آرش قاضی‌تبار، دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح کسب دانش فنی ساخت سبک‌ترین ماده دنیا با نام آئروگرافن و مهندسی ساختار آن جهت استفاده در باتری‌ها و ابرخازن‌ها، گفت: این ماده در سند‌های تحول و نقشه راه‌های علمی کشور‌های دنیا قرار گرفته است و به دلیل امکان استفاده در صنایع مختلف و ایجاد تحول در اکثر صنایع، بسیار مورد توجه جهانیان است.

وی افزود: به جهت جلوگیری از غافلگیری فناوری در کشور و حرکت همزمان با علم روز جهانی، تصمیم به دستیابی به دانش فنی این ماده گرفته شد تا به روشی بومی‌سازی شده، با مهندسی ساختار این ماده، از آن برای کاربرد‌های مختلف در کشور استفاده کنیم.  

قاضی‌تبار با بیان اینکه این ماده سبک‌ترین ماده دنیا است و می‌تواند باعث کاهش وزن تجهیزات شود و در کنار آن خواص ویژه‌ای برای آن‌ها ایجاد کند، گفت: در باتری‌ها و ابرخازن‌ها، باعث افزایش ظرفیت آن‌ها، افزایش طول عمر تا ۵ برابر، کاهش خطرات زیست محیطی و کاهش وزن می‌شود.

وی ادامه داد: در قطعات باعث افزایش مقاومت به خوردگی، بهبود جذب امواج الکترومغناطیسی و محافظت از وسایل و تجهیزات در برابر این امواج و کاهش وزن آن‌ها می‌شود. همچنین در جاذب‌ها باعث بهبود جذب آلاینده‌های آلی و معدنی از پساب‌ها می‌شود.

محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر تاکید کرد: تمام تجهیزات ساخت این ماده، تجهیزات داخلی بوده است و قابلیت تولید در مقیاس بزرگ وجود دارد تا کمترین وابستگی به خارج از کشور برای تولید آن وجود داشته باشد.

وی گفت: در این طرح، تسلط بر ساختار ماده به حدی رسیده است که قابلیت مهندسی آن برای کاربرد‌های مختلف ایجاد شده است و در چندین کاربرد مانند محافظت از امواج الکترومغناطیسی، جاذب آلاینده‌های روغنی و نفتی، جاذب فلزات سنگین، الکترود باتری‌های لیتیم-یون و باتری‌های خودرو و جاذب اختصاصی طلا و نقره در معادن طلا از آن با موفقیت و در قالب پروژه‌های صنعتی، استفاده شد.

وی ادامه داد: این ماده، در مرز دانش قرار دارد و همچنان کاربرد‌های زیادی از آن در حال بررسی و آزمایش است که پیش‌بینی می‌شود تمام صنایع را با خود همراه می‌کند. به دلیل بومی‌سازی این ماده، قیمت تولید داخلی آن، کمتر از یک دهم قیمت جهانی خواهد بود.

این محقق بیان کرد: با صنایعی در حال همکاری هستیم که به صورت زودبازده و با زیرساخت آماده، بتوانیم سریع‌تر این محصول را مورد تست در فاز نیمه صنعتی قرار دهیم.

وی با بیان اینکه این طرح کاملا از نظر زمانی، منطبق بر ظهور و رشد در دنیا است و پیشرفت‌های صورت گرفته در این طرح با دنیا قابل مقایسه و رقابت است، گفت: ایجاد تیم علمی مناسب و اشتراک دانش در این تیم باعث هم افزایی شده است تا ابعاد وسیع‌تری از طرح با سرعت مناسب در حال شناسایی باشد.

وی اضافه کرد: این ماده به دلیل ساختار متخلخل و سبک بودن، در آینده نزدیک، یک ماده تحول آفرین معرفی خواهد شد که تمام صنایع را درگیر خواهد کرد. از ویژگی‌های اصلی این طرح نیز می‌توان به قابلیت مهندسی ساختار آن برای ایجاد خواص مختلف به این ماده و استفاده در صنایع مختلف اشاره کرد که در این طرح حاصل شده است.

قاضی‌تبار با بیان اینکه نمونه داخلی که در صنایع استفاده شده باشد، وجود ندارد و تقریباً می‌توان گفت ما اولین گروه و تنها گروه باشیم، گفت: کشور‌های امریکا، کره جنوبی، چین، هند و اتحادیه اروپا روی این ماده محصولات مختلفی را ارائه دادند که به باتری‌ها، اسپیکر‌ها و جاذب‌های مختلف می‌توان اشاره کرد.

قاضی‌تبار با اشاره به مزیت‌های رقابتی طرح، گفت: بومی‌سازی طرح باعث شده است تا صنایع بدون نگرانی از وجود امکانات و تجهیزات مورد نیاز برای ساخت آن، وارد این طرح شوند.

محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه قیمت تمام شده در این طرح، تعدیل شده است و کمتر از قیمت جهانی است، گفت: تسلط کافی به مهندسی ساختار این ماده باعث شده است تا آرزو‌های صنایع از داشتن ماده‌ای چندکاربرده، قابلیت تحقق پیدا کند.

وی با اشاره به کاربرد‌های پروژه گفت: حذف آلاینده‌های فلزی (مانند مس، روی، کبالت، نیکل) از پساب‌ها، حذف آلاینده‌های نفتی (مانند بنزن، زایلن، تولوئن) از آب‌ها، استخراج طلا با استفاده از این ماده، محافظ تجهیزات از امواج الکترومغناطیسی، ایجاد خواص ترموآکوستیکی و آکوستیکی، سبک‌سازی تجهیزات، بهبود طول عمر باتری‌های داخلی (تا ۵ سال افزایش طول عمر و افزایش ظرفیت تا ۱۵ درصد)، بهبود ظرفیت ابرخازن‌ها و باتری‌های لیتیم-یون (افزایش ظرفیت و کاهش وزن) از کاربرد‌های این پروژه به شمار می‌رود.

 اساتید راهنمای این پروژه دکتر مالک نادری، دکتر داود حق‌شناس فتمه سری اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده‌اند که پس از موفقیت آمیز بودن پروژه‌های متعدد در این حوزه، تشکیل یک تیم تحقیقاتی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر داده‌اند.