، بنابراین می‌توان آن‌ها را به راحتی تشخیص داد و با یک لمس کار کرد.

TEXT.ure ممکن است وسیله‌ای ساده به نظر برسد، اما سادگی آن قدرتی را به افراد می‌دهد که حتی با فناوری‌های امروزی احساس ناتوانی می‌کنند. توانایی دیکته کردن سریع یک یادداشت و امکان خواندن آن بعداً به صورت خصوصی، چیزی نیست که به راحتی در دسترس افراد کم بینا باشد.

منبع:24.ae/