رسول حق شناس کارگردان تئاتر و سرپرست گروه تئاتر سندرم داون گفت: تخصص بنده تئاتر درمانی است و به مدت ۱۶ سال با بچه‌های سندرم داون به صورت ویژه تئاتر درمانی کار می‌کنم، نمایشی که با این گروه از بچه‌ها تمرین می‌شود از دل کلاس‌های تئاتر درمانی بیرون می‌آید و اصلا بر اساس تربیت است.

حق شناس گفت: افزایش مهارت‌ها یکی از مهم‌ترین هدف‌های انجام این تمرین‌ها است و قصد داریم به مخاطب بفهمانیم به جای ترحم به بچه‌ها احترام بگذارند و جای ترس به آن‌ها اعتماد کنند، همچنین در صدد این هستیم تا به خانواده‌ها این پیام را بدهیم که فرزندشان توانا است.

او می‌گوید: مسئله‌ی ما در برابر بچه‌های سندرم داون شیوه‌ی محبت صحیح است و تمام تلاش ما این است که روی توانایی بچه‌ها سرمایه گذاری کنیم، این گروه اولین گروه نمایشی در جهان است که در خیابان نمایش اجرا می‌کند و در ۶ دوره از جشنواره بین المللی تئاتر فجر؛ جشنواره کودک و نوجوان در همدان، حضور داشته است.

به گفته حق شناس، این گروه کاملا مستقل هستند و بدون حضور هیچ بازیگر معمول فعالیت دارند و تمام تلاش ما این است که بگوییم بچه‌ها ذاتا توانمند هستند.

حق شناس گفت: این گروه از سال ۸۶ فعالیت خود را با بچه‌های سندرم آغاز کرده و در ادامه‌ی مسیر با گروه‌های مختلفی همچون بچه‌هایی که دارای معلولیت ذهنی و جسمی، اوتیسم و... هستند تمرین تئاتر درمانی را انجام میدهم.

او می‌گوید:  رسانه در مسئله اطلاع رسانی فعالیت هنری این گروه از افراد ضعیف عمل کرده و نوعی بی اعتمادی بین ما و رسانه وجود دارد و مدیریت خوبی در این زمینه وجود ندارد ، کانون خیریه سندرم داون ایران مدیریت خوبی در حوزه رسانه ندارد تنها کانون در کشور است که ریزش عضو و مربی دارد و توانایی در معرفی محصولات خود را ندارد.