سیاره زمین به طور پیوسته گرم‌تر می‌شود و بخش بزرگی از آن در حال عبور از نقطه‌ امنی از دما است که انجام کار‌های سنگین در فضای باز در وسط روز بی خطر محسوب می‌شود.

نتیجه مطالعه‌ انجام شده در سال ۲۰۲۲ میلادی نشان می‌دهد ششصد و هفتاد و هفت میلیارد ساعت کار در سال از بین رفته؛ زیرا دمای هوا برای بیرون رفتن و ساختن وسایل یا کار در مزارع بیش از اندازه گرم بوده است.

پژوهشگران این هزینه را سالانه بیش از دو تریلیون دلار ارزیابی کردند.

با این وجود، این تنها آینده‌ای نیست که با چنین مطالعاتی آشکار می‌شود.

اخیرا در مقاله‌ای تحت عنوان "خطوط قرمزی که منجر به افزایش نرخ ابتلا به سنگ‌های کلیوی (نفرولیتیازیس) در میان جمعیت‌های اقلیت می‌شوند" اشاره شده است که افزایش دما خطر ابتلا به سنگ کلیه و فشار خون بالا را افزایش می‌دهد.

نفرولیتیازیس اصطلاح فنی برای ایجاد سنگ‌های کلیه است. آن تشکیلات کوچکی که با عبورشان می‌توانند باعث ایجاد درد طاقت فرسا در فرد شوند.

دمای بالاتر منجر به تعریق بیشتر می‌شود. این وضعیت باعث کاهش حجم ادرار شده و در نتیجه سبب افزایش اشباع نمک‌های نامحلول می‌شود که عامل ایجاد سنگ کلیه هستند.

در طول سه روز گرمای متوالی در ایالات متحده‏ افزایش آمار مراجعان دوره طول موج گرما در ایالات متحده تنها سه روز به طول می‌انجامد تا تعداد ویزیت‌های بخش اورژانس برای سنگ کلیه افزایش یابند.

به دلایلی که هنوز مشخص نیست، سنگ کلیه به طور سنتی در میان سفید پوستان شایع‌تر بوده است.

با این وجود، در سالیان اخیر پزشکان افزایش چشمگیر این بیماری را در میان سیاه پوستان آمریکایی و لاتین تبار‌ها مشاهده کرده اند.

نویسندگان مقاله تازه برای توضیح دلایل احتمالی به پیشینه این موضوع به ویژه در دهه ۱۹۳۰ میلادی نگاهی داشته اند زمانی که یک آژانس فدرال به نام "شرکت وام مالکان خانه" تمام محله‌های آمریکا را رتبه بندی کرد و برخی از آن محلات را برای سرمایه گذاری "خطرناک" قلمداد کرد؛ اساسا بدان خاطر که خانه جوامع اقلیت بزرگ بودند.

این سیستم درجه بندی (از A برای "بهترین" و B برای "هنوز مطلوب" تا C برای "در حال کاهش" و D برای "خطرناک") زیربنای چیزی است که به عنوان خط قرمز شناخته شد.

سیستم رتبه بندی منجر به عدم سرمایه گذاری مزمن در محلات با رتبه پایین‌تر شد که در نتیجه آن چنین محله‌هایی شاهد پارک‌های کم تر، فضای سبز کم تر، درختان خیابان کم‌تر و تهویه مطبوع کم‌تر در خانه‌ها بودند.

اکنون نتایج چنین وضعیتی را می‌توان با دماسنج اندازه گیری کرد.

نویسندگان آن مقاله اشاره می‌کنند که در پورتلند اورگان محله‌هایی که در دهه ۱۹۳۰ میلادی رتبه A را کسب کرده بودند میانگین دمای ۸ درجه فارنهایت کم‌تر از دمای شهر را دارند؛ در حالی که در محله‌ای که طبق رتبه بندی رتبه D را کسب کرده بودند، میانگین دمای ۴.۸ درجه فارنهایت گرم‌تر از دمای شهر را دارا هستند.

در واقع، شما نیازی به دماسنج ندارید تا متوجه شوید این یک شکاف دمایی قابل توجه است که هر فردی می‌تواند تنها با قدم زدن در شهر آن را احساس کند.

هیچ کس به دقت میزان بروز سنگ کلیه را در این محله‌های مختلف را مطالعه نکرده است؛ اما نویسندگان مقاله مذکور در فرضیه خود به پژوهش‌هایی که اکنون در حال انجام هستند، اشاره می‌کنند.

پژوهش انجام شده مشابه بر روی آسم یکی دیگر از بیماری‌های مرتبط با گرما، نشان می‌دهند که مراجعه به اورژانس در این مورد در محله‌های واقع شده در خطوط قرمز ۲.۴ برابر بیش‌تر از سایر محلات است. در واقع، واقعیت آن است که برنامه رتبه بندی انجام شده باعث ایجاد انواع تاثیر مضر بر سلامتی شد.

در سیراکیوز، میامی، مینیاپولیس و دیگر شهر‌ها بخش‌های وسیعی از محله‌هایی که آژانس مذکور به عنوان خط قرمز تعیین کرده بود و ساکنان آن اکثرا سیاه پوست بودند، بسیاری از خانه‌ها با بولدوزر تخریب شدند تا فضا برای ایجاد بزرگراه‌های بین ایالتی باز شود.

امروز اقلیت‌ها به طور نامتناسبی در نزدیکی آزادراه‌های شهری زندگی می‌کنند که آنان را آواره ساخته و در نتیجه متحمل درد و رنج فراوان شده اند.

آلودگی هوا باعث بروز بیماری هایی چون سرطان و آسم می‌شود. آلودگی صوتی خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش می‌دهد. تکه تکه شدن فیزیکی که توسط بزرگراه‌ها ایجاد می‌شود، اقتصاد‌های محلی را متلاشی می‌کند. چنین سیاستگذاری‌ها و تصمیمات فاجعه باری که دهه‌ها پیش اتخاذ شدند، کماکان بدن‌ها و جوامع امروزی را نابود می‌کنند.

نویسندگان مقاله مذکور که بر روی موضوع سنگ کلیه کار کرده اند، هزینه اضافی احتمالی ناشی از آن برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی ایالات متحده را دست کم یک میلیارد دلار در سال تخمین زده‌اند.

در یک روز گرم تابستانی در جکسون ویل در فلوریدا دمای هوا در محله‌های دارای رتبه A ۵.۵ درجه کم‌تر از میانگین دما است؛ در حالی که در محلات دارای رتبه D ۴.۴ درجه بالاتر از میانگین دمای هوای شهر است.

منبع: نیویورکر