محمدجواد محبت آن سالها با سرودن شعر دو کاج، هم راه و رسم رفاقت را به ما یاد داد و هم عاقبت بی‌تفاوتی نسبت به رنج‌های دیگران را به ما گوشزد کرد.

بعضی شعرها فقط یک شعر نیستند بلکه خاطره مشترک یک یا چند نسل هستند؛ از همین رو، شاید کمتر کسی را بتوان پیدا کرد که دوران درس و مدرسه‌اش را در دهه شصت و هفتاد گذرانده باشد اما شعر خاطره‌انگیز «دو کاج» را به یاد نیاورد.

شعر «دو کاج» از سروده‌های ماندگار «محمد جواد محبت» شاعر و معلم کرمانشاهی، که در سال ۱۳۶۳ وارد کتاب فارسی چهارم دبستان شد، به نوعی خاطره مشترک تمام دهه شصتی‌ها و دهه هفتادی‌هاست؛ خاطره‌ای که به آنها آموخت چگونه در تنگناهای زندگی باید راه و رسم رفاقت را بجا آورد.

البته، استاد محمدجواد محبت در سالهای اخیر نسخه جدیدی از شعر «دو کاج» را با نام «کاجستان» سرود که پایان خوب و خوشی به همراه داشت اما هیچ‌وقت نتوانست "بی‌تفاوتی کاج سنگدل" را از ذهن کودکانِ دهه شصت پاک کند.

خالق «دو کاج» در حالی روز سه‌شنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ در آستانه ۸۰ سالگی چشم از جهان فروبست که خاطره‌ای که او از خود برای کودکان این سرزمین به جا گذاشت تا سالیان سال ماندگار خواهد بود.

بازخوانی شعر «دو کاج» توسط کودکان دهه‌نودی

برچسب ها: کتب درسی ، شعر کودکان
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۳
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۲:۲۹ ۰۸ آذر ۱۴۰۲
خیلی عالی است
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۳۳ ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
خدا روح این معلم و شاعر عالیقدر را قرین رحمت کنه، شعر بسیار زیبایی هست که من را به یاد دوران کودکی می اندازه، یادش بخیر
Iran (Islamic Republic of)
میقم
۰۸:۴۷ ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
یادش بخیر و نیکی و روحش شاد که برای ما خاطره ای ماندگار گذاشت.
دقیق تو خاطرم هست که توی کلاس چهارم معلمون به بچه ها گفت این شعر رو رو خونی کنند و من و یکی دیگه از همکلاسی ها که بهتر از بفیه روخونی کردیم تشویقمون کرد و نمایش نامه اش رو اجرا کردیم. شعر رو حفظ کردیم و توی سالن مدرسه اجرا کردیم. من شدم کاج مغرور و اونجا که کاج تکیه میکنه، هم کلاسیم کمی تپل بود و سنگین... نتونستم وزنش رو تحمل کنم و هردو افتادیم...
Iran (Islamic Republic of)
خاطره
۲۲:۵۷ ۲۵ اسفند ۱۴۰۱
خداوند رحمت کنه این شاعر عزیزرا.عاشق این شعر بودم والان که ۳۸ سالمه هنوز شعررو یادم نرفته واز حفظ میخونمش
Iran (Islamic Republic of)
مهدی
۲۲:۰۶ ۲۵ اسفند ۱۴۰۱
روح این عالیقدرشاد، محتوا کتب سال‌های قبل خیلی بامفهوم روانشناسی بود برخلاف محتویات الان،، اهمیت دادن بیش از حد به یک مطلب به نوعی خودکشی ونابود ساختن اون مطلب می باشد،، امیدوارم به صورت منطقی به این مطلب بررسی نمایند. اهمیت دادن به کتب تجربی ریاضی وانتخاب معلمان نخبه علمی کنارگذاشتن معلمان..... ازبدنه آموزش وپرورش احیا اصالت آموزش وپرورش می باشد،،، درصمن تغذیه باکیفیت زمان سایق راباید بی خیال باشیم
Iran (Islamic Republic of)
امامقلی باتوانی
۱۶:۰۶ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
من معلم و مترجم زبان گرجی شعر دوکاج را به زبان زیبای گرجی ترجمه کردم واکنون در قفقازاین شعر سروده جا افتاده ای است.
روحت شاد محمد جواد...
Iran (Islamic Republic of)
علی
۱۵:۵۷ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
جقدر آن داستان با خاطره ی آن تصویر برایم شیرین است
Iran (Islamic Republic of)
Aaa
۱۳:۲۸ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
تنها شعری یود که باجان و دل میخوندمش
تنها شعری بود که حفظش کردم
وخدا روحت راشاد کند محبت بامحبت
Iran (Islamic Republic of)
علی
۱۳:۱۹ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
روحش شاد و یادش گرامی باد.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۰۱ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
وقتی من اولین بار این درس رو خوندم توی یه روز بارونی بودیم. دلم میخواد برگردم به اون روز و تا ابد همون‌جا زندگی کنم. جایی که پدر و مادرم جوان بودند و برادرها و خواهرم کنارم بودن و برادر بزرگترم هنوز زنده بود...
Iran (Islamic Republic of)
قریشی بوکانی
۲۰:۰۳ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
پشت پنجره نشستن و گرمای بخاری و آفتاب زمستانی پشت شیشه، دیدن برف زمستانی و قصه گفتن های مادربزرگ و عمه پیرم ...قصه هایی که گاهی هرکدامشان را دهها بار شنیده بودم ولی باز هم برایم تازگی داشت ... کاش میشد گاهی در مروری واقع گونه به کودکی سری بزنیم
Iran (Islamic Republic of)
محمد
۰۵:۲۸ ۲۶ اسفند ۱۴۰۱
اینقدر احساسی گفتی دلم گرفت این شعر برای دهه شصتی ها خاطره است.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۵۱ ۲۴ اسفند ۱۴۰۱
دهه۶۰ زیباترین دوران ایران بود.