باتوجه به حواشی ایجاد شده در خصوص بافت تاریخی شیراز و دغدغه پژوهشگران و دوستداران میراث فرهنگی و اساتید متخصصان حوزه معماری شهرسازی و میراث فرهنگی و به منظور حفظ هر چه بهتر این بافت ارزشمند استانداری فارس طی نامهای به سازمان میراثفرهنگی خواستار ثبت ملی مساحت ۳۵۷ هکتاری بافت تاریخی شیراز شد.
در این نامه آمده است: احتراماً همانگونه که مطلعید بافت تاریخی شیراز با مساحت تقریبی ۳۵۷ هکتار دارای حدود دوازده هزار پلاک با کاربریهای مختلف مربوط به دورههای مختلف تاریخی میباشد و از این میان ۴۱۰ اثر ثبت ملی و حدود ۲۵۰۰ پلاک واجد ارزش میباشند.
از ارزشهای منحصر به فرد بافت تاریخی شیراز همنشینی ارگانیک سه مقوله سکونت معیشت و زیارت است، علاوه بر وجود آثار و بناهای متعدد تاریخی در این محدوده این بافت تاریخی محل زندگی بزرگانی همچون حافظ، سعدی ملاصدرا و صدها شخصیت بزرگ فرهنگی ایران بوده و از این حیث نیز جزو شهرهای منحصر به فرد و استثنایی میباشد.
همچنین بافت فشرده و ارگانیک شهر و خانههای منحصر به فرد آن این شهر را از سایر شهرهای مناطق گرم و خشک ایران متمایز مینماید.
عناصر معماری منحصر به فرد خانههای شیراز مانند سردرهای خاص نوع حیاط مرکزی و سازماندهی فضاها و همچنین تزئینات مخصوص سبک شیراز از ویژگیهای این محدوده تاریخی بوده و فضاهای شهری خاص مانند مراکز محلات و همچنین فضاهای شهری حکومتی دوره زندیه از جمله ویژگیهای این شهر تاریخی است که آن را از سایر شهرهای تاریخی کشور متمایز مینماید، اما متاسفانه این بافت ارزشمند در سنوات گذشته دستخوش مداخلات غیر قانونی و بعضاً قانونی نامتجانس گردیده است.
با توجه به ویژگیهای خاص فوق الذکر، دغدغه شهروندان فرهنگ دوست شیراز، اساتید متخصصان حوزه معماری شهرسازی و میراث فرهنگی و به منظور حفظ هر چه بهتر این بافت ارزشمند، مقتضی است دستور فرمایید در اسرع وقت پیگیریهای لازم جهت ثبت ملی این محدوده صورت گرفته و از نتیجه این استانداری را مطلع نمایید. لازم به ذکر است این استانداری آمادگی خود را جهت هرگونه همکاری در این زمینه اعلام میدارد.
ثبت ملی بافت تاریخی به برقراری قوانین مرتبط به این آثار از جمله تعریف حریم میانجامد که ضامن بقای اثر است.
تعریف حریم برای یک بافت از لحاظ بصری و کالبدی در برابر پیشرفت شتابزده شهر، از این آثار نگهداری کرده و از تخریب آن نیز جلوگیری میکند.