با آن‌که تصور می‌شد جریان صدور مجوز‌ها در سینمای ایران برای یک سال اخیر، به‌دلایلی که سخت‌گیری شورا‌ها خوانده می‌شد، با رکود مواجه شود، اما آمارها، خلاف این گمانه‌زنی‌ها را نشان می‌دهند.

در ابتدای استقرار تیم سینمایی جدید، محمد خزاعی، ترکیب شورا‌های پروانه ساخت و نمایش را رسانه‌ای می‌کند. طبیعی است که هر دولتی در زمان استقرار، مشی فکری خود را حاکم کرده و در عین‌حال تلاش می‌کند تا از فکر‌های جدید استقبال کند. به همین دلیل، برخی شائبه‌ها در فضای مجازی، این‌گونه القا کرد که قرار است سخت‌گیری‌های بسیاری در حوزه ارائه پروانه ساخت و نمایش صورت بگیرد.

این شائبه، با واکنش‌های بسیاری مواجه شد، اما هوشمندی سازمان سینمایی در این بود که در آن زمان، با اظهارنظر، سبب شعله‌ورتر شدن این آتش نشد و ترجیح داد در سکوت، کار خود را پیش برده و به سرانجام برساند.

این ریل‌گذاری هوشمندانه سبب شد تا به‌تدریج، بر تعداد فیلمسازانی که برای دریافت پروانه ساخت و نمایش اقدام کردند، افزوده شود. فصل بهار، پررونق‌تر از فصل زمستان رقم خورد. در تابستان، آمارها، رشد بیشتری را نسبت به فصل بهار نشان دادند و در پائیز، با وجودی‌که ناآرامی‌های اجتماعی، سراسر کشور را فرا گرفته بود و بسیاری تصور می‌کردند که جریان صدور مجوز‌ها با لکنت مواجه می‌شود، اما باز هم آمارها، نشان از رشد حداکثری داشت تا شورا‌های پروانه ساخت و نمایش، عملکرد تصاعدی خوبی را طی ۴ فصل حضور خود در ترکیب تیم سینمایی دولت جدید را به تصویر بکشند.

به این ترتیب، عملکرد به سمتی پیش رفت که در پایان فعالیت یک‌ساله این شوراها، ۹۹ پروانه ساخت سینمایی برای سینماگران و ۲۰۱ پروانه غیرسینمایی نمایش فیلم‌های نیمه‌بلند و کوتاه به ثبت رسید. همچنین صدور گواهی مالکیت فیلم‌های غیرسینمایی با رشد ۲۵ درصدی و صدور پروانه فیلم‌های آموزشی با رشد ۴۸ درصدی همراه شد. گواهی مالکیت فیلم‌های سینمای با رشد ۱۱ درصدی و صدور پروانه نمایش فیلم‌های مستند نیز با رشد ۲۳ درصدی همراه بود.

این آمار، شاکله ساختاری صدور مجوزها، طی مدت استقرار تیم سینمایی دولت جدید را نشان می‌دهد. ارائه این آمار، البته یک پیام بزرگ نیز دارد و آن این است که ریل‌گذاری درست و هوشمندانه سازمان سینمایی و محمد خزاعی که در ابتدا با واکنش‌های نه‌چندان خوبی مواجه شد، حالا و پس از یک‌سال، به بار نشسته و تنها در یک گام آن، رشد تصاعدی مناسبی نصیب مجوز‌های سینمایی شده است.

این ریل‌گذاری، اما بار روانی بسیار خوبی نیز برای فعالان سینما داشته و امنیت شغلی مناسبی را برای آن‌ها به همراه می‌آورد. ارائه این آمارها، تصویرسازی خوبی از وجود کار و استمرار فعالیت سینماگران را نشان داده و سبب می‌شود تا اعتماد بیشتری در میان سینماگران برای ارائه فیلم‌هایشان به شورا‌های صدور پروانه به وجود بیاید.