شواهد نشان می‌دهد ویروس پاپیلوما عامل ۷۰ درصد سرطان‌های رحم در ایالات متحده است.

در طول سه دهه گذشته، بروز سرطان‌های ناشی از HPV به طور قابل توجهی در سراسر جهان افزایش یافته است و در ایالات متحده، اما ابزار‌های غربالگری به خوبی تثبیت شده و همچنین واکسن‌هایی برای سرطان‌های ناشی از HPV مانند سرطان دهانه رحم وجود دارد، منابع درمانی کمتری برای این سرطان در دسترس است.

در نتیجه، محققان با احساس لزوم در حال کار برای توسعه روش‌های درمانی نوآورانه برای این سرطان هستند.

یک درمان پیشگامانه در فاز ۱ کارآزمایی بالینی به رهبری آنتونیو جیمنو جهت درمان رشد در مرکز سرطان دانشگاه کلرادو انجام شده است.

نتایج تحقیقاتی که منتشر شده است، نشان می‌دهد یک فناوری فشردن میکروسیال مورد استفاده در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) نوعی سلول ایمنی، به تحریک فعالیت ضد توموری در زیرگروهی از سرطان‌های HPV۱۶ مثبت رحم و مقعد کمک می‌کند.

جیمنو توضیح می‌دهد: این فناوری کاملاً جدید است. برخلاف سایر درمان‌های سلولی که نیاز به اصلاح ژنتیکی سلول‌های بیمار دارند، این روش شامل تکنیک متفاوتی برای پردازش سلول‌ها است که منجر به تغییرات ژنتیکی نمی‌شود.

جیمنو می‌گوید: گروه بزرگی از محققان کارآزمایی‌های بالینی ایمونوتراپی و سلول‌درمانی را انجام می‌دهند، بنابراین امیدواریم به زودی بتوانیم گزینه‌های مؤثرتر و با سمیت کمتر را به بیماران ارائه دهیم.

کارآزمایی بالینی فاز ۱ بر روی بیماران مبتلا به زیرگروه تومور‌های جامد HPV۱۶ مثبت متمرکز بود.
شرکت کنندگان برای فرآیندی به نام آفرزیس که شامل برداشتن خون کامل و قرار دادن آن از طریق یک سانتریفیوژ برای جدا کردن خون کامل به قسمت‌های جداگانه آن است، آماده شدند.

هدف از آفرزیس به دست آوردن بین ۵ تا ۱۰ میلیارد PBMC بود.
جیمنو می‌گوید: سپس PBMC‌ها به آزمایشگاه فرستاده شدند تا برای یافتن و کشتن سلول‌های سرطانی ناشی از HPV آموزش ببینند و در اصل یاد بگیرند که چگونه سرطان را پیدا کرده و به آن حمله کنند.

با استفاده از فناوری سلول‌ها از طریق کانال‌های بسیار محکمی که منافذ روی سطح آن‌ها را باز می‌کردند، فرستاده شدند.
در مرحله بعد سلول‌ها با یک پپتید یا تکه‌ای از پروتئین مرتبط با ویروس HPV - ویروسی که سلول‌های ایمنی معمولاً آن را تشخیص می‌دهند - تغذیه شدند تا بتوانند آن را شناسایی کنند و دفعه بعد که این سلول‌ها با سلول‌های سرطانی ناشی از HPV مواجه شدند، به آن‌ها حمله می‌کنند.
هنگامی که سلول‌ها فرآیند فشار سلولی را طی کردند، طی یک جلسه درمان سرپایی یک ساعته به بیماران تزریق شدند.
این فرآیند هر ۲۱ روز یکبار اتفاق می‌افتد و نیازی به دریافت همزمان سرکوب سیستم ایمنی یا شیمی‌درمانی نداشت.

جیمنو می‌گوید: در مراحل اولیه استفاده از این فناوری نتایجی که در آزمایش فاز ۱ مشاهده کردیم، امیدوارکننده بود.
این واقعیت که سلول‌ها از خون خود بیمار هستند به این معنی است که بدن بیمار، سلول‌ها را پس نمی‌زند.

همچنین، این واقعیت که آن‌ها از نظر ژنتیکی روی سطوح خود اصلاح نشده اند باعث می‌شود آن‌ها کمتر توجه نادرست سیستم ایمنی را به خود جلب کنند.

در حالی که برخی از شرکت‌کنندگان در مطالعه عوارض جانبی خفیفی مانند خستگی، بثورات پوستی یا یک واکنش ایمنی خفیف را تجربه کردند جیمنو می‌گوید: این سمیت قابل کنترل است.
ما قبل و بعد از درمان بیوپسی انجام دادیم و بعد از درمان، این سلول‌های اصلاح‌شده را به بیمار انتقال دادیم.
برخی از بیماران را در کلرادو داشتیم که تقریباً یک سال تحت درمان بودند و بیماری آن‌ها ثابت بود و نیازی به بستری شدن در بیمارستان یا شیمی درمانی تکمیلی نداشتند.

پس از آزمایش فاز ۱، آزمایش فاز ۱B در حال انجام است که سلول‌های نسل اول و ایمونوتراپی را ترکیب می‌کند.

جیمنو می‌گوید: مطالعه دیگری اخیراً آغاز شده است که با نسل دوم PBMC‌های ساخته شده به روشی بهبودیافته کار می‌کند.

به طور بالقوه می‌توانیم درمانی ارائه دهیم که به سرعت پس از جمع‌آوری سلول‌های بیمار، می‌توان آن را تغییر داد و درمان را امکان پذیر کرد.

منبع: سایت مدیکال اکسپرس