علی نیکزاد، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، در نشست رؤسای ادارات امور قرآنی ادارت کل تبلیغات اسلامی سراسر کشور، بیان کرد: تشکیلاتی را به عنوان سازمان دارالقرآن الکریم ایجاد و یکسری وظایف اداری و حاکمیتی از برگزاری مسابقات تا ارائه مدرک تخصصی و مجوز چاپ و نشر قرآن را به آن واگذار کرده‌ایم، اما در کشوری که کسی حافظ قرآن باشد، اما معاف از خدمت سربازی نباشد کار عبث و بیهوده‌ای است.

او گفت: وظایف سازمان دارالقرآن الکریم و تبلیغات اسلامی و سایر دارالقرآن‌ها مشخص است، اما خواهش بنده این است که از این کار‌ها بیرون بیاییم. اگر توانستیم انس با قرآن را در جامعه و ادارات تبلیغ و ترویج کنیم و همه در قرائت قرآن از هم سبقت بگیرند، آن موقع توانسته‌ایم قدمی در این مسیر برداریم.

نیکزاد ادامه داد: امروز، قرآن کریم در کشور مهجوریت پیدا کرده است. زمانی از قرآن استفاده می‌کنیم که کسی فوت کرده باشد و قطعاً قرآن از دست ما شکایت می‌کند.

نائب رئیس مجلس ادامه داد: کار‌های فرهنگی با بودجه عریض و طویلش تا امروز جواب نداده است و این خیلی بد است که ما بعد از ۴۳ سال از انقلاب بیاییم و بخواهیم از حجاب در مقابل افرادی دفاع کنیم که چیزی در مورد رفتاری که می‌کنند، نمی‌دانند.

او تصریح کرد: رهبری زمانی که در خصوص تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن در کشور تأکیداتی داشته‌اند، قطعاً با حکمت و آینده‌نگری بوده است؛ با این تفسیر که ما بتوانیم حافظان قرآن کریم را جامعه تربیت کنیم. کشور‌های دیگری که اسمشان اسلامی است، ولی به اندازه ما ادعای اسلامی بودن ندارند، این کار را انجام داده‌اند؛ لذا، اگر این تعداد حافظ در جمهوری اسلامی ایران تربیت شود، حتماً بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.

نیکزاد گفت: باید با تشویق‌های بسیار و برکت خود قرآن تلاش کنیم تا اگر کسی قرآن را حفظ کرد، همان‌طور که کسی به فرزندان امام حسین (ع)، قرآن آموخت و حضرت هرچه می‌خواست به او داد، ما نیز این‌گونه باشیم. البته نه این که با مادیات این کار را بسنجیم بلکه نشان دهیم برای وقت، کار و فکر و فعل شما ارزش ویژه‌ای قائل هستیم. باید مقداری از بروکراسی و اداری بودن و اداری فکر کردن بیرون بیاییم.

او در ادامه با اشاره به دیدار رئیس و جمعی از مدیران سازمان تبلیغات اسلامی با رهبر انقلاب، بیان کرد: ابراز رضایت رهبری از یک نهاد، بزرگ‌ترین خلعتی است که می‌توان به انسان داد و این رضایت را خدمت همه دوستان سازمان تبلیغات اسلامی تبریک عرض می‌کنم. این که رهبری از کار‌های سازمان تبلیغات اسلامی احساس رضایت داشتند، یک سند بزرگ و بسیار افتخارآمیز است. ولی و دلسوزی در کنار رضایت، مطالبی را برای رشد و تعالی بیشتر اعلام می‌کند و تأکیدات ایشان از این منظر بوده است.

نیکزاد با اشاره به شخصیت امام خمینی (ره) و جامعیت شخصیت ایشان گفت: امام خمینی در تمامی علوم دینی کامل بود و علاوه بر این که متخصص و متعهد بود، یک مجتهد تراز اول هم بود. امام راحل وقتی می‌خواهد چکیده عمر و وصیتش را در اختیار نسل بعدی قراردهد، در کنار تمامی علوم و مباحثی که کاملاً به آن‌ها اشراف داشتند، حدیث ثقلین را برای طلیعه وصیت خود بیان می‌کنند. طبق این حدیث، پیامبر اکرم (ص) دو شیء گرانبها یعنی قرآن و عترت را برای ما باقی می‌گذارند و تأکید می‌کنند که این دو در کنار هم سعادت دنیا و آخرت انسان‌ها را تأمین می‌کنند.

نائب رئیس مجلس ادامه داد: حدیث ثقلین به خوبی ثابت می‌کند که هدایت بشر بعد از پیامبر (ص) نیاز به دو رکن اساسی در کنار هم دارد. از طرفی اهل بیت پیامبر (ص) در این حدیث به عنوان مفسرین قرآن و هادیان بشریت معرفی می‌شوند و علم قرآن نزد آن‌ها است.

او افزود: با توجه به این حدیث و نگاه امام (ره) باید ببینیم با آن‌چه که امام در مورد قرآن به ما وصیت فرموده است چگونه برخورد کرده‌ایم. تشکیلاتی را به عنوان سازمان دارالقرآن الکریم درست کردیم و یکسری وظایف اداری و حاکمیتی از برگزاری مسابقات تا ارائه مدرک تخصصی قرآن کریم و مجوز چاپ و نشر قرآن کریم را به آن واگذار کرده ایم، اما در کشوری که کسی حافظ قرآن باشد، اما معاف از خدمت سربازی نباشد کار عبث و بیهوده‌ای است.

ضرورت تبدیل مفاهیم قرآنی به گفتمان

حجت‌الاسلام غلامرضا قاسمیان، عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم بیان کرد: رویکردی که سازمان دارالقرآن الکریم در این زمان دارد، رویکرد‌های تبیینی است. تلاوت و حفظ قرآن بسیار مهم و مورد توصیه است و باید برای فرمایش رهبری مبنی بر تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن که عدد قابل توجهی است نیز برنامه‌ای انجام شود، اما همه این‌ها مقدمه و به نوعی وضو گرفتن برای نماز است؛ اگر کسی وضو بگیرد، اما نماز نخواند چه حکمی دارد؟ 

او گفت: اگر مفاهیم قرآن در جامعه تبیین و به گفتمان تبدیل نشود اثر نخواهد داشت. این معارفی است که امروز ۹۵ درصد از جامعه ما از فهم آن محروم هستند. این معارفی است که حلقه‌های میانی باید این معارف را تبیین کند.

قاسمیان ادامه داد: خداوند متعال، زمانی که در آیات سوره آل عمران از «رِبِّیُّونَ» سخن می‌گوید این‌ها کسانی هستند که مبتنی بر قرآن هستند، یعنی این‌ها هستند که قرآن و مفاهیم آن را می‌فهمند و لذا باید به واسطه درس و کتاب ربانی باشید. این یعنی حلقه میانی که در معیت انبیا و، ولی پیکار می‌کند به واسطه همین هم اسوه و الگو می‌شود، یعنی اگر، ولی و نبی حلقه‌های میانی نداشته باشند، موفق نمی‌شوند.

او ادامه داد: در قرآن کریم آمده است که حضرت عیسی (ع) هر زمان که احساس می‌کرد ملت به کفر گرفتار شده‌اند، حلقه‌های میانی خود را صدا می‌زد؛ لذا اگر این حلقه‌های میانی وجود نداشته باشند، اساساً کار نبی هم جلو نمی‌رود. این حلقه‌های میانی چه کسانی هستند و بر چه مبنایی باید بیایند و قواعد را بگویند؟ پاسخ بر مبنای قرآن کریم است. باید بر مبنای قرآن حرف بزنند، چراکه مبانی ما این‌ها هستند و اگر ما بخواهیم بر مبنای دیگری عمل کنیم، مسیر را گم می‌کنیم.

عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم افزود: امروزه، وقتی معارف قرآن کریم را در جامعه بیان می‌کنیم، می‌گویند این‌ها معارف غیر واقعی است و حرف‌های آرمانی است و بعد می‌پرسند که آیا این‌ها قابل اجرا است؟ بعد مشاهده می‌کنیم که بعضاً خود روحانیت هم این موارد را باور نمی‌کنند.

او گفت: خداوند متعال قواعدش را چگونه باید بیان کند که اگر روی این قواعد و سنن حرکت کنید، نتیجه می‌گیرد. سوال می‌کنند آیا با عقلانیت جور در می‌آید؟ پاسخ این است که با کدام عقلانیت؟ آیا با عقلانیت قرآنی یا با عقلانیتی که فرد بیش از چیزی که می‌بینید، باور نمی‌کند؟ لذا این‌ها دقیقاً همان رویکردی است که باید به خانه‌های مردم برود و به جایی برسیم که این مبانی را بفهمیم و بازگو کنیم. این رویکردی است که سازمان دارالقرآن الکریم بایستی به خودش بگیرد و تبیان را تبیین کند. یعنی قرآن را «تبیین» کند و آن‌قدر این کار را انجام دهد که به «تبیّن» تبدیل شود؛ لذا ما باید تا مرز تبیّن برویم تا به آزادی فکری برسیم. باید برای مردم تبیین کنیم که خاصیت شرک، رعب است.

عضو هیئت امنای سازمان دارالقرآن الکریم افزود: تبیان یعنی این که درست تبیین کنید و جبهه را اشتباهی نگیرید و درست بفهمید. قرآن تبیان است، اما متأسفانه، ما به دنبال آن نرفته‌ایم. نه استخراج کرده‌ایم و نه می‌گوییم. منبر می‌رویم در حالی که در آن یک آیه قرآن نیست؛ از شما مدیران و رؤسای ادارات امور قرآنی سراسر کشور این توقع وجود دارد که وقتی زبان باز می‌کنید مترنم به آیات قرآن باشد. اگر شما منبر‌های قرآنی می‌روید با قرآن کلامتان را زیبا کنید و این‌گونه است که دیگران را به قرآنی شدن تشویق می‌کنید. بار‌ها دیده‌ام که وقتی آیه قرآن را در منبر می‌خوانم افراد متحیر می‌شوند و به حرف اطمینان پیدا می‌کنند آن موقع در امتداد و ادامه سخن روایت می‌گویم و آن را توضیح می‌دهم. اگر ما برنامه، انسان ربی و حزب‌اللهی می‌خواهیم، همه‌اش در تبیین قرآن است. سایر موارد هم مقدمه است و اگر این‌ها تبیین شود، اصلاح می‌شویم.