آنچه که پیش از این به‌عنوان حفره در آسمان شناخته می‌شد، اکنون ستاره‌شناسان آن را ابر مولکولی تاریک می‌شناسند. غبار و گاز مولکولی متراکم موجود در این ابر مولکولی، تقریباً تمام نور مرئی ساطع‌شده از ستارگان پس‌زمینه را جذب می‌کند.

محیط تاریک و ناشناخته اطراف باعث می‌شود تا فضای داخلی ابر‌های مولکولی به سردترین و دورافتاده‌ترین مکان‌های کیهان تبدیل شود. در تصویر ابر مولکولی تاریک، ابری در صورت فلکی مارافسای را نشان می‌دهد که با نام بارنارد ۶۸ شناخته می‌شود و یکی از معروف‌ترین سحابی‌های جذبی تاریک است. عدم وجود ستاره‌ای در مرکز نشان می‌دهد که بارنارد ۶۸ نسبتاً نزدیک است.

طبق اندازه‌گیری‌های انجام‌شده، این سحابی نیم سال نوری وسعت دارد و در فاصله ۵۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته است.چگونگی تشکیل ابر‌های مولکولی همچون بارنارد ۶۸ دقیقاً مشخص نیست، اما واضح است که این ابر‌ها خود مکان‌هایی برای شکل‌گیری ستاره‌های جدید هستند.

به‌احتمال‌زیاد بارنارد ۶۸ می‌میرد و یک منظومه ستاره‌ای جدید را شکل می‌دهد. همچنین محتمل است که این ابر در طیف فروسرخ دیده نشود.

منبع: ناسا