حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به همین مناسبت یکپارچه سیاهپوش شده وصدای قرائت قرآن و ونوحه سرایی مداحان از ماذنههای آن به گوش میرسد.
شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) شب گذشته و امروز چهارشنبه با برگزاری آیینهای سوگواری در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) درغم جانکاه سالروز شهادت آن امام همام اشک ماتم ریختند.
فضای شهرمقدس قم در سالروز شهادت حضرت امام علی النقی (ع) حزنانگیز است و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت بابرگزاری آیینهای سوگواری در مساجد و تکایا ارادت خود را به این خاندان اعلام کردند.
در بیوت آیات عظام تقلید و دفتر رهبر معظم انقلاب در قم، مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرک امامزادگان نیز به همین مناسبت، مجالس سوگواری برپا شده و سخنرانان گوشههایی از زندگانی گهربار آن امام همام را بیان کردند.
مسلمانان خارجی مقیم قم نیز با برپایی آیینهای عزاداری به ساحت مقدس دهمین امام شیعیان ادای احترام نمودند.
امام علی بن محمد الهادی (ع) در نیمه ذی الحجه سال ۲۱۲هجری قمری نزدیک شهر مدینه چشم به دنیا گشود. لقبهای آن حضرت را نقی، هادی، امین، طیب، ناصح، مرتضی وغیره ذکر کرده اند. کنیه این امام همام، ابوالحسن است.
امام هادی (ع) از آغاز امامت در مدینه حضور داشتند و در مدت اقامت در این شهر نقش بسیار مهمی در رهبری شیعیان ایفا کردند؛ به طوری که حکومت عباسی از موقعیت ممتاز امام احساس خطر کرد و حضور ایشان در مدینه را به صلاح ندانست، متوکل برای کنترل بیشتر امام تصمیم گرفت ایشان رااز مدینه به سامرا منتقل کند.
در طول مدت حضور امام (ع) در سامرا هر روز بر عظمت و محبوبیت آن حضرت افزوده میگشت و همه ناخواسته در برابر امام هادی متواضع و خاشع بودند. البته نفوذ امام منحصر به شیعیان نبود و شامل درباریان عباسی هم میشد.
متوکل وقتی در اقدامهای خود علیه امام هادی (ع) ناکام ماند، به نزدیکان خود اعلام کرد که در کار امام هادی (ع) درمانده شده است؛ از این رو به محدودیت و فشار اکتفا نکرد و تصمیم به شهادت رساندن امام گرفت و حتی اقدامهایی هم انجام داد؛ اما پیش از آنکه موفق شود، خود به هلاکت رسید.
ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت، مبارزه با انحرافات، تربیت نیرو و افراد شایسته و تبیین مقام شامخ امامت از جمله اقدامهای مهم امام هادی (ع) بود.
سرانجام امام هادی (ع) در سوم رجب سال ۲۵۴ هجری قمری به شهادت رسید. حرم این امام همام در سامراست.