در یک مطالعه با حضور ۳۰۰ داوطلب بزرگسال در حدود ۹۰ مرکز در سطح کشور، شرکت کنندگانی که به مدت هشت هفته از کپسول ارتعاشی استفاده میکردند، تعداد دفع کامل روده نسبت به افرادی که دارونما مصرف میکردند تقریباً دو برابر بود.
برای این مطالعه، کپسولهای تقریباً اینچی شکل سنتی با پوسته پلاستیکی بدون لاتکس، که مانند هر قرص دیگری قورت میدهند، از قبل برنامهریزی شده بودند تا جلسات ارتعاشی دو ساعته را دو بار در روز القاء کنند و پنج روز در هفته مصرف میشدند.
کپسولها، روده بزرگ را به مدت سه ثانیه تحریک کردند و سپس ۱۶ ثانیه استراحت کردند.
پس از تکمیل دو جلسه روزانه، کپسولها به طور طبیعی از دستگاه گوارش عبور کردند.
دکتر رائو مدیر بخش اعصاب و معده گفت: این اولین نوع خود در کل جهان دستگاه گوارش است.
اول از همه، این یک وسیله است، یک دارو نیست. این یک درمان غیردارویی است و ثانیا درست در روده بزرگ، ناحیه مورد نظر، جایی که ماهیچههای دیواره روده بزرگ را برای انجام کار خود فعال میکند، کار میکند.
رائو و همکارانش اطلاعات بیشتری دارند مبنی بر اینکه فراخوانی برای اقدام در کولون نیز میتواند در مغز شناسایی شود و به مرور زمان ممکن است به کولون کمک کند تا عملکرد طبیعی تری را بدون اعمال اضافی به دست آورد.
تحریکات معمولی برای فعال شدن روده بزرگ زمانی است که صبح از خواب بیدار میشویم و یک وعده غذایی میخوریم.
این نتایج ایمن و کارای کپسول ارتعاشی میتواند در مدیریت یبوست سودمند باشد.
محققان گزارش کردند که ۳۹ درصد از شرکتکنندگانی که از قرصهای لرزان استفاده میکردند، یک یا چند بار در هفته اجابت مزاج کامل داشتند.
تقریباً ۲۳ درصد از افرادی که کپسول فعال مصرف میکردند، دو یا چند بار اجابت مزاج در هفته داشتند، در حالی که فقط کمتر از ۱۲ درصد از کسانی که دارونما مصرف میکردند، این طور بودند.
محققان گزارش میدهند، افرادی که از کپسول ارتعاشی استفاده میکنند همچنین در مشکلات کلاسیک مانند زور زدن در حین دفعیات بدن، قوام مدفوع و کیفیت زندگی عمومی در مقایسه با مصرف کنندگان دارونما بهبود قابل توجهی داشتند.
برای این روش درمان عوارض جانبی قابل توجهی گزارش نشده است.
محققان گفته اند: حدود ۱۱ درصد از شرکت کنندگانی که از این کپسول استفاده میکردند احساس ارتعاش خفیف را تجربه کردند، اما به استفاده از آن ادامه دادند.
دکتر آمل شارما در دانشگاه آگوستا گفت: کپسول ارتعاشی میتواند، گزینه درمانی درجه یک و غیردارویی را ارائه دهد که برای بیماران مبتلا به یبوست مزمن، موثر و ایمن است.
رائو گفت: یبوست یک مشکل روده بزرگ است و ما میخواهیم اندامی را که به درستی کار نمیکند فعال کنیم.
امروزه اکثر داروهای تجویزی برای یبوست در واقع در روده کوچک، که بین معده و روده بزرگ و نقطه اصلی هضم قرار دارد، شروع به کار میکنند.
این داروها ترشحات روده کوچک را افزایش میدهند که به روده بزرگ سرازیر میشود و به تخلیه محتویات آن کمک میکند. اما مدفوع تنها چیزی نیست که دفع میکنند.
این عملیات همچنین بسیاری از میکروبیومهای مهم روده را که عمدتاً در روده بزرگ زندگی میکند، جایی که از هضم غذا پشتیبانی میکند و نقش دفاعی را ایفا میکند، از بین میبرد.
سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند و به روده ما کمک میکند تا با مغز درست فعالیت کند.
آسیب به میکروبیوم روده یکی از بزرگترین نگرانیهای رائو در مورد این نوع درمانها است.
او گفت: روده بزرگ یک اندام پویا است، زیرا باکتریهای زیادی در آن وجود دارد، که به تغذیه مناسب نیاز دارد.
او افزود: هیچ مدرکی مبنی بر اینکه کپسول ارتعاشی با بسیاری از عملکردهای ضروری میکروبیوم روده تداخل داشته باشد وجود ندارد.
شرکت کنندگان این مطالعه شامل ۲۶۹ زن با یبوست مزمن بودند.
۱۶۳ نفر از کپسول ارتعاشی جدید و ۱۴۵ کپسول دارونما استفاده کردند.
افراد در هر دو گروه به طور متوسط ۱۴ سال مبتلا به یبوست بودند.
شرکت کنندگان پنج روز در هفته یک کپسول را قبل از خواب به مدت هشت هفته مصرف کردند تا زمانی که روز بعد فعال شدهی آن در روده بزرگ آنها قرار گیرد.
در این کپسول یک غلاف فعالسازی خارجی تعداد و زمانهای فعالسازی را پیگیری میکرد.
طبق بررسیها فعال سازی کپسول در ظهر نتایج بهتری را به همراه داشته است.
دکتر رائو که به مدت دو دهه روی ریتم بیولوژیکی منحصر روده بزرگ مطالعه کرده است و گفت: هنگامی که ما غذا میخوریم، غذا به سمت پایین مری حرکت میکند، به سمت معده، جایی که هضم شروع میشود، سپس مواد عمدتا مایع برای تجزیه و جذب بیشتر مواد مانند ویتامینها و مواد مغذی قبل از انتقال به روده بزرگ، به روده کوچک منتقل میشوند.
کولون عضلانی شش فوتی با کمک باکتریهای ساکن، آب، الکترولیتها و ویتامینها را از غذای هضم کننده جذب میکند که به جامد شدن مدفوع و انتقال آن به راست روده برای دفع کمک میکند.
در شرایط سلامت، روده بزرگ به طور مداوم کمی منقبض میشود تا به حرکت محتویات روده کمک کند و با حرکتی که به آن پریستالسیس میگویند، زمانی که غذا به طور فعال در حال پردازش است، باید افزایش یابد.
تحریک مکانیکی مستقیم کولون به عنوان یکی از راههای شناسایی درمانهای مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر، به عنوان یک استراتژی ممکن است، استفاده شود.
رائو گفت: گامهای بعدی شامل شخصی سازی استفاده از کپسول است.
این دستگاه قابل برنامه ریزی است به این معنی که تحت مراقبت متخصص گوارش، زمان و مدت درمان را میتوان برای یک فرد تغییر داد، که با برنامه غذایی عادی آنها مطابقت داشته باشد.
این انعطافپذیری همچنین به این معنی است که احتمالاً میتوان از همان دستگاه برای هدف قرار دادن سایر اندامها و مشکلاتی مانند معده و گاستروپارزی، یک بیماری دردناک دیگر که در آن حرکت غذا از معده به روده کوچک کند میشود یا بدون انسداد آشکار به عنوان علت متوقف میشود، استفاده کرد.
در حالی که دارونمای شبیه در داخل دستگاه گوارش متلاشی میشود، کپسول ارتعاشی در مدفوع حذف میشود و به عنوان یکی از مراحل اولیه در تصفیه مواد دفعی، موادی جامد مانند اپلیکاتورهای تامپون را به دام میاندازد و از مدفوع دفع میکند.
لازم به ذکر است افراد مبتلا به مشکلاتی که بر دستگاه گوارش تأثیر میگذارد و ممکن است مسیر معمول غذا را تغییر دهد، مانند بیماری التهابی روده یا جراحی چاقی، در این مطالعه وارد نشدند.
منبع: سایت مدیکال اکسپرس