شهر شیراز و سومین حرم اهل بیت (ع) در ایران اسلامی در سالروز میلاد حضرت عباس (ع) حال و هوای ویژه‌ای به خود گرفته و مراسم جشن و سرور به مناسبت میلاد علمدار کربلا در حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع)، مساجد و تکایا و دیگر اماکن متبرکه با حضور عاشقان و ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در حال برگزاری است.

خیل شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) با حضور در حرم مطهر ارادت خالصانه خود را به علمدار کربلا نشان دادند.

سخنرانان و مداحان اهل بیت در این آیین‌های باشکوه گوشه‌هایی از زندگانی گهربار و رشادت‌ها و فداکاری‌های حضرت عباس را بیان کردند.

مردم ولایت مدار و شهیدپرور شیراز نیز با چراغانی و آذین بندی خیابان ها و معابر و پخش نقل و شیرینی، عشق وارادت خالصانه خود را نسبت علمدار کربلا نشان دادند.

حضرت عباس (ع) در روز چهارم شعبان سال ۲۶ هجری قمری در مدینه و خانه حضرت علی (ع) پیشوای اول شیعیان و ام البنین چشم به جهان گشود و به کنیه‌های ابوالفضل، لقب قمر بنی هاشم، باب الحوائج، طیار، اطلس و سقا معروف شد.

ایشان در روز‌های کودکی از مکتب اهل بیت (ع)، پدر گرانقدرش و برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) درس معرفت، ایمان، دانایی و کمال، گفتار و رفتار الهی، دانش و بینش را آموخت و از مقام والای علمی برخوردار شد.

استعداد ذاتی و تربیت خانوادگی او سبب شد که در کمالات اخلاقی و معنوی، پا به پای رشد جسمانی و نیرومندی عضلانی، پیش برود و جوانی کامل، ممتاز و شایسته گردد. وی نه تنها در فصاحت و زیبا سخن گفتن چهره‌ای شناخته شده بود بلکه در خرد و فضایل انسانی از برترین جوانان دوران خود بود و در برخی از جنگ‌ها شرکت داشته و با آن که زیاد اجازه جهاد به او داده نمی‌شد، ولی درهمان نوجوانی حریف قهرمانان نامی عرب بوده است.

حضرت عباس (ع) درهمه دوران زندگی اش، همراه پدر و برادرانش امام حسن و امام حسین (ع) بود. او جوانی خود را صرف خدمت به امام حسین (ع) کرد و در واقعه کربلا لحظه‌ای از این امام بزرگوار جدا نشد و به رشادت پرداخت.

ایشان هم رکاب با سیدالشهدا (ع) به میدان رفت و با سپاه یزید جنگید. عباس، مظهر ایثار و وفاداری و گذشت بود. وقتی علمدار کربلا از امام حسین (ع) اذن میدان طلبید حضرت از او خواست که برای کودکان تشنه و خیمه‏‌های بی ‏آب، آب تهیه کند. وی نیز به فرات رفت و وقتی وارد فرات شد، با آنکه تشنه بود، اما بخاطر تشنگی برادرش حسین (ع) و خاندانش آب نخورد و مشک آب را پر کرد.

در بازگشت به خیمه‏‌ها با سپاه دشمن که فرات را در محاصره داشتند درگیر شد و دستهایش قطع گردید و به شهادت رسید، هنگامی که حضرت عباس (ع) از اسب بر روی زمین افتاد، امام حسین (ع) فرمودند: «اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد». این جمله بیانگر اهمیت حضرت عباس (ع) ونقش او در پشتیبانی از امام حسین (ع) است.

پیکر پاک حضرت عباس (ع) در کربلا به خاک سپرده شد و اینک آرامگاه ایشان در نزدیکی بارگاه امام حسین (ع) زیارتگاه دوستداران آن حضرت است و فاصله میان این دو بارگاه، بین الحرمین نامیده می‌شود.

سالروز ولادت حضرت ابوالفضل عباس (ع) به منظور پاسداشت و بزرگداشت مقام جانبازان هشت سال دفاع مقدس، به عنوان روز جانباز نامگذاری شده است.