تحقیق انجام شده، به تدریج به ایجاد رایانه‌های سازگاتر و دینامیک‌تر منجر می‌شود.

توانایی استفاده از لیزر‌ها برای به دام انداختن و دستکاری کردن اتم‌های جداگانه، ذرات و حتی باکتری زنده دستاوری بود که جایزه نوبل را برای مبدع آن را به ارمغان آورد.

فشار اشعه نور ممکن است چنان قدرتمند باشد که اشیا در مقیاس میکرو را حرکت دهد یا نگه دارد و باعث ایجاد موچین‌ها و تله‌های نوری شود.

محققان انستیتو KIAST کره جنوبی در پژوهشی جدید روشی برای پرتاب کردن یک اتم از یک تله به تله دیگر توسعه دادند. محققان در این پژوهش نخست با خنک کردن ابری از اتم‌های روبیدیم تا دمای حدود صفر درجه مطلق فعالیت خود را آغاز کردند.

در مرحله بعد آن‌ها اتم‌ها را در شبکه‌ای از لیزر‌های تنظیم شده با طول موج ۸۰۰ نانومتر به دام انداختند.

آن‌ها برای پرتاب کردن اتم‌ها یک تله اپتیکی را سرعت بخشیدند و سپس آن را خاموش کردند تا اتم پرواز کند. سپس برای گرفتن اتم، روشن می‌شود تا سرعت آن را کاهش دهد و در نهایت متوقف کند.

محققان در آزمایش‌ها اتم‌هایی در مسافت ۴.۲ میکرومتر را با سرعت ۶۵ سانتیمتر بر ثانیه پرتاب کردند.

جائووک آن محقق ارشد پژوهش در این باره می‌گوید: اتم‌ها آزادانه و بدون آنکه توسط یک تله نوری دیگری نگه داشته یا جذب شوند، از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌روند. به بیان دیگر اتم بین دو تله نوری پرتاب و گرفته می‌شود. مانند توپی که در بازی بیس بال از پرتاب کننده به سمت دریافت کننده می‌رود.

در حقیقت محققان نشان دادند اتم‌ها را می‌توان از طریق تله‌های نوری ثابت بدون دخالت آن‌ها یا واکنش با اتم‌های دیگر پرتاب کرد.

‌می‌توان با کمک این روش رایانه‌های کوانتومی را پویا‌تر کرد. البته محققان تصمیم دارند روی ارتقای این سیستم کار کنند تا نرخ موفقیت ایجاد اتم‌هایی که آزادانه پرواز می‌کنند را به حدود ۹۴ درصد برسانند.

منبع: نیواطلس