هواداران سپاهانی هفتهها منتظر ماندند تا دستور باز شدن در استادیومها برای هواداران به اصفهان هم برسد و بتوانند تیمشان را در مصاف با شاگردان امیر قلعهنویی از نزدیک حمایت کنند.
نمایش دو تیم در بازی رفت که آن دیدار هم یکی از تماشاییترین مسابقات لیگ بیست و دوم بود و همینطور جایگاه دو تیم در جدول ردهبندی و نیاز مبرمی که به سه امتیاز برای جا نماندن از پرسپولیس داشتند، انتظار دیدن یک بازی دیدنی دیگر را تقویت میکرد و همین اتفاق هم از همان دقایق ابتدایی در ورزشگاه نقش جهان دیده شد.
این سه قاب تصاویری از دیدار رفت دو تیم را به تصویر میکشد که یکی از معدود مسابقاتی بود که با حضور هواداران برگزار شد و با تساوی دو بر دو به پایان رسید.
در این بین البته باید نقش مهم رقم خوردن این مسابقه هیجانانگیز که پر از صحنههای دیدنی و گاهی میخکوب کننده بود را به تفکرات امیر قلعهنویی نسبت داد که تیمش مانند گذشته پای ثابت بازیهای جذاب فصل بیست و دوم هم بوده و در مصاف دور از خانه برابر سپاهان هم اندیشه تهاجمی بر کنترل مسابقه و کسب مساوی به وضوح قابل رویت بود.
دیدگاه دو تیم برای کسب سه امتیاز مسابقه سبب شد تا از دقایق ابتدایی مسابقه شاهد یک بازی سریع و جذاب باشیم که مدام توپ روی دروازه نیازمند و فروزان در رفت و برگشت بود و گاهی مجری مسابقه را نیز برای تطبیقپذیری با این سرعت به دردسر میانداخت و در جریان بازی بارها به این موضوع اشاره کرد.
اگرچه سهم گلگهر از ۵ گل زیبایی که در این مسابقه به ثمر رسید، فقط یک گل بود، اما اگر مهاجمان این تیم عملکرد بهتری در نبرد با مدافعین و گلر سپاهان داشتند، احتمالا نتیجه به شکل دیگری رقم میخورد یا حداقل اختلاف دو تیم سه گل نمیشد، اما هر چه در این مسابقه دیده شد، زائیده تفکرات کادر فنی دو تیم و به ویژه مورایس و قلعهنویی بود که اگر ادعا نکنیم بهترین بازی فصل تا پایان هفته هجدهم، که یکی از تماشاییترین مسابقات لیگ برتر را برای تماشاگرانی که در استادیوم بودند و همینطور آنهایی که از خانه بازی را تماشا میکردند، رقم زد.